Jaloers

Stel je voor “ je buurman is een drugdealer. Hij woont al ruim tien jaar naast jou en al die jaren vermoedde je het al. Daar komt de klootzak weer in zijn nieuwe Mercedes aanrijden.
Ieder jaar schaft de eikel een nieuwe en steeds duurdere auto aan, terwijl jij maar niet zeker weet wat hij naast zijn monteursbaantje doe. Zoals ieder jaar stap je ook nu weer naar je buurman om te zeggen hoe mooi je zijn auto wel niet vindt, en om maar meteen weer te vragen wat hij voor werk doe. Zoals ieder jaar antwoordt hij standaard dat het een koopje was.
Je vind hem een griezel vanwege al zijn dure spullen, zijn auto’s, zijn geld en zijn blinkende sieraden, bah wat een patser denk je bij jezelf.
Duistere figuren lopen in en uit bij hem en ook zie je dat er steeds vaker jonge jongens bij hem over de vloer komen.
Je wilt na tien jaar weleens echt weten wat hij nu precies doet, dat hij iets illegaals doet staat als een huis voor jou. Je spreekt op een dag één van de jongens aan die vaak bij hem over de vloer komen.
De jongens, uitgedost in dure merkkledij, schoenen, ketting en natuurlijk een dure horloge, die jongens kijken je wat lacherig aan en zeggen ineens; hé, hoe is het kerel?
Overrompeld door hun vriendelijkheid begin je een gesprek met hen.
Ze zijn met z’n drieën en één ervan haalt ineens een pak geld uit zijn zak, om vervolgens een briefje van vijftig euro aan een andere maat te geven zodat hij wat drinken kan halen voor jullie.
Je staart aandachtig naar zijn pak geld, en denkt dan gelijk hoe het zou zijn als jij zoveel cash geld zou hebben. Een beetje jaloers vraag je hoe hij aan zoveel geld komt.
De jongens zijn jong, jij als eind twintiger of begin dertiger (misschien zelfs nog ouder) hoort hun verhaal vol jaloezie aan.
De jongste van de groep antwoordt dat de zaken goed gaan. Zaken?
Ja antwoordt hij; bruin, wit en pillen hebben we en we krijgen steeds meer klanten erbij.
Diep in de nacht vertrek je, was enorm gezellig en je vermoedens dat de buurman een drugsdealer is, is nu bevestigd.
Er gaan weken voorbij en de jongens lopen er steeds duurder bij en rijden zelfs een dure wagen. Je hoofd slaat op hol alleen al bij het zien van die jongens met al dat moois, en je besluit de politie op de hoogte te stellen over de duistere zaken van deze jongens.
Steeds maar droom je over hoe het zou zijn als jij zoveel geld zou hebben, en dat precies die jonge knapen dat wel hebben kan je maar moeilijk verkroppen.
Er gaat een jaar overheen en de jongens zijn er niet meer, de buurman reed tot je grote vreugde een jaar in een goedkopere auto
Je hebt het voor elkaar gekregen om je buurman een jaar te laten leven zoals jij leeft, en dat hij nu weer in een dure auto rijdt kan je niets schelen.
Tot je op een dag de krant opent en leest dat drie jongens in koele bloede om het leven zijn gebracht, de jongens die jij aangegeven hebt!”
Kun je het je voorstellen dat dit ook in de werkelijkheid gebeurt? Nee? Welkom in de wereld van jaloezie mensen.
Wat ik wil zeggen, en ik hoop dat u het al begreep is; misdaad moet bestreden worden, maar men moet nadenken wie het aangeeft en men moet niet zoals nu veelal gebeurt mensen uit jaloezie aangeven, want dan vergeet men vaak dat er achter deze jongens een hogere macht zit die vaak de dans ontspringt.
Jongens die nu blinken van het geld, zijn niets anders dan nummers. Wanneer deze nummers gevaar kunnen lopen voor jouw handeltje dan vervang je deze jongens.

Karim Khaoiri