Ze staan wat beteuterd op het bordes. Hare majesteit heeft het hoofd gebogen. Het nieuwe kabinet presenteert zich na een korte formatie voor het eerst aan het volk. Zelfs Rutte kijkt sip. Waar is de trots gebleven? De daadkracht die hij na de verkiezingswinst uitstraalde, is als sneeuw voor de zon verdwenen. Hier staat geen energieke jonge man maar een oude versleten politicus. Kersvers minister Hero Brinkman heeft ook al niks meer van de held die hij ooit leek. De geboren strijder tegen de criminaliteit lijkt het gevecht nu al op te geven. En dan Fleurtje Agema. Het schaamrood staat de nieuwe staatssecretaris gezondheidszorg op de kaken. Nee, dit is geen blosje van geluk. Als een verlegen pubermeisje draait ze wat onhandig met haar voeten. Ze weet zich duidleijk geen houding te geven.

De enige die vastberaden overkomt, is Geert Wilders. Hij heeft ze allemaal helemaal gek gemaakt. De beuk is er zo te zien nog harder dan bij de onderhandelingen goed ingegaan. Hij drinkt z’n drank puur. De andere leden van het kabinet hebben dat is wel duidelijk de gifbeker tot de bodem moeten leegdrinken en de deksel flink op de neus gekregen.

Ik houd het liggend op de bank niet uit en ga rechtop zitten. Het is zonneklaar hier wordt geschiedenis geschreven. Het gaat allemaal anders worden. Onder Wilders leiding is een nieuwe koers ingezet. De spanning is dwars door de beeldbuis voelbaar.

Wilders is het stralende middelpunt van het gezelschap op het bordes. De anderen staan er toch al bleekjes bij maar ze verbleken nog meer bij de grootsheid die de PVV-leider uitstraalt. Het verbaast me dan ook niks dat hij het woord neemt. De rest van het gezelschap is volslagen uit het veld geslagen.

‘Beste mensen, dit is een grote dag voor Nederland. Wat niemand voor mogelijk heeft gehouden, is een feit. De PVV zit in de regering. Anderhalf miljoen Nederlanders hebben op de PVV gestemd. Zelfs gevestigde partijen willen met ons samenwerken. Mij is kiezersbedrog verweten, toen ik de AOW-eis liet vallen. Ik moet bekennen dat ik niet helemaal eerlijk ben geweest. Ik heb daar geen spijt van. Mij stond altijd een hoger doel voor ogen. Ik hoef mijzelf dan ook niks te verwijten. Ik wilde alleen maar bewijzen dat ook Nederlanders het nazisme massaal kunnen omarmen. Ik moet het experiment staken, want het dreigt nu de PVV in de regering zit volledig uit de hand te lopen. Het is voorbij. Ik hoop dat u er iets van heeft opgestoken.’

Wilders loopt met opgeheven hoofd het bordes af. De rest van het gezelschap doet krampachtige pogingen om zich onzichtbaar te maken. ‘Hij schoffeert anderhalf miljoen kiezers’, stamelt een commentator. Mijn binnenpretje wijkt al snel voor wat zo toepasselijk plaatsvervangende schaamte heet.


Frans

Ooit schreef ik voor een regionaal dagblad. Daar hadden ze na 22 jaar genoeg van en nu probeer ik het hier. Na een grote tussenpauze hoop ik de draad weer op te pakken.

6 reacties

Dees · 23 juli 2010 op 17:52

Haha, wauw, dat is nog eens een gedachte, een soort grot donorshow op politiek niveau. Laten we het hopen… Goede column, originele insteek.

arta · 23 juli 2010 op 19:44

Erg origineel!

(misschien een tip voor de volgende: de interpunctie loopt niet helemaal lekker hier en daar)

sylvia1 · 23 juli 2010 op 21:42

Goed verzonnen, dit experiment van Wilders! In de kern ook waar, denk ik, het hoogtepunt zal het bereiken van de regering zijn, niet het regeren zelf.
Misschien had je de laatste alinea kunnen schrappen, was erg sterk einde geweest.

Anti · 24 juli 2010 op 03:00

Ik vind ‘m echt erg sterk Frans!

JanBontje · 25 juli 2010 op 23:21

Erg leuke column.
Je slaat de spijker op de kop als je schrijft dat het Nederlandse volk het nazisme kan omarmen… Ik hoop dat de echte Wilders ook zo wijs zal zijn, maar vrees het ergste…

Mien · 26 juli 2010 op 14:27

Zou er naast metaalmoeheid ook zoiets als Wildersmoeheid bestaan?
Wildersburnout, Wildersrsi, whatever …

Mien Moeheid

Geef een reactie

Avatar plaatshouder