Na 2 maanden wachten was het eindelijk zover. De dag van mijn operatie was aangebroken,halsreikend had ik er naar uitgekeken. Als naar een regenbui tijdens een lang geplande barbecue, al is dit nog zachtjes uitgedrukt. Ik had er zoveel zin in, dat mijn rimpelvorming tig keer versneld werd,en ik van de zenuwen allerhande klussen op me nam. Waar ik normaalgesproken zo onopvallend mogelijk van wegloop. Maar zoals de tijd alles in haalt was ik toch aan de beurt. Zo gebeurde het dat ik de avond ervoor een klisma moest nemen, die mijn darmen flink lieten krullen, doch niet lieten werken naar het zgn einddoel. Ontlasten dus. Maar niet getreurd dat kwam wel vaker voor hoorde ik later. Pfff mijn opluchting was groot, het was al genant genoeg zo. In het ziekenhuis beland wat formaliteiten afgehandeld. Niet veel later zat ik met een groen laken om me heen. Effe poolbiljarten dacht ik nog. Om 12.55 precies werd ik van de zaal naar de OK gereden,de spanning liep nu toch wel op. Ik zag de operatiekamer en het smalle bed waar ik op kwam te liggen. Nog even dapper een kletsje gemaakt, maar het zuurstofmasker snoerde me de mond, nog 1 keer riep ik,” ik ben er nog”maar meer kon ik niet zeggen. Weg was ik met mijn fraaie poolkleed. Mijn hoop op een kijkoperatie was niet voor niets geweest, ik kwam bij op de uitslaapkamer met 3 “kijk”gaten en dat was beter dan een gehele snede. De pijn was er toch wel maar ik hield me groot. Al roepende”mevrouwtje met die muts op ik ben wakker”. Ze maakte me duidelijk dat ik toch nog echt even moest blijven, maar ik bleef roepen en met resultaat. Ze stuurden me eerder dan verwacht naar de afdeling. Ik was vlot terug zeiden de zusters. Ik had maar een doel, en dat was zo snel mogelijk naar huis. Na lang gezeur van mijn kant, gaven de lieve zusters het op en mocht ik na 7 uur inclusief voor en na de operatie, het ziekenhuis verlaten. Behoorlijk slecht ter been dat wel, maar wel blij. Want en een kijkoperatie plus dezelfde avond nog naar huis, das toch beter dan 4 dagen ziekenhuis slecht voer en nog meer pijn, dus hoera voor de kijkoperatie.
Sandra de Booy
Mijn ervaring met een kijkoperatie
9 reacties
WritersBlocq · 19 juli 2008 op 14:22
Hoe kun je nou verwachten dat iemand de moeite neemt om je stukje uit te lezen, als je zelf niet eens de moeite neemt om de spellingcontrole z’n werk te laten doen?
Ma3anne · 19 juli 2008 op 15:38
De eerste twee regels doen me denken aan het verslag van een schoolkamp, geschreven door een brugpieper. Niet erg uitnodigend dus.
Er zitten wel wat leuke woordgrappen in, maar het totaal komt niet verder dan een gemiddeld blogje, zal ik maar zeggen.
Gewoon blijven proberen, Sandrax, maar plaats je de volgende keer wel spaties waar ze horen? Dat leest wat gemakkelijker.
Fem · 19 juli 2008 op 15:42
Hier sta ik toch wel van te kijken…. Hoe komt dit groep-acht opstel hier?
arta · 19 juli 2008 op 20:59
Het leest lastig doordat punten en komma’s niet goed staan. Daarbij is het ook nog erg slordig geschreven. De inhoud wordt niet echt pakkend gebracht. Kortom, het kon mij niet bekoren.:-(
Dees · 20 juli 2008 op 11:32
Niet nog een keer insturen hoor 😉
Het is een leuk onderwerp en ik merk ook dat er humor zit in de manier waarop je dat voor jezelf benadert, alleen heb je die in dit stukje niet over weten te brengen en dat ligt niet alleen aan de slordige manier van optekenen.
Sandrax · 20 juli 2008 op 16:54
Buiten dat,heb jij wel humor in je frele lijfje??
tE VEEL :stom: GEZEVER VAN JOU KANT,LEER TE LACHEN….
Sandrax · 20 juli 2008 op 16:56
DAAR HEB IK NOG WEL WAT AAN,EN ZIE/LEES DE HUMOR… :hammer:
Sandrax · 20 juli 2008 op 16:59
GROEP 8???
GAAN WE HATELIJK WORDEN, SINAED.WAS GOED GENOEG OK GEPLAATST TE WORDEN,HIHI
Miss Mod · 20 juli 2008 op 20:41
Sandrax, je gaat te ver in je reactie naar Fem en naar WritersBlocq. Aangezien je al eerder gewaarschuwd bent is het account nu onbruikbaar gemaakt.
Verdere correspondentie hierover graag per mail: redactie@columnx.nl
Groet,
Miss Mod