Hosselen met Selçuk Öztürk

Als ik Selçuk Öztürk een meesteroplichter noem, roept de politieke avonturiersclub DENK zonder twijfel dat dat karaktermoord is. Maar als je een pand voor veel te weinig koopt van een zorginstelling en daarbij verzwijgt dat het pand straks een horecabestemming zal krijgen omdat je dat met je politieke gabber Jos van Rey kunt regelen, en door dat verzwijgen allerlei regels van het Zorgtoezicht overtreedt, wat ben je dan? Of als je een medewerker van een zorginstelling omkoopt zodat hij zorgt dat je een opdracht krijgt voor een of ander etnisch onderzoekje, en waarbij je afspreekt dat de medewerker enkele duizenden euro’s krijgt toegestopt, wat ben je dan?

Maar nee, “de media liegen” want “de gevestigde orde ziet ons als een bedreiging”, roept DENK. Frappant is, dat de club van miskende Erdogan-fans en Calimero-negers deze beschuldigingen een dag voor de publicatie van Öztürks beerput uitte. Dus op het moment dat DENK al wist dat de politieke etterbuil tot een uitbarsting zou komen. Zo doorzichtig dat ik onbedaarlijk in de lach schiet. En zeg nou zelf: een fraai staaltje journalistiek spitwerk dat een aantal schokkende zaken aan het licht brengt, is dat zwartmakerij? Lijkt me van niet. Het aan het licht brengen van het hosselen van Selçuk Öztürk is gewoon puik vakwerk. En ja, als politicus sta je wat extra in de schijnwerpers, lig je wat extra onder het vergrootglas. En daar is niets mis mee. Ons volk dient op de hoogte te zijn van eventueel wangedrag van de volksvertegenwoordigers, en de journalistiek heeft daarin een belangrijke functie.

En ziet de gevestigde orde DENK eigenlijk als een bedreiging? Wellicht in één opzicht. Met figuren als meesteroplichter Selçuk Öztürk in ons parlement dreigen we toch een beetje af te dalen naar het niveau van een bananenrepubliek. Iets als Turkije. Of Suriname. En wat stelt dat DENK inhoudelijk nou voor? Het verschilt in niets van andere samengeraapte zooitjes politieke avonturiers, zoals de LPF-fascisten van Pim of Geerts Racistenclub. Clubs die hun wortels vinden in een raar blank soort verongelijktheid. DENK is net zoiets, een club die zijn wortels vindt in een raar allochtoon soort verongelijktheid. De Islam is prima en Zwarte Piet is stout.

Overigens ontstaan binnen DENK de eerste barstjes qua samenwerking. Bonje in de kantine Sylvana lust geen Yogurtlu Kebab, maar Selçuk blieft geen roti. Beiden beschuldigen elkaar nu van culinair racisme., terwijl Kamerlid Tunahan Kuzu zijn tanden stukbijt op een rauwe bakbanaan.

Hoe dan ook, DENK, met graaiomkoper Selçuk Öztürk en beroepsnegerin Sylvana Simons als kopstukken, doet er alles aan om de vooroordelen te bevestigen. Grapjassen die door rood rijden, en als ze aan de kant zijn gezet, beweren dat dat is omdat ze een kleurtje hebben.

Want zeg nou zelf, de louche zaakjes van Selçuk Öztürk… Hosselen, dat is niet voor niets een Surinaams woord.