Kermis

Heel af en toe is er in ons oersaaie dorp iets te doen, waar normaal gesproken alle huizen voor leeglopen.Vorig weekend was het kermis. Stel je er niks bij voor, want er staat nog niet eens een draaimolen voor de kinderen, maar het is voor de volwassenen een reden om het haar weer eens in de krul te zetten en de avondjurk uit de kast te halen (voor de vrouwelijke volwassenen onder ons dan). Het enige café in het dorp zorgt met zulke gebeurtenissen voor een bandje of een DJ. We hadden er zin in weer eens bij te kletsen met vrienden en bekenden en maakten ons op voor een flink avondje doorzakken.

We deden de deur van het café open en zagen alleen maar lege krukken en een lege dansvloer. Op onze horloge zagen we dat het 22.00 uur was. Oké, we waren misschien wat aan de vroege kant, daar het uitgaansleven tegenwoordig vrij laat begint (het schijnt in de mode te zijn eerst thuis een bakkie bier te kuisen, alvorens op stap te gaan, zodat ze er minder in het cafe moeten kopen om bezopen te raken). Om 23.00 uur zat er echter nog maar 10 man binnen en veel drukker is het helaas niet meer geworden. Nu hebben wij niet veel mensen nodig om het naar ons zin te hebben (gezelligheid moet je immers zelf maken), maar dit was toch niet wat we van tevoren in gedachten hadden van een avondje ‘kermissen’.

De volgende dag vroeg ik aan enkele vrienden waarom ze er niet waren en hun antwoord was: ‘Ach, het personeel in het café is drie keer niks en het bandje wat er speelde nodigde ook niet uit om te gaan’. Mijn man en ik vielen van onze stoel van verbazing. Maakt het dan echt zoveel uit, dat er een oud wijf met witte sportsokken in sandalen, stinkend naar het zweet en de sigaretten achter de bar staat, in plaats van een blonde stoot met een riante voorgevel? Maakt het dan echt uit dat het bandje niet ‘je van het’ is of dat je 10 eurocent meer voor een biertje betaalt, omdat het ‘speciale’ avond is? Wij dachten dat de mensen nog gewoon zouden komen voor de gezelligheid, om (zoals ook onze reden was) lekker te kunnen kletsen met vrienden en bekenden. Misschien zijn wij naïef, maar als dit echt de reden is waarom mensen massaal zijn thuisgebleven, zie ik het somber in.

Er kan niet verwacht worden van een klein café in een nietszeggend dorp, dat ze van alles uit de kast trekken om mensen te lokken. Een bandje of een DJ is al heel wat. De mensen in ons dorp klagen steen en been dat er niks te beleven valt, maar als ze het dan ook op zulke avonden af laten weten, dan zal er straks helemaal niks meer georganiseerd worden. Dan zal ons oersaai dorp veranderen in een dood dorp, waar de mensen na 18.00 uur niet meer buiten komen en mijn avondjurk voor altijd in de kast blijft hangen.