Weinig is mensen zo dierbaar als hun jeugd. Sommigen accepteren dat het op een gegeven moment voorbij is. Maar veel anderen nemen de gelegenheid te baat om weer even terug te gaan. Dat is namelijk helemaal niet zo moeilijk. Alcohol kan de biologische klok zover terug draaien worden als je maar wilt. Hoe meer alcohol hoe verder terug. Vooral als dat heel ver terug is wordt het effect overduidelijk. De overeenkomst tussen iemand die straalbezopen is en een baby kan nauwelijks over het hoofd worden gezien. Lopen, spreken en het binnenhouden van blaas-, maag- en darminhoud levert vergelijkbare problemen op. Maar nu is wetenschappelijk bewezen dat het terugzetten van die klok al na een paar glazen een feit is.
Proefpersonen zijn tijdens het drinken nauwkeurig geobserveerd waarbij ook hun hersenactiviteit werd gemeten. Het functioneren van de hersenen dat tijdens het opgroeien en volwassen worden heel geleidelijk op een hoger niveau is gebracht blijkt binnen een bestek van een paar glazen hele ontwikkelingsstadia terug te vallen. Dat begint met de hoogste functies, die volwassen mensen niet alleen onderscheiden van kinderen maar ook van evolutionair minder gevorderde soorten. Het intellect dus. Het IQ stort als eerste in een diep ravijn. De samenhang in de overwegingen van iemand die wat drinkt is er al snel uit. Maar dat valt meestal niet op. Toehoorders bevinden zich gewoonlijk in een vergelijkbare toestand. Na het ineenstorten van het IQ volgt meer geleidelijk de motoriek en de spraak. En in het babystadium uiteindelijk allerlei lichaamsprocessen waar je niets van wil weten.
Alcohol is dus een wondermiddel om het verstand uit te schakelen. En dat is nou net waar het om begonnen is. Want het is juist het verstand, dat vervelende betwetertje, dat vaak spelbreker is als het leuk dreigt te gaan worden. “Stel je niet zo aan, doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg” Meestal helemaal waar natuurlijk maar dat gezever kan je missen als kiespijn als je uit je dak wil gaan. Soms wil je gewoon lekker dom doen, net als een kind in de speeltuin. Ik kwam eens midden in de nacht op straat een groepje volwassen mensen tegen die luidkeels “blauw, blauw, blauw” scanderend door de stad wankelden. Ze groetten me allervriendelijkst en ik nam de gelegenheid te baat om te vragen wat ze bedoelden met hun leuze. Na een moeizame uitleg bleek dat het de uitkomst was van een, althans in hun ogen, diepzinnige kroegdiscussie over de vraag welke kleur Breezer de lekkerste is. Een kinderhand is gauw gevuld.
Hoewel noch de vraagstelling noch het antwoord me konden boeien beneed ik ze toch een beetje. Omdat zij geslaagd waren waar ik nogal eens faal. Ze zaten helemaal in een heerlijke trip. Waarin ze een stukje onbezorgde kindertijd beleefden. Dat ze voor gek staan deert ze niet. Mij lukt dat maar zelden. Ik ben heus niet vies van alcohol maar op een of andere manier blijft er toch altijd een stukje intellect actief. Dat zegt: Wil je soms voor gek staan? Zie je jezelf al op een bar dansen? Of de polonaise lopen? Het lijkt wel of mijn verstand zich gewoon niet uit laat schakelen. Of drink ik gewoon niet genoeg?
16 reacties
viking · 24 januari 2004 op 17:40
Probeer het eens met LEGO! Kun je thuis doen, niemand ziet je en je krijgt er geen hoofdpijn van!
pepe · 24 januari 2004 op 22:45
Ik ben blij ik niet (nauwelijks) drink, ben al gek genoeg zonder drank. In de stemming komen lukt me meestal ook wel zonder %. 😛
Mosje · 24 januari 2004 op 23:23
Helder geschreven column.
Ben het met je analyse echter niet eens.
Alcohol schakelt je verstand niet uit. Je kunt eerder zeggen dat het bepaalde remmingen wegneemt. Veel van mijn columns ontstaan na het drinken van een paar goede glazen wijn.
Ik ben overigens tegen overdadig alcoholgebruik. Dronkaards raken weg van deze wereld, maar om ze nou te vergelijken met kinderen……
Mup · 25 januari 2004 op 00:20
Sluit me aan bij de ractie van Mosje. Kinderen en dronkenlui spreken de waarheid, zeggen ze, en allebei horen ze niet achter het stuur,
Groet Mup.
Maurits · 25 januari 2004 op 04:00
Geachte drs. Mosje, Ik baseer me op serieus wetenschappelijk onderzoek. Gezien bij een BBC programma. Als ik kwaad zou willen kan ik zeggen dat aan uw columns te merken is dat u die paar glazen ophebt als u uw columns schrijft. Maar dat zal ik dus maar niet doen.
viking · 25 januari 2004 op 10:17
[quote]Als ik kwaad zou willen kan ik zeggen dat aan uw columns te merken is dat u die paar glazen ophebt als u uw columns schrijft. Maar dat zal ik dus maar niet doen.[/quote]
Waarom toch zo snel op je pik getrapt?
Maurits · 25 januari 2004 op 12:05
[quote]Waarom toch zo snel op je pik getrapt?[/quote]
Viking toch! Niet zo snel conclusies trekken! Ik heb geen enkele reden me door Drs. Mosje op mijn pik getrapt te voelen. Integendeel zelfs. De wijze waarop hij mijn column op waarde schat vind ik helemaal OK. Maar op deze site waar grappen en grollen hogelijk gewaardeerd worden moet een stukje destructieve humor ook kunnen. Wacht eerst eens of Drs. Mosje zelf de handschoen opneemt.
Mosje · 25 januari 2004 op 13:49
Beste Maurits,
Het is maar goed dat je niet staande wilt houden dat je aan mijn columns kunt aflezen dat ze na een paar glazen geschreven zijn. Want dat zou ik je onmiddellijk vragen om dat aan te tonen, en daar zou je dan grote moeite mee hebben, want het is niet waar. Al mijn verhalen worden in opperste staat van nuchterheid geschreven. Ik schreef de zin om te prikkelen…..
Ik heb nog nooit van een kind gedacht: het is net een dronkaard. Net zo min als ik van een dronkaard dacht dat het net een klein kind was.
Dat in een wetenschappelijk programma die vergelijking toch gemaakt wordt kan ik wel begrijpen. Dergelijke programma’s moeten populariseren om de wetenschap te ontsluiten voor grote groepen kijkers. Het gevaar daarvan is dat nuance’s niet over het voetlicht komen, en dat alles wat beweerd wordt voor waarheid wordt aangezien.
Ik herinner me nog goed de eerste stapjes die mijn zoon zette. Elke vezel in zijn lichaam was erop gericht die stapjes goed te zetten. Zijn brein werkte op volle toeren, en dat was van zijn gezicht af te lezen. En ja…daar ging hij! Na vier stappen viel hij op zijn kont, trots rondkijkend. Bij een dronkaard ontbreekt die inspanning. Het brein is volkomen in de war, en waarschijnlijk meer gericht op het verwijderen van de vreemde indringer: de alcohol.
Een goede beschouwer ziet onmiddellijk het verschil tussen de eerste stappen van een kind en een dronkemansgang.
Hoe bereik je dan toch eeuwige jeugd? Die vraag werp je toch op in je column.
Niet door te drinken. Wees blij dat jij wat dat betreft gefaald hebt!
Aan COBRA schilder Corneille werd eens verteld dat zijn werk eigenlijk lijkt op dat van kleine kinderen. Glimlachend antwoordde hij dat hij blij was dat het hem gelukt was die vaardigheid uit zijn jeugd vast te houden.
Cheers,
Mosje
Maurits · 25 januari 2004 op 14:20
Beste Mosje,
Elke vergelijking gaat ergens mank. Maar er kan gebruik van gemaakt worden zolang hij bijdraagt aan goed begrip. Als dat niet meer het geval is wordt het misbruik. De columnist maakt gebruik/misbruik van dat grensgebied. Of hij over de grens gaat of niet, dat is vaak de grap van een goede column.
Jij bent dus altijd volkomen nuchter als je schrijft. Ik geloof je op je woord. Ik ben zelf iets minder principieel moet ik toegeven. Een glazen rode wijn sta ik mij soms wel toe voor het schrijven van een column. Maar pas als ik de volgende dag weer kijk en ik kan me er nog steeds in vinden, dan stuur ik hem in, helemaal nuchter. Ook hier is het weer balanceren op een grens. De grens waar het intellect aan een scherpe duikvlucht begint maar waar ook een aangename losheid zijn intrede doet. Het wetenschappelijk programma op de BBC dat ik mede als basis gebruikte om mijn column mee te staven was trouwens niet plat populair wetenschappelijk. Getoond werd serieus onderzoek waarbij de hersenactiviteit gemeten werdt. Wel degelijk kon worden aangetoond dat de intellectuele activiteit van de hersenen duidelijk omgekeerd evenredig was met de geconsumeerde hoeveelheid alcohol. Dit toont misschien eerder een parallel aan met het volgen van de weg terug langs de evolutionaire ladder dan die langs het ontwikkelingsproces van een kind. Maar ook deze vergelijking gaat vast ergens mank.
Zoals je waarschijlijk uit mijn column opgemaakt heb streef ik er niet echt naar om mbv alcohol de kinderlijke toestand te bereiken die ik beschreef.
groet Maurits
Mosje · 25 januari 2004 op 15:03
Maurits,
Je hebt gelijk dat een goede columnist in een grensgebied wandelt en gebruik mag maken van vergelijkingen.
Waarschijnlijk zou ik anders op je column hebben gereageerd als je de vergelijking tussen dronkaards en kinderen heel erg overdreven zou hebben, als je er meer spot in zou hebben gestopt. Je ging maar “iets” over de grens nu.
Hoe dan ook, je column is puik, helder geschreven zoals ik al eerder opmerkte, en nodigt uit tot het geven van een reactie. Zoals een column hoort te zijn dus.
Enne, dat je niet echt naar eeuwige jeugd streeft dmv alcohol is me niet ontgaan.
Ik las ooit eens een fantasy boek waarin het geheim van eeuwige jeugd ontsluierd was. De hoofdpersonen bleven eeuwig jong.
Je wilt niet weten hoe saai en vervelend dat is!!
Mosje
Eftee · 25 januari 2004 op 17:14
Ik ben niet vies van een goed glas wijn. Het neemt, inderdaad, wat remmingen weg. Alleen weet ik ook altijd nog precies wat ik doe, als ik eens flink wat achterover had geslagen. Niks op de bar dansen, me aansluiten bij de polonaise, zwalkend lopen of lallend meebrullen met de muziek.
Dat iemand dronken is, moeten ze zelf weten. Het enige waar ik me mateloos aan kan ergeren is, dat er zoveel tussen zitten die anderen lastig gaan vallen en dat is jammer.
Leuke column Maurits!!
deZwarteRidder · 26 januari 2004 op 04:38
2 x een halve waarheid maakt nog geen hele waarheid, ik geef toe er zijn raakvlakken maar die heb je bij een aanrijding ook 😉
Richard
Suus · 26 januari 2004 op 15:32
De ideale oplossing voor het probleem -piktrappen- staat in de eigen column vermeld. Drink zoveel dat je je voelt als een baby. Het geslachtslid zal krimpen tot aan een luttele twee centimeters….piktrappen wordt dan erg moeilijk. De een kan zijn ei kwijt, de ander voelt niks….zo, probleem opgelost. Iemand nog meer problemen?
Ma3anne · 26 januari 2004 op 16:24
Ik heb helemaal niks met alcohol. Zie er de lol niet van, vind het niet lekker… dus dat punt van de discussie sla ik even over.
De vergelijking met een baby en een dronkaard gaat mijns insziens inderdaad mank. Al was het maar om de verloedering die een dronkaard uitstraalt of het onbevangene en pure, dat een baby heeft. Het is maar net, welke factoren ze naast elkaar zetten in zo’n onderzoek.
Als je maar genoeg belangrijke factoren buiten beschouwing laat, die juist het markante verschil aangeven, kun je altijd wel overeenkomsten vinden tussen allerlei verschijnselen. En ik vind dat er bij dit onderzoek verrotte appels met zoete peren vergeleken zijn.
MBB · 26 januari 2004 op 18:20
De truc zit in economisch drinken:
Met slechts een paar drankjes alreeds aangeschoten zijn, en dan op (goedkopere) alcohol-vrije dranksjes overstappen zodat je aan het eind van de avond allweer nuchter ben 😀
pleuro · 3 februari 2004 op 10:04
Het heeft even geduurd voor ik weer in de gelegenheid was om te reageren (après ski tikt harder aan dan je denkt 😀 )
Ik ben dus het type vrijheid, blijheid lang leve de lol en hou er de moed maar in. Een avond stappen begint bij mij in de regel met het uitzoeken van de juiste mensen om de avond mee door te brengen, de perfecte lokatie en welke kleding trekken we aan vandaag.
Vervolgens gaan de remmen los, maar dat heeft niks te maken met het feit of je terug wil naar je jeugdjaren Het heeft alles te maken met de wijze waarop je in het leven staat. Een tijdje geleden zei iemand tegen me of we ooit volwassen zouden worden, en ik kreeg gelijk een onbestemd gevoel in mijn buik, want ik wil gewoon niet volwassen worden. Volwassen mensen zijn eng bij tijd en wijle (tussen vrijdag 17.00 uur en zondag 23.59 uur) Afgelopen week in het pittoreske Bonascre had ik weer een paar van die aanvallen, waarbij ik gewoon even onbezorgd zonder ook maar enige remmingen eens flink uit mijn dak te gaan. Lekker op de piste zingen “Heb je even voor mij?” en dan op je ski’s ook nog een dansje erbij proberen te maken waarna je languit op je holle giechel in de sneeuw ligt. Een mens met gevoel voor humor die het kind in zich nog niet is kwijtgeraakt leeft aanzienlijk onbezorgder dan mensen die zich druk gaan maken over de dag van morgen.
Ik zou zeggen Maurits…. trek je tijgerboxers eens uit de kast…. gooi je haar los… neem eens een borreltje teveel en klim eens op die bar!, je zal zien dat je later met een enorme smile op je face in bed ligt of boven de wc-pot 😀