Gistermorgen om 10 uur in de ochtend hoor ik de voordeur openknallen, een hoestbui in de gang en dacht echt dat er iemand uit Pieterburen was ontsnapt zo’n geluid, en een zwetende Claudy kwam de kamer ingewandeld.

Ze zag er niet uit. Het wrak van de Titanic stond rechterop in zee dat Claudy in de kamer.
Met zwalkende benen hielp ik haar naar de bank en geschrokken vroeg ik wat er aan de hand was. Nou gewoon een vervelende griep.

Het zweet gutste van haar voorhoofd. Waarom ben je dan alleen naar huis gereden vroeg ik enigszins nog geschrokken.
“Ja, het eekhoorntje was zijn rijbewijs vergeten nou goed, die wilde mij niet naar huis rijden”.

Oké, ik begreep mijn stomme vraag direct en begon aan het griepritueel. Thee zetten, een scheut verse citroen erin kwakken, paramolletjes in den keel stoppen edoch dat was ook een probleem, ze had ook keelpijn. Ik niet van den domme, pakte gelijk het potje sambal en hield dat voor haar neus.

“Wat moet ik hiermee”, vroeg ze angstig. Gewoon een hapje nemen, en dan gaat je keelpijn vanzelf wel weg. Zij vroeg of ik ook soms ook koorts had, maar ik wist even niet zo snel wat ik dan moest doen voor de keelpijn. Wacht..saliethee maken, altijd goed, of kamille..Maar nee, vrouwlief hield het toch maar bij een hibitane zuigtablet..Claudy is niet zo op de kruiden.Ik daarentegen juist wel.

Na nog diverse Pieterburen hoestbuitjes ( ze kon echt zo solliciteren als zeehondje, maar ze is aaibaar hoor) heb ik haar naar bed gebracht. Ze kreeg het nog warmer van die thee, en ik kreeg het weer warm van haar hoestbuien, temeer daar ik erg vatbaar ben voor mensen die alleen maar verkouden zijn. Geheid dat ik het dan ook te pakken krijg. Maar daar krijg ik sinds twee jaar een prik voor bij de huisarts.

Dus uiteindelijk toen Claudy in bed zielig lag te wezen vroeg ik haar of ze vanavond wel warm wilde eten.
”Bhat ete be dhan?” O ja, dat kwam er natuurlijk bij, een verstopte neus.. Waarom ook niet. Waar heeft ze trek in? “Dou, doe bij baar iets heets, ga ik lekker van zweten, is ook goed boor bijn deus”.
Ach arme, dat kind ging steeds dichter zitten, maar met haar keel werd het al beter, want ze kreeg honger. Nou is Claudy en eten één begrip dus zolang zij honger had, hoefde ik nooit het ergste te vrezen.

“Ik maak wel hete kip voor je, met lekker veel sambal en kruiden, zweet je het tenminste lekker uit, en wordt je keel wat beter”. En daar begon zuster Lena aan haar ritueel. Kussen opschudden, dekbed over dat warme lichaam heen (ze zweette zich het leplazerus) maar alle bacteriën eruit met die hap. Verse koude sap neergezet, de paramolletjes naast het bed, de luiken dicht, de ramen wijd open, en met een “probeer maar lekker te slapen”‘ ging ik naar beneden.

Het was ineens weer die stille zondagmorgen. Ik keek op de klok. Het hele drama had nog geen uur geduurd. Nu ligt ze boven echt ziek te wezen, maar ze had de vorige week al een paar dagen lopen snotteren, dus het zat eraan te komen. En zuster Lena was er op voorbereid. Want ik had de hete kip en de sambal, paramolletjes, sapjes en keeltabletjes kortom, o ja en de dampo, maar die moet ze nooit. Ik was erop voorbereid. Dat heb je zo hé als je helderziende gaven bezit.

Nou moet ik alleen uitkijken dat ik haar boven niet vergeet te verplegen want ik ben een herfstvrouwtje. Ik houd ervan om hier de bossen in te trekken en foto’s te maken van de komende herfst die wat dagen achterloopt.
Maar goed, straks hoor ik wel weer via de intercom “skajte bag ik een koppie thee?’’. Maar dat geeft niet, ik sta in de startblokken en ben er geheel klaar voor.

Categorieën: Algemeen

klapdoos

Gewoon een Amsterdamse vrouw die met een vrouw getrouwd is, ziek is, zodanig dat de neerwaartse spiraal steeds verder zakt. maar een kniesoor die daarop let. Ik lach graag, heb genoeg traantjes gelaten om mijn ziekte en nu is het tijd om via mijn nieuwe boek eens door te gaan met uit het leven te halen wat er te halen valt, zeker in een crisistijd is het de kunst om toch vrolijk te blijven. Mijn motto is dan ook: Een dag niet gelachen is zeker een dag niet geleefd.

3 reacties

KingArthur · 10 oktober 2006 op 12:46

Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid. Fijn he zo’n najaar :-).

KawaSutra · 11 oktober 2006 op 12:51

[quote]….ben er geheel klaar voor.[/quote]
Winterklaar dus! 😛

Li · 11 oktober 2006 op 20:21

[quote]Het wrak van de Titanic stond rechterop in zee dat Claudy in de kamer.[/quote] 😕

In huize Li heeft de griep ook al toegeslagen. Kan ik je inhuren? 😛

Li

Geef een reactie

Avatar plaatshouder