De nieuwe minister Vogelaar is enthousiast begonnen. Vandaag hoor ik op het NOS-journaal dat er een heleboel wijken, vooral in de grote steden als probleemwijken worden gekarakteriseerd. Daar moet de komende jaren veel gaan veranderen. Er is een flinke zak met geld voor vrijgemaakt. In het interview dat volgt legt ze een en ander uit. Ze praat vastberaden. ‘We gaan echt wat doen, concrete, gewone, duidelijke dingen en we houden de vinger aan de pols, zegt ze. Er moet binnen vier jaar zóveel minder werkeloosheid zijn en zóveel procent minder schooluitval en criminaliteit’. Haar vierkante oorbellen en de bijbehorende broche trillen mee van bevlogenheid. Prima! Denk ik even.
Daarna komen er mensen aan het woord van een van de wijken in Deventer, die er ook bij horen. Ze zijn verontwaardigd, dat ze gestigmatiseerd worden als probleemwijk. Ze vertellen vooral dat ze er al zoveel jaren fijn wonen en er niks van begrijpen dat ze zijn uitgekozen. Dat ze een poosje ergens anders hebben gewoond en weer terug zijn gekomen. Ze zeggen zichzelf niet te herkennen als probleemwijk.
Opeens voel ik wat er mis is, ondanks de prima bedoelingen. Niemand wil neergezet worden ten overstaan van het hele land, nota bene, als behorende tot een probleemwijk. Waarom zegt ze niet: de wijken die de moeite waard zijn om te verbeteren? En waarom niet in plaats van zoveel minder werkeloosheid: zoveel procent méér werkenden? Zoveel meer jongeren op school houden in plaats van zorgen voor minder schoolverlaters?
Nu moet men eerst gaan discussiëren om de gemoederen te kalmeren. Mensen voelen zich beledigd. Anders, positief, het zelfde formuleren, maakt volgens mij een wereld van verschil: het clichématige halfvolle glas in plaats van het halflege….Je zou verwachten dat ministers dat soort simpele dingen weten.
Het is geloof ik een stokpaardje van me. Op de school waar ik heb gewerkt, moest voor een groep zwakke leerlingen een meer begeleide vorm van ‘Natuurlijk Leren’ worden gecreëerd.
In mijn laatste week op school voor ik met de vut vertrok vergaderden wij erover. Men wilde het noemen: ’ Natuurlijk leren, Paradigma B’ of iets dergelijks.
Mijn haren gingen meteen recht overeind staan. Dat klinkt als een ziekte, riep ik impulsief, daar willen ze niet bijhoren! Noem het: ’Natuurlijk Leren Plus’, Dat is veel positiever!
Dat is het geworden en daar schaamden deze zwakke leerlingen zich niet voor. Dit herken ik als net zoiets.
Aan het einde van het journaal werd nog een adres op internet gegeven waar je kon zien of je tot de probleemwijken behoorde……
10 reacties
SIMBA · 24 maart 2007 op 20:29
De mensen in die wijken zullen nu in opstand komen, en dan komen de woorden van de minister uit! Self fulfilling provecy!
DriekOplopers · 24 maart 2007 op 20:31
Hoi Pally, en vlammend, gloedvol betoog. Positief formuleren is altijd beter. Maar niet altijd duidelijker.
En als ik kijk naar mijn eigen stad: drie wijken. Bos en Lommer, Noord, Bijlmer. Ook zonder de lijst van Ella hebben die een reputatie om van te huilen. Haast geen enkele zichzelf respecterende ‘witte’ goed opgeleide Amsterdammer wil daar wonen. Ben zelf wezen kijken in Bos en Lommer. Daar zijn vrij dure koopwoningen gebouwd rond een marktje met winkels. Totaal mislukt. Moslim-godsdienstwaanzinnigen staan daar met kraampjes met korans. Textielkramen met burka’s en jurken voor mannen. En de twee horeca-dingen met een wat franse/tearoom achtige inslag zijn wegens gebrek aan klandizie alweer gesloten. En inderdaad torenhoge werkloosheid en onveiligheid. Daar moet echt wat aan worden gedaan. Een lijst met proleemgebieden benoemen is dan toch de onvermijdelijke eerste stap, vrees ik.
Maar dat alles neemt niet weg dat je het toch weer bewonderenswaardig goed hebt opgeschreven!
Hulde!
Driek
pepe · 25 maart 2007 op 08:12
Heel mooi hoe jij er weer een positieve draai aan weet te geven/schrijven.
En als jij op school de mensen zover kon krijgen een positieve kijk te hebben op gewoon-anders-kinderen, dan stel ik voor ga eens praten met minister Vogelaar over de gewoon-anders-wijken.
arta · 25 maart 2007 op 16:28
Het klinkt inderdaad een stuk beter wanneer je zegt dat je in een wijk woont waar veel verbetert mag worden dan: “Ik woon in een probleemwijk!”
Met wat meer nuance had een uitgebreide discussie voorkomen kunnen worden. Een misser van Vogelaar, goed opgeschreven door jou!
🙂
Trukie · 25 maart 2007 op 18:42
O jemig Pally, als jouw advies wordt opgevolgd kost het ons handenvol met geld. Iedere wijk heeft natuurlijk wel iets te verbeteren. En allemaal willen we daar geld voor hebben.
Gelukkig blijft het bij 40 wijken met een echt groot probleem. Als er een stempel op rust, stimuleert het meer om er niet bij te gaan horen.
Ik ga deze keer voor Ella.
Maar wel weer een heerlijke column.
Mosje · 25 maart 2007 op 19:50
Probleemrandgroepjongerenwijkhuizen. Die kunnen nu wel gebouwd worden natuurlijk.
😀
DreamOn · 25 maart 2007 op 21:32
Helemaal met je eens Pally, een hele goede column! Ik herken dat bij ons op school ook: termen zoals ‘zwakke’ leerlingen…brrrr daar gaan bij mij ook de nekharen van overeind staan!
Goed gedaan!
Liefs DO
KawaSutra · 26 maart 2007 op 01:56
[quote]Aan het einde van het journaal werd nog een adres op internet gegeven waar je kon zien of je tot de probleemwijken behoorde……[/quote]
En…? :lach:
Prima column Pally, en ik onderschrijf wat jij hier stelt volledig. Je hebt natuurlijk probleemwijken en probleemwijken. De ‘echte’ probleemwijken zijn alom bekend en hoeven niet specifiek benoemd te worden. Het gaat juist om die wijken die speciale aandacht ontberen en die moet je in eerste instantie met zijden handschoentjes aanpakken anders schiet men in de verdediging.
KingArthur · 26 maart 2007 op 10:12
Of ik in een probleemwijk woon? Ik zou het niet weten. Dit is voor mij ook niet zo belangrijk want ik heb al genoeg aan mijn eigen problemen.
Een waar woord over positieve of negatieve benadering. Naast de politiek mogen meer instanties hier bewust van zijn want het kan een wereld van verschil maken.
Je gelooft dat het een stokpaardje van je is? Dat geloven mag je van mij in de kerk doen. Het komt krachtiger over om gewoon te zeggen dat het een stokpaardje van je is. Weg met die (valse) bescheidenheid.
Mup · 26 maart 2007 op 15:26
Op het nieuws van BVN heb ik de perikelen rondom de wijk in Utrecht kunnen volgen, letterlijk ver van mijn bed, daarom kan ik ook geen mening geven. Zal eens met mijn zus babbelen, die in een zogenaamde probleemwijk elders woont,
Groet Mup.