It’s all about the boom boom money

De rijkste 1 procent van de wereldbevolking heeft gemiddeld bijna 2,5 miljoen euro per persoon aan spullen en geld. Bij elkaar opgeteld is dat ongeveer de helft van alle spullen en al het geld op aarde. Tegelijkertijd heeft één op de negen mensen te weinig eten en moeten nog meer mensen leven van iets meer dan een euro per dag. De verschillen worden de laatste jaren alleen maar groter.

Waren het eerst alleen de echte armen die het zichtbaar zwaar hadden in de grote stad. Over een paar jaar zullen de mensen met een laag inkomen (die net rond kunnen komen van hun salaris) ook zichtbaar worden in de grote stad.

In Amerika (Florida) geven ze automobilisten bijvoorbeeld al de keuze om tegen betaling gebruik te maken van snellere rijbanen aan de linkerzijde van de snelweg. Als je serieus haast hebt is dit een mooie mogelijkheid om de drukte een beetje te ontwijken. Dus als je een arme sloeber bent, ben je mooi de sjaak en mag je rechts aansluiten in de file. Terwijl de mensen met genoeg knaken links lekker door kunnen rijden.  Ik zou zelf die extra paar euro/dollars betalen en de boel op de linkerbaan eens goed gaan frustreren. Puur omdat deze maatregel het gelijkheidsbeginsel onderuit haalt.  Lekker 80-100 km/uur gaan rijden op de linkerbaan en als Mr. Bean de middelvinger naar de rijken opsteken in het verkeer.

Ook zoiets geldt voor grote attractieparken. Als je naar een groot attractiepark gaat en je betaalt het driedubbele voor een kaartje mag je in de snelle rij plaatsnemen. Zo weten we tenminste meteen wie de sloebers zijn in de maatschappij. Ik stel voor om het ook bij de kassa bij de Albert Heijn en voor een openbare toilet in te voeren. Alleen dat laatste geeft misschien een beetje puinhoop. Ach, zolang je er zelf geen last van hebt, maakt het toch niet uit? Ter compensatie geven de rijken gewoon iets meer geld aan goede doelen. Dan voelt het alsof ze in ieder geval iets goed gedaan hebben.

Was getekend een ‘sloeber uit de linkerbaan in de kortste rij’.