Het is weer tijd voor de jaarlijkse Kerstborrel op kantoor.Samen met de collega’s het werkjaar afsluiten onder het genot van een hapje en een drankje. Een mooie gelegenheid elkaar van een andere kant te leren kennen.
En in ontspannen contact met de leiding aan je carriére te werken.
Ook bij Krimp Technical Assets komen de tongen los. Achtergrondmuziek: Christmas with the Carpenters.
Locatie: bedrijfskantine
Versiering: 3 kersttakken boven de uitgiftecounter met in elk twee rode en twee witte ballen. Eén kerstboom, merk fijnspar met 16 lichtjes en eén lange sliert engelenhaar
Hapjes : toastjes kip kerry, ( ingedroogd) toastjes zalmsnippers ( sinds een uur óp..), kaas in blokjes, worst in plakjes , zoute pindás en bitterballen ( net onder gejoel binnengebracht )
Drank: Wit, rood, pilsener, jus en spa..
Tijdstip : 19.30 het feest is op zijn hoogtepunt
—–

Natuurlijk weet ik hoeveel u van ons bedrijf houdt, mevrouw van Donselaar
Zeg toch Do..Do. Dorien , meneer Krimp we kennen elkaar nu toch al.., weet ik veel ..,’n hééle tijd.
Ja ’n hele tijd , maar wilt u nu even uw arm van mijn schouder halen, dank u.
En ik weet héus wel, Meneer Krimp, u bent natúúúrlijk mijn directeur, en ’n héele goeie..hoor, dat mag u best wel weten..
Dank u.
Maar u bent ook ’n mens hè.. ’n MENS en ik ben óók een méns..
We zijn allemáál mensen mevrouw van Donselaar en doet u voorzichtig met die fles wijn, als u ermee knoeit maakt dat lelijke vlekken.
En OMDAT u een mens bent, net als wij allemaal hier. állemaal mensen, zeg ik gewoon Theo, hè zeg ik Théo Krimp je mag dan zo af en toe een vréselijke botte húfter zijn,hè.
Niet doen mevrouw, niet aan me zitten..
Maar ónder die buitenkant bent jij een góed mens..dat wéét ik gewoon.
Mevrouw van Donselaar zou het niet verstandig zijn als u nu..
Want IK zeg altijd, áltijd.. óók als Mia Bo-..Bokkewagen van de- debiteuren jou weer eens ’n totaal in- incompetente zák noemt.. dan zeg IK altijd,
Zet u die fles maar even hier neer..
Dan zeg ik OK Mia maar het blijft wél een mens hè, snap je Theo,..dat ik dát dan zeg”.
Ik snap het Mevrouw en het lijkt met het beste als we daar maandagochtend..
En de héle ex-pe-peditie mag dan zeggen
Even niét bij mijn oor Mevrouw.
Dat ze je het liefst van-vandaag nog met pre- p-pensioen zagen gaan.
En ook niet leunen.
Maar voor mij mag je bl-blijven hoor Theo..nog jáááren,hoor je?
Fijn, we spreken elkaar maandag mevrouw van Donselaar.
Ik ga nu éven verderop want ik zie dat collega de Beuker net in een blad met vuil glaswerk is gaan zitten.
En mevrouw Bokkewagen, HALLO! wilt u niet in de verlichting hangen daar kan zo’n armatuur niet tegen.

Allen in gezang uitbarstend: Zo ‘n goeie hebben wij nog niet gehad ( bis)..

En het bleef nog heel éven gezellig ..


4 reacties

arta · 20 december 2010 op 08:21

Normaalgesproken ben ik niet zo van de inleidingen, maar deze is wel erg leuk en gedetailleerd!

Leuk stukje, ik verwacht dat de Kerstborrel maandagochtend nog eventjes dunnetjes wordt overgedaan, maar dan vanuit een andere invalshoek 😀

Kwiezel · 20 december 2010 op 08:56

trawant!
Leuk geschreven! Donderdag staat ie bij mij gepland, heb er nu nog een stuk meer zin in 😉

Harrie · 20 december 2010 op 10:39

Soms lijken mensen op bomen. Of stukjes ervan. Potloden zijn het, takkenrukkers.

lisa-marie · 20 december 2010 op 21:26

Die inleiding geeft zo goed de sfeer aan waar ik mij tijdens het gesprek dan voledig in verplaats en hartelijk om lach 😆

Geef een reactie

Avatar plaatshouder