Hartzwart

Nummer 22 · 21 maart 2019 op 21:33

Ach, ik denk aan allle kunstenaars. Kunstenaars met letters gevormd tot zinnen en in boeken gebonden als bestseller of voor de ramsj. De letter, interpuncties en woorden zijn zwart. Oh, mijn droom is een boek te lezen met andere woorden kleuren. Kunstenaars die innovatief zijn, designers, ontwerpers van kleding dat haute couture wordt genoemd en later als fashion for the people in de rekken hangen van kleding magazijnen en via de digitale wereld worden besteld enteruggezonden; de kleur, maat valt toch tegen. Ik denk aan de kunstenaar die kunstenaars zijn als living statue. Ik denk… nou ja vul maar in Mien. Hartverf komt van binnen en begint, nee moet beginnen met loslaten van geleerde patronen en kunstenaars waarvan nu- anno 2019- wordt gezegd ‘ dat kan ik ook’ maar dat kan ik ook niet wordt gerelateerd aan de tijd van het kunstwerk in een tijdperk dat de kunstenaar niet werd begrepen. En nu jouw autodidact als column dient a.u.b. gevolgd te worden met een vervolgd vanaf het geleerd hebben los te laten. In vrijheid wordt elke kunstenaar ooit zichzelf of hangt, staat in een museum, gallerie of gewoon ergens te verstoffen in en schuur, op een zolder of aan de muur. Kortom Mien, je hebt mij gedreven om het bovenstaande als reactie ook mijn kunstwerk nu te benoemen.