Keulen

Er is gedonder te horen in de Keulse doofpot. Kon iemand zich vroeger nog aan het spreekwoord houden en verbazing of onwetendheid voorwenden, tegenwoordig lukt dat niet meer. In plaats van met een aak traag de Rijn af te zakken, komt de ellende nu in megabits de asociale media binnen zeilen. De massale aanval door, waarschijnlijk, kansloze en, zeker, hopeloze immigranten op vrouwen op de Domplatz afgelopen oudejaarsavond, wordt omschreven als een uitwas van gepland crimineel gedrag, gelegitimeerd door een aangeprate minachting voor vrouwen. Als dit soort mannen, de laagste laag, zo’n houding aanneemt tegen anderen die zich niet conformeren aan hun overtuiging of geloof, hoe kijken dan, van een afstand, hun leiders vanuit veilige paleizen en bunkers naar afvalligen? Waar ook ze van afgevallen zijn. Niet meer dan lastig jeukende vlooien zijn het, in een circus van gelijk en geweld, die met een vingertop gewoon doodgedrukt mogen worden. Henriette Reker, de Frau Bürgemeister van Kölle, de autochtone naam van de stad, zou verkeerd begrepen zijn, toen zij haar vrouwelijke medeburgers aanraadde op armlengte afstand van onbekende mannen te blijven. Zij zou als beste moeten weten wat het is om belaagd te worden: op de laatste dag van de verkiezingscampagne voor het burgemeesterschap, werd zij neergestoken door een rechts-extremist die het niet eens was met haar vluchtelingenbeleid. Hij dreigt zo, helaas, zijn gelijk te halen! Adviseer vrouwen tijdens carnaval hoepelrokken te dragen. Die houden de grijpgrage vingers effectief op afstand. Dan kunnen ze er niet bij. Ik ook niet.

9 januari 2016  #BinnenDoorDenken