Adres onbekend maar het is ergens in de buurt van de zingende palingdorpelingen Volendam
Dear Van Gellekom,
A letter to you in the language of the floating Kingdom across the water.
Be so kind to take your time to read.
Pearl S. Buck’s ‘The Mother’ An unforgettable story of a woman’s courage’
‘Where is he?’ the mother cried. ‘Where is my youngest son?’’ We saw him this morning among many others ’came the anwer. ‘ His hands were tied behind him and he was marching past the market-place. There was a long line of some twenty or thirty. The guards said they were communist who would be killed tomorrow’ ‘Communists.’ The mother’s jaw trembled as she repeated what she had heard. ‘I have heard that word, but I do not know what it is’ (Pocket Books, Inc. 39th St., New York, 0018)
Het lezen waard Van Gellekom
Wat mijn beweegredenen zijn om aan U waarde mede Absurdist een brief, als deze, vorm te geven weet ik nog steeds niet. Ik pieker mij – net zoals in ‘A letter to Timothy Huntley’ – suf. Het is de zucht naar een bericht in deze tijden van de N.O.P; Nationale Ophok Plicht met uitloop mogelijkheid, sprak mijn innerlijke stem en drang naar het beroeren van een QWERTY toetsenbord, zeg maar.
De nacht onrustig, draaiend en dromend kom ik traag door. Bij het eerste daglicht bewust dat ik nog leef, enfin
Zo gaapt er een kloof tussen aan de ene kant ColumnX beoefenaars van het schrijven en aan de andere kant musici, schilders, vogels die lege nestkastje gaan krake.
Een hoogst zelzame keer zie je een vogel zingen en dan het hoogste lied; de Wielewaal en ons jeugdliedje ‘ kom mee naar buiten allemaal dan..’. Ik neem aan dat u het beging van dit liedje kunt vervolgen.
Bent u na het lezen van onze reactie op elkaar in het CX Cafe, ook een paar keer in de lach geschoten of voortdurend?
Ik kijk graag naar woorden dan dat ik de hoor, maar dat terzijde Dat een luisterboek als apparaat een boek voorleest is wat mij betreft de literatuur voorbij. Vermurwen zoiets als aanhoudend slijm dat benauwdheid kan geven. U weet zeker, tenminste dat vermoed ik, dat ‘benauwdheid’ nu als ramp een mens kan doen belanden op een IC en aan een beademings apparaat. In New York helemaal.
‘I decided that I couldn’t refused to write to live, eat and drink and I couldn’t live with Covid-19 because it isn’t a friend of humans’
Jaren geleden Waarde van Gellekom begon ons ‘creative writing’, al dan niet met grammaticale missers of juist de juweeltjes ontstaan uit lichte oprispingen van een – naar men zegt – een ‘dode vulkaan’. Zo hoor ik bijna dagelijk op mijn beeldbuis uitbrakend getoeter ‘Er zijn een aantal… ‘, terwijl wij en ik verwacht velen van de ColumX.nl schrijvers weten dat het er is een aantal..’ moet zijn, maar ook dat terzijde.
Uw beantwoording stel ik op prijs, maar nu niet terzijde.
Antwerpen/Duiven, April 2020
4 reacties
van Gellekom · 21 april 2020 op 14:50
Mooi begin met Pearl S, Buck, hoewel een citaat van J.Nowee met betrekking tot mijn held Arendsoog ook had volstaan maar dit terzijde. Luisterboeken vind ik hetzelfde als de Phillips koffiepadsmachine. waarmee ik maar wil zeggen; veel gereutel weinig koffie. Ik geef de voorkeur aan de simpele koffiefilter, zoals ik ook de voorkeur geef aan gewone boeken en soms, tegenwoordig vaker, het e-book. Aan grammatica veeg ik mijn bibs af. Zoals mijn goede opa al zei: het gaat om de inhoud en niet de verpakking. Opa werd er behoorlijk oud mee. 93! Overigens zijn onze oprispingen maar in kleine kring gewaardeerd, heb ik het idee. Ik weet niet waarom dat is. Zelf moet luidruchtig lachen om jouw dagelijks grollen in de kantlijn van deze pagina. Onze gedichten, al dan niet rijmend, grenzen aan top kwaliteit. MAg ik het zo zeggen? Ja, dat mag ik. Laten we gewoon doorgaan, Ruud . En ik wil eindigen, met in deze Coronatijd, zeer gewenst advies GSCHREVEN DOOR DE GROOTSTE KLASSIEKE COMPONISTEN DE GEBROEDERS GIPP: HAHAHAH STAYING ALIVE, STAYING ALIVE HAHAHAHA STAYING ALIIIIIIIIIIIVW!
Nummer 22 · 21 april 2020 op 15:06
Dank u Kees! Ik luister graag naar de opera Carmen en de palingvissers, pardon de parelvissers. Mooiemmmmooie parels doir snuf en snuitje, maar dat terzijde.
In deze Corona tijden smaakt een Cadix en Seef van de ABC uit Anvers toevallig aan de overkant van mijn appartement..geweldig, alhoewel ik daar nu al ruim 5 weken niet ven geweest. Maar ook dat terzijde.
Begrijpt een mens de humor in alle vormen niet dan is dat aan hen. Ik schaar deze in de groep van dezelfde fietsen, zijtassen, regenjassen en een grouw dan roept naar haar echtgenoot sinds de oudheid ‘ Skiet nou s op vader(..) het licht is al groen. Of als ‘ vader’ naar buiten kijkt van achter de geraniums, kunstbloemen en de prullaria van de Action en daar hoort vanuit de keuken ‘ Vader, blief je ook een bakje koffie?’ Ja moeder!
Maar neem mijn woorden niet altijd serieus, het geeft mijn hersencellen werk, houd het brein in beweging en doet mij uw woorden te gebben gelezen… skms en eigenlijk wel vaak: bedaarlijk lachen.
Lachende mensen werken harder, zegt men en zoek maar via google op.
Kortom, laten we blijven lachen totdat we ons aardse leven zien eindigen.
Wanneer vieren we een jubileum van 12,5 jaar zondet elkaar ooit persoonlijk te hebben ontmoet?Begegnet zeggen de oosterburen. Zijn begeistert oder…?
Mien · 21 april 2020 op 16:22
Doet me denken aan het gezegde ‘voor je vijftigste binnen zijn’. Zo hebben we dat toch niet bedoeld. Och arme. Naar buiten zeg ik. Vuile was, alles!!!
Nummer 22 · 21 april 2020 op 16:58
De Grote Schoonmaak 2.0. Het zal ons geestelijk reinigen als zuiveringszout voor de open wond!