Ik ben een music-lover. Muziek is altijd al mijn passie geweest.
Zaterdag was weer het Eurovisie Songfestival. Vroeger, als piepklein jongetje, vond ik dat geweldig. Maar als ik er nu op terugkijk, was dat meer, omdat ik lang op mocht blijven en om de stemmen te zien verdelen: “Ten points to… dix points pour…”
Mijn zus, het gemene loeder, moet nog steeds lachen als een land – en in het bijzonder ons land – geen punten krijgt. Als ik dan terugdenk, weet ik me die maffe Indiaan met het liedje “This Strange Effect”, dat door Kinksvoorman Ray Davies was geschreven en natuurlijk Abba’s “Waterloo” in de herinnering boven te halen. Ik weet nog, hoe des duivels mijn pa was over het lullige liedje van Milly Scott: “Ton tiki ton ton” of zo. En mijn moeder kirde uit bij Sandie Shaw: “Oohhhhh kijk eens, die zingt op blote voetjes!” Later, als je de foto’s er nog eens van terug ziet, dan zie je dat het geen voetjes zijn, maar enorme kaneelstampers, waar je complete bosbranden mee kunt uittrappen. Daar hadden ze waarschijnlijk niet eens schoentjes voor.

We zaten weken van tevoren al de voorrondes te bekijken, om steevast te zien, dat weer het slechtste liedje van de matigste zanger of zangeres uit Nederland werd afgevaardigd. Ook de presentatie was altijd een gruwel om naar te kijken. Puntentechnisch matsen de Scandinavische landen elkaar altijd, terwijl Duitsland als een soort Wiedergutmachung altijd extra puntjes aan Israël geeft. Ons Nederland gaf braaf ruim punten aan de omliggende landen en kreeg er in het gunstigste geval een luizig puntje voor terug.

Maar voor mij is de glans er inmiddels af. Er zitten zoveel landen bij die me niet meer aanspreken. Al die deelrepublieken. Bovendien vind ik, dat landen als Turkije en de Oekraïne niet bij Europa, maar Azië horen en het gaat allang niet meer alleen om het mooiste liedje. Kleding en airplay – zeg maar: de commercie – tellen tegenwoordig ook heel hard mee. En hoezeer werd er bij een vorig festival niet de nadruk op de transseksualiteit van de artiest gelegd en niet op de artistieke prestatie die er geleverd was?

Hoe meer ik er over nadenk, hoe ellendiger ik dat festival vind. Misschien dat het aan mijn leeftijd ligt, maar bij een goede film heb ik al vaak de neiging om in te dommelen, laat staan bij een verzameling van ruim twintig misbaksels van liedjes, die voor het gros niet boven het gemiddelde van Trea Dobbs’ “Ploem Ploem Jenka” uit zullen stijgen.
De ellende van zo’n Europees Songfestival is, dat je jezelf suf kunt zappen en om het andere kanaal weer dat festival tegenkomt. Om maar te zwijgen van de zogenaamde iwabs. Voor het geval u niet weet wat een iwab is: iwab is de afkorting van een ik-weet-alles-beter mens. Dat zijn de festivalkenners, die hun licht voor en na het Songfestival nog eens over dit muzikale gedrocht laten schijnen. Lieve lezer, laat u door mij niet van het Songfestival afhouden. Geniet ervan, maar weet één ding zeker: Van een Eurovisie Songfestival,

daar word uw columnist nou effe niet goed van…

Uit mijn boek: “Kijk en daar word ik nou effe niet goed van”.


11 reacties

Ma3anne · 19 mei 2004 op 09:55

Hoe heb je dit nou zo snel voor elkaar gekregen om de gekuiste versie hier geplaatst te krijgen en de andere met commentaar en al te laten verdwijnen? 😮 :laugh:

De Redactie · 19 mei 2004 op 09:59

[b]Door een wijziging in deze column zijn de eerste reacties helaas verloren gegaan…[/b]

Li · 19 mei 2004 op 10:04

Dan reageer ik gewoon nog een keer!

Hans deze column kijgt van mij applaus en 12 punten. 😛

Bakema_NL · 19 mei 2004 op 10:17

Ik kan hier mijn reactie van een ander forum mbt het onderwerp wel even plakken……..

Ik heb werkelijk nooit wat begrepen van alle commotie en ophef en interesse wat rond het songfestival hangt. Het is alleen maar zo populair (al is dat een stuk minder dan vroeger) juist omdat het zo’n trieste domme vertoning is. Het is echt nog zo’n restant van vroeger waar iedereen naar kijkt omdat iedereen er naar kijkt………..je ouders keken, dus jij ook en zij kijken weer omdat je opa en oma ook keken………..vreselijk.
En wat heeft het door de jaren heen nu opgeleverd……….het kost iig wel heel veel elke keer, dat is bekend. Abba……..zo’n beetje het enige monstersucces eigenlijk, de uitzondering bij uitstek. Hier en daar een aardig liedje heel af en toe, maar dat was het, voor de rest is het tenenkrommend allemaal. En allemaal wensen ze een hoop vrede voor de wereld altijd, ook liedjes gaan er over, maar dat hebben ze ook nog niet weten te bewerkstelligen……….het had hun voortbestaan toch een hoop goed gedaan mocht dat nou eindelijk eens gelukt zijn….maar helaas.

Nu moet ik bekennen dat ik toch echt een cd van een songfestivalwinnaar in mijn collectie heb. Nu pleit het voor me dat ik daar pas achter was toen ik de cd had gekocht en het boekje las……………krijg nou wat, zijn dit songfestivalwinnaars? Was nogal wat om te doen geloof ik toen, omdat het eigenlijk een compleet instrumentaal nummer is met een klein beetje zang er in………..maar wat een geweldig prachtig mooie plaat (vind ik)……….ik heb het over Secret garden met het nummer Nocturne, kippenvel-muziek.

Deze keer heb ik het godzijdank (en ik geloof geeneens in Hem, kun je nagaan) gemist. Wel zag ik even de winaar……………mijn god (daar is Ie weer), wat een onwijs lekker ding zeg……………als ze het ook nog over wereldvrede heeft gehad zou het bijna een miss-verkiezing geweest kunnen zijn ook………………..heeft ook al zo’n hoog trieste-vertoning-gehalte……….met een leuk uitzicht.

Irma · 19 mei 2004 op 11:05

Ik kan me er helemaal in vinden. Ik kijk al een flink aantal jaren niet meer en ken nu onze eigen inzending niet eens. Het feit dat ik wel erg geinteresseerd ben in ‘muziek’, zegt genoeg.

Kees Schilder · 19 mei 2004 op 12:11

Ik heb nooit geweten dat Ray Davies voor Dave Berrie had geschreven. En al helemaalniet voor het wrongfestival.
Uit mijn hart gegrepen, Hans

Hans · 19 mei 2004 op 12:55

Ma3anne
ik ben door de redactie gered…….
Ik had het verkeerde mapje geplunderd. :red:

pepe · 19 mei 2004 op 13:47

😀 😀 😀

Heet jij toevallig Klok van achteren 😉

Mosje · 19 mei 2004 op 14:41

[quote]Door een wijziging in deze column zijn de eerste reacties helaas verloren gegaan…[/quote]Deze zin heb ik 10 keer overgelezen. Volgens mij is ie zo krom als een hoepel 🙂

Ik stel voor dat we volgend jaar Ma3anne uitzenden naar het festival. Die lijkt wel wat op Lenny Kuhr zo met die gitaar.
😀

Ma3anne · 19 mei 2004 op 18:53

Mosje: En dan ‘Ein bisschen Frieden’ zingen zeker…. Mooi niet!

Eftee · 20 mei 2004 op 23:56

We hebben gekeken. De uitdossing van het presenterende koppel was weer geweldig (slecht). Vooral de, overmatig, glanzende oogschaduw van de presentatrice irriteerde mateloos. Bij de halve finale viel het me al op. Zou je toch verwachten dat het wel veranderd zou worden. Nee hoor, de finale was nog net zo glimmend. Mijn aloude blik van amateur-grimeuse blijft af en toe de kop opsteken. Blijft een tik om ook daarnaar te kijken.
Het verbaasde ons ook niet dat het niveau weer tegenviel. De puntentelling blijft één groot feest. We hebben ook genoten van het commentaar in het Nederlands. Het blijft een politieke toestand, wie er wel of niet hoog eindigt.
Ik ben benieuwd hoe het er volgend jaar aan toegaat, in de Oekraïne.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder