Ik probeer een manier te verzinnen om zo snel mogelijk aan woonruimte te komen. Jacintha heeft aangegeven dat ze in “ons” huis wil blijven wonen. Ik vind het niet meer dan fair dat ze daar moet kunnen blijven. Toch doet het me veel verdriet. Ik heb ruim tien jaar met veel plezier in dat huis gewoond. Ondanks dat Jacintha ondertussen ook al 5 jaar in dat huis woont, voelde het echt als mijn stekkie. Ik schrijf me via internet in bij de gemeente als woningzoekende. Vervolgens kan ik kiezen voor welk huis ik in aanmerking wil komen. De keuze als “starter” is zeer beperkt. En van de huizen waar ik wel voor in aanmerking kom schrijven nog 99 andere zich op in. De woning wordt toebedeeld aan de oudste persoon die zich voor de woning meldt. Kennelijk ben ik veel te jong want ik val elke keer buiten de boot. Een woning zoeken kon nog wel ’s lastiger worden dan ik dacht.

Ik stort me op de particuliere huizenmarkt en kom tot de ontdekking dat je een prima woning kan huren. Tenminste als je er een kleine 1000,- euro voor over hebt, en dan heb je een goedkoop huis. Nee dat is ook niet de oplossing. “Laat ik ’s kijken wat er aan koopwoningen te krijgen is” denk ik bij mezelf. Het aanbod is ruim, alleen al op internet. Ik kijk wat er met mijn salaris maximaal aan hypotheek te krijgen is en kom tot de conclusie dat het mogelijk moet zijn om een redelijk huis te vinden wat ook nog financieel gezien haalbaar is. De huizenjacht is begonnen.

Ik bezichtig ongeveer 15 woningen. Sommige mooi, maar dan vaak al bijna verkocht, sommige niet om aan te zien met een veel te hoge vraagprijs. De omschrijving van de ene woning is nog veelbelovender dan de andere, maar uiteindelijk valt het altijd tegen. Als ik bij het zoveelste huis de trap oploop vertelt de makelaar in de tussentijd: “de bewoners van deze woning hebben alles in het werk gesteld om het huis in een zo origineel mogelijke staat te behouden”. En inderdaad er was 90 jaar niets aan het huis gedaan. Zelfs de verf van oplevering zat er nog op. Een prachtig huis qua grote, maar veel te veel werk om het in een goede staat te krijgen.

Een paar dagen later sta ik voor de deur van een woning in een wijk van de stad waar ik in eerste instantie niet wilde kijken. Nu ik zo over deze drukke laan kijk valt het me alleszins mee. Ook de omgeving, waar ik eerst eens doorheen ben gewandeld, valt me enorm mee. Er is veel openbaar vervoer in de buurt, een leuke winkelstraat, supermarkten en het grootste park van de stad bevindt zich op een steenworp afstand van de woning. De woning is op de derde etage gelegen. Als ik er doorheen loop heb ik direct een goed gevoel en zonder al te veel na te denken zeg ik tegen de makelaar: “ik wil een bod uitbrengen”. Ietwat verbaasd reageert hij: “dat is goed”.

Twee dagen later mag ik mezelf de trotse eigenaar noemen van het huis op de Boslaan, tenminste onder voorbehoud dat ik de hypotheek geregeld krijg.

[img]http://patrick.loggy.nl/files/Te-Koop.jpg[/img]

Categorieën: Diversen

4 reacties

Troy · 8 juli 2008 op 14:59

Gefeliciteerd. Een huis vinden valt inderdaad niet mee, ik weet er alles van. Dit is het definitieve einde van de Jacintha reeks zo te zien.

Edit: heb ook even op terugwerkende kracht op je vorige columns gereageerd.

Teunis · 8 juli 2008 op 15:58

Het lijkt meer een stuk om de dag ‘af te winden’ bij moeder aan de keukentafel dan een column. Ook wel een blog genaamd. Het loopt precies zoals je zou verwachten: Je zoekt iets en je vindt iets.

Tussen het zoeken en vinden had ik op zijn minst willen weten of er een pislucht hing in het halletje of dat de makelaar een hondekop had.

Groeten Teunis

Troy · 8 juli 2008 op 16:20

Ja, iets meer sprankelende details mis ik ook een beetje in je schrijven. Anyway, ik vind dit geen blog. Het taalgebruik is prima en de afwerking is verzorgd.

pally · 8 juli 2008 op 19:08

Ik ben het met Teunis eens. het is een verhaal zoals je het iemand zou vertellen door de telefoon of inderdaad aan de keukentafel. Ik mis er iets in dat anders is of anders geformuleerd of iets onverwachts. Dit is allemaal volkomen voorspelbaar, al is het op zich niet slecht geschreven en eigenlijk geldt dat wat mij betreft voor alledrie de delen.

groet van Pally

Geef een reactie

Avatar plaatshouder