Even schaam ik me als ik mijn boodschappen op de band leg. Ik wentel mij in de lekkernijen en in Afrika smeken ze om een paar korrels rijst. In de winkel zelf had ik er nog geen last van, maar nu voel ik me beschaamd onder de welvaart. Vanmorgen liet ik me het ontbijt van spek met ei ook al goed smaken. De beelden van hongerend Afrika stoorden me niet. Ik nam niet eens de moeite om weg te zappen. Al besefte ik me terdege dat ik flink aan het schransen was.
Tijdens de boodschappen zijn mijn gedachten al helemaal niet in Afrika. Ik ben op de koopjes uit. Met name het rose bier is met twee halen een betalen een aanbieding naar mijn hart. Ik hoef me nu tenminste voor de hoeveelheid niet te generen. Ook de pangafilet is vijftig procent goedkoper dan anders.
Ik drentel wat heen en weer bij het vlees. Ik twijfel over de karbonades. Die grote voordeelpakken zijn misschien wat teveel van het goede. Ik kan ze invriezen. Nee, ik kies toch maar voor gehakt.
Of zal ik die kant en klare voor bij de borrel kopen? Och, met een gewoon pak kan ik alle kanten op. Het is nog tot zondag goed. Misschien maak ik wel macaroni.
Moet ik nog iets van gebak voor bij de koffie of na het eten? Appeltaart? Nee, heb ik vorige week ook al gehad. Laat ik dat chocomoussetaartje maar nemen. Is tenminste niet zo groot en weer eens wat anders.
Brood moet ik in ieder geval hebben. Casino maar weer. Met roggebrood? Nou nee, laat maar. He, verse ananas. Dat is lekker met een cocktail van surimisticks, die ik nog heb.
Ik buig me over het winkelwagentje. Heb ik alles? Nee, toetjes voor ma moet ik nog hebben. Kokos? Dat is nieuw en daar houdt ma wel van. Voor alle zekerheid ook de bitterkoekjespudding omdat ik weet dat ze die in ieder geval lekker vindt. Nog wat slagroom voor bij het taartje en dan heb ik de buit binnen.
Terwijl ik bier, vis, pudding, fruit, taart en brood op de band leg, wil ik tegen de klant na mij terloops iets over onze overvloed zeggen. Ik doe het niet. In plaats daarvan overvalt me even, heel even een gevoel van schaamte. Waar heb ik dit aan verdiend?
Straks als ik er een column over schrijf, zal ik me het gevoel van ongemak nog even herinneren. Veel langer zal het niet duren.
Het bier is koud, de tour de france kan elk moment beginnen en de zalmsalade met toost moet ik nog even klaar zetten. Met een hapje en een drankje voor de buis om te kijken hoe wielrenners zich over de alpen zwoegen. Dat is pas sport. Wat moeten die kerels afzien.
De Hoorn van Afrika ben ik dan al lang vergeten, ik ken slechts de hoorn van overvloed.
9 reacties
Boukje · 25 juli 2011 op 10:33
Mooie column.
Tja, waar hebben wij het aan verdient?
:pint:
LouisP · 25 juli 2011 op 18:30
Nee Frans, ‘k vind em niet zo sterk. Het stuk in de winkel is wat langdradig en de tour lijkt er wat bijgeraapt….
Meralixe · 25 juli 2011 op 20:34
<> is wel het beste van de column.
Inderdaad nog al opsommerig om het << probleem >> dat al in de eerste alinea duidelijk is duidelijk te maken.
Er schuilt in de laatste zin wel een schuldgevoel en nee, ik kan ook niet direct een oplossing verzinnen.
Dat pintje van Boukje heb ik toch maar achterwege gelaten.
Frans · 25 juli 2011 op 20:54
Je hebt wel gelijk, maar het is zoals het is gegaan. Ik heb ook vanavond tijdens het eten niet aan Afrika of aan Noorwegen gedacht. Even is daar de verontwaardiging en dan ga ik over tot de orde van de dag. Het is denk ik het enige wat er op zit.
Dat van de tour is overigens niet helemaal waar. Ik had de column een uur voor de uitzending al klaar.
Mien · 25 juli 2011 op 23:31
Terloops heel veel gezegd en gedacht. Gevalletje westerse gêne gespiegeld in het zicht van de lopende band. Je krijgt nog net geen medelijden met het kassameisje.
Goed geschreven dus.
Mien
pluisvndkkr · 26 juli 2011 op 11:23
Jammer dat je honger niet stilt met het tekenen van een stuk brood. Wel met wereldwijd het probleem aanpakken. Kwestie van eerlijk delen.
Ferrara · 26 juli 2011 op 12:25
Je toont de hoorn des overvloeds heel goed door je gedrentel en overwegingen in de supermarkt.
Helaas lossen wij met ietsje minder eten of geld storten de hongerproblemen niet op, dat blijkt keer op keer.
Mien · 27 juli 2011 op 08:17
Alle beetjes helpen, Ferrara!
Dus blijf doneren. Giro 555
Ferrara · 27 juli 2011 op 13:30
Wees gerust Mien. Giro 555 staat bovenaan het donatielijstje.