Kerst

De woeste zee toont steeds opnieuw haar schuimende golven. Daarboven een zinderende en trillende lucht. De zon doet onbarmhartig haar werk. De zwoele wind faalt en het kwik stijgt naar een hoogste stand. Blootsvoets is het strand een onbegaanbare weg. Mensenmassa’s smachten tevergeefs naar verkoeling. Meer lichamelijk ongemak, zij aan zij, door de overvloed aan zonaanbidders. Opeengedrongen vermaak. Vadsig naast volslank, mager naast mollig, rondgebuikt naast roodverbrand. Vooral ook jong aantrekkelijk naast oud overjarig. Allen liggen glimmend ingevet in de gloeiende bakoven. Chocoladebruin is het schoonheidsideaal. Een witte kerst is onaanvaardbaar. Factor100 en (bak)olie laten zich soepel smeren. Huidkanker loert om z’n slag te kunnen slaan. Dat is van later zorg. Op kleur komen heiligt nu alle middelen. Naaktheid toont zich in al zijn plaatsvervangende schaamteloosheid. Het oog laat zich strelen door puberaal fier en trots. Ieders horizon laat zich ook afstraffen door rimpelig versleten en afhangend verdord. Zwaartekracht eist haar tol middels vergane glorie. Iedere leeftijd heeft haar eigen charme. Langs de vloedlijn een parade van afgetrainde en afgedraaide lijven. Visuele mengeling die verwent en verwondert. Inspanning onder deze omstandigheden leidt tot hartritmestoornissen of erger.

De Kerstman klingelt zich hijgend en zwetend een weg door het rulle zand. Zijn pak is haast dodelijk. Zijn baard kleeft, broeit en geeft verkeerde uitslag. Het zonlicht verblindt, het zand hoopt zich op in kleding en vermomming. Liever poetste hij zijn arrenslee en borstelde zijn paarden in een stal vol schaduw. Trouw als hij is, doet hij zijn ondankbare werk. De plaatselijke middenstand was ruimhartig waardoor hij jong grut in deze brandende hel van cadeautjes kan voorzien. Voor elk wat wils. Thuis worden later zijn presentjes, vanonder de kerstboom, ook van hun verpakking ontdaan. In een rijke, rijke wereld waar de airco verkoelend zoemt.

Gillend kroost overstemt het gekrijs van meeuwen. Ouders wentelen en keren. Opeengepakt met velen. In een nabijheid van vreemden die ondenkbaar zou zijn buiten deze zandverstuiving. Dit is een andere wereld, hier gelden andere wetten. Geen Glühwein op dit uur van de dag. Koele, exotische dranken laten zich beter serveren. Door anderen die het nog slechter getroffen hebben. Gedempte vrolijkheid komt voort uit een prettig vooruitzicht. Eenieder heeft minimaal een week kerstvakantie. Als deze teisterende hittegolf aanhoudt kan er niets meer stuk. Alleen de kerstballen in de kunstboom vergen enige voorzichtigheid.

Een bloemenverkoper zwoegt tegen beter weten in. Omloopsnelheid is gewenst voordat zijn rode rozen het definitief opgeven. Collega’s, behangen met allerhande curiosa, volgen zijn voorbeeld. Maar wie wil zich behangen met inlandse kettingen. Wie schaft zich houtsnijwerk aan voorzien van een echtheidscertificaat.
Tabloids laten zich moeilijk lezen met een aflandige verstikkende mistral. Opeens duikt, wellicht vanuit zee, een groepje muzikanten op. In rood-wit. Het vocht gutst van hun hoofden. Ze spelen “White Christmas” en “Sante Claus is coming to town”.

Op het zuidelijk halfrond is echt álles anders…