Kleffe handjes

Koeienuiers, ogen, hersenen, magen en orgaanvlees.
Jawel, deze column is alleen voor mensen met een sterke maag. Heeft u nog geen ballen in uw buik? Dan gaan we gewoon een stapje verder: ‘Minister Veerman moet de boerenziel masseren.’ Het was dagblad Trouw die zijn lezers met deze klamme woorden toesprak. En terecht. Want de uitdrukking pappen en nathouden heeft inmiddels alle kracht verloren. En het beleid van Landbouwminister Veerman is slapper dan een natte dweil.

De boerenziel masseren. Ziet u het voor zich? Wat ik zie is een stuk vlees, hard als leer. Ruw en taai. Murwgebeukt, platgetrapt en opgebrand. En daar begint dan een minister met twee zachte handjes in te kneden.

Ja, de minister gaat er werk van maken! Want de crisis is diep! De sector moet er zelf uit zien te komen! En de consument moet zijn verantwoordelijkheden nemen! En wat gaat de minister dan doen? Debatteren! Want we moeten er samen uitkomen!

Boer Veerman heeft het beste voor met zijn collega-boeren. Ondertussen werkt zijn ambtenarenapparaat rustig verder aan de afbraak van de landbouw. Het ministeriële inspectieapparaat AID heeft geconstateerd dat slachtafval wel eens in de voedselketen belandt.

Koeienuiers, ogen, spekvet, magen en orgaanvlees. Slachtafval? De een noemt het afval, de ander maakt er gewoon frikadellen van. De boerenziel voelt zo’n trap al niet meer.

Maar die kleffe handjes van de minister…