Leven is een spel, als je goed bent in het spel heb je geen zorgen, als je niet goed bent in het spel heb je wel zorgen, hoe je er tegenaan kijkt bepaalt je gevoel er bij. Als je het spel speelt en één iemand denkt opeens, waarom spelen wij dit spel? Wat is het doel van het spel? Dan ben je opeens een spelbederver.. Waarom een spelbederver? Het is gewoon dat je niet wilt weten waarom je dit spel speelt omdat je anders moet nadenken. Het spel is veel te leuk om te weten waarom je het eigenlijk speelt.

Dit is niet voor iedereen zo. De mensen voor wie het spel niet zo leuk is hebben rust en tijd om het spel even te bekijken buiten de grenzen van het bord, zij vinden het spel niet zo leuk omdat ze er niet goed in zijn of elke keer de pech hebben met de dobbelsteen in plaats van het geluk. Zij zien sneller in, als degene die er goed in zijn, dat het spel daadwerkelijk een bedoeling heeft. Dat de winnaars van het spel eigenlijk de verliezers zijn.

Je kan nog beter van het bord afspringen als dat je zo snel mogelijk het spel wint. Dit geeft geen voldoening als je niet weet wat voor nut het eigenlijk heeft. Het bezit van de zaak is het einde van het vermaak. Iedereen speelt mee in het spel en er zijn maar weinigen die durven te denken waarom zij dit spel spelen. De mensen die dat wel doen die schreeuwen tegen de mensen die in het spel verwikkeld zitten, zij schudden hun door elkaar.

Nee! Ik wil er niks van weten, ik vind het goed zo en ik speel lekker door, ik denk er niet over na wat er gebeurd als het spel is afgelopen! Ik knijp mijn ogen dicht en ik stop mijn vingers in me oren! Vertel me niet wat ik moet doen! Laat me spelen!

Korte termijn gerichtheid komt veel voor bij kinderen en mensen met een lage intelligentie. Maar eigenlijk is 99% korte termijn gericht. Het is toch veel leuker om gewoon het mooiste van het spel te maken! Lekker winnen en verliezen, je eigen weg kiezen, en eventueel andere spelers helpen om jezelf beter te laten voelen!

Bam.

Het spel is afgelopen, iemand heeft het spel gewonnen en het spel is daardoor bepaald. Je hebt gewonen of verloren of iets er tussenin, maar toch heb je wat bereikt hé.

Of je bent gewoon game over, je bent uit het spel genomen, uit het levendig spel weggenomen, aan de kant van het schaakbord gezet omdat je bent doodgeslagen.

Oké wat nu? Wat heb ik gedaan? Waarom heb ik niet nagedacht over wat er na dit spel kwam? Waarom was ik me er niet bewust van omdat ik niet luisterde terwijl ze schreeuwden?

Wat was ik toch dom. Helaas nu niks meer aan te doen, nu zal ik voor eeuwig aan de kant staan, hoe lang is dat eigenlijk? Ik wou dat ik de mensen op het speelbord kon waarschuwen! Helaas, ze zeggen hier: Ze krijgen waarschuwingen genoeg!

Life is a game, I play, you play, you can just play the game. But maybe it’s necessary to realize: why are we playing this little game in this massive space? Just think about it, it wouldn’t take the fun of playing away..

Sander Bax

Categorieën: Maatschappij

13 reacties

pally · 29 januari 2011 op 15:09

Alweer zo’n ‘levenswijze’ SB! Sorry, maar ik zit hier echt niet op te wachten. 🙁 Lees jij weleens columns van anderen? Dat kan erg leerzaam zijn.

Pally

arta · 29 januari 2011 op 15:45

Als het leven één groot spel is, ben je dood op het moment dat het uitgespeeld is, dus valt er weinig meer langs de kant te schreeuwen…

Hoeveel stukken heb je tegelijkertijd ingestuurd, Sander? Want op deze manier kan ik mijn reacties gewoon kopiëren en plakken, he? Belerend, veel foutjes, kromme zinnen en bij deze ook nog een fout in de titel!

DACS1973 · 29 januari 2011 op 18:10

De analogie (heet dat zo?) van het leven als schaakbord, waar je als schaakstuk vanaf kunt springen voordat het spel is afgelopen, vind ik goed gevonden. Het zou allemaal beter uit de verf komen als je er niet zo’n abstract verhaal van maakte. Zoals je aan bovenstaande reacties ziet wekt dat wrevel bij je lezers. Net als de taalfouten natuurlijk. Formuleer helder en foutloos, keep it simple!

dashuri · 29 januari 2011 op 19:47

Life is a game. You’re the loser. Althans wat dit stukje betreft dan.

Frans · 29 januari 2011 op 22:45

Leven is vooral leven. Een spel veronderstelt spelregels en die zijn er niet of je moet gelovig zijn of een geweten hebben, maar wat is een geweten. Ook zonder geweten is leven mogelijk. Het leven is veel te ingewikkeld en vanzelfsprekend tegelijk om er iets zinnigs over te zeggen. Ene Harry Mulisch was ooit zo arrogant dat-ie dacht er iets over te melden in wat hij de ontdekking van de hemel noemde. Wie weet heeft-ie die hemel nu ontdekt. Verder is het allemaal zwaar over de top en wouldbe bijdehand. Waag je er niet aan. Of toch wel als je gewoon schrijft wat je echt beweegt en ontroert. Dat is moeilijk genoeg. Ik ken niemand die het is gelukt. Om het op te schrijven. Mensen die leven ken ik meer dan genoeg.

Ontwikkeling · 29 januari 2011 op 22:50

Sander,

Met alle respect maar lees jij de reacties ook die je op verschillende columns krijgt, ook?
Volgens mij kun je best schrijven, maar gooi het eens over een andere boeg?
Do not teach me, surprise me 😉

Ont-uitgelezen

arta · 29 januari 2011 op 23:40

@Ontwikkeling: Na jouw reactie keek ik eens op Sander’s profiel en nee, hij leest de reacties niet. Heeft zichzelf op 23 januari geregistreerd, een paar stukjes in de wachtrij gezet en is daarna niet meer ingelogd geweest…

Mien · 30 januari 2011 op 01:20

.

Een [b][u][url=http://www.youtube.com/watch?v=q3ObEXcPvs0]spel zonder grenzen[/url][/u][/b] is van alle tijden Sander.

Learn to live with it!!!

Mien Passchier

Fem · 30 januari 2011 op 10:06

Tsja… zo heeft reageren dus eigenlijk weinig zin he?
Net als je eerdere inzendingen uit het rijtje, is ook deze qua onderwerp best interessant, maar kortzichtig en rommelig uitgewerkt. Juist daarom is het zo jammer dat je de kans niet neemt om wat te doen met de feedback die je hier krijgt.

Wat mij betreft is het de laatste reactie want het is duidelijk dat je hier niet plaatst om er wat van op te steken…

Dees · 30 januari 2011 op 17:47

Ach ja, zo gaat dat. Enthousiast ontdek je een site en plop, al je stukjes worden geplaatst. Ik zou me kunnen voorstellen dat je wat afgeschrikt wordt, maar probeer gewoon eens iets anders te schrijven en deze zelfde mensen voorzien je van heel ander commentaar.

Succes met opnieuw inloggen 🙂

lisa-marie · 30 januari 2011 op 19:39

tja ,tja zeg niets want eerst komen de andere comentaren van de vorige colums aan de beurt en als je bij deze bent kan ik mij alleen nog maar aansluiten bij de andere commentaren.

WritersBlocq · 31 januari 2011 op 00:30

Ik dacht ik ga effe de reacties lezen en daarna het stukkie. Na het lezen van de reacties weet ik zeker dat ik het stukkie niet ga lezen. Wel knap, dat mensen èn dat hebben gedaan, èn een reactie hebben neergezet. Applaus voor de (ook eerdere) reacties, die weloverwogen zijn en niet zomaar neergekwakt, zoals het stukkie schijnbaar wel is.

SanderBax, iemand die ik qua reacties in de gaten zal houden en als die beter worden, dan ga ik de stukkies ook lezen.

Harrie · 31 januari 2011 op 10:10

Hee Jokertje, wat maak je me nou? Jij hebt het levensgeluk in eigen hand.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder