Het is niet lekkerruikend zacht grasgroen, geen mosgroen en ook niet legergroen, wat hier in ons huis zijn intrede heeft gedaan. Het is puur mannelijk groen, waar nu geregeld mee (of is het op) wordt gespeeld. Het groen bevindt zich sinds een paar weken op de hoogste verdieping van ons huis, twee trappen ophijgen dus, voor mij dan.
Met drie mannen in huis kan ik (mams) er niet meer omheen en dus hang ik nu ook met mijn neus boven de ballen. De mannen hier zwaaien dus de keu en ik heb een absolute witte-ballen-relatie. Dat wil niet meer zeggen dan dat ik moeite heb de rode eerst te raken. Het liedje “bijna raak” hebben ze speciaal voor mij geschreven ;-).

Ze willen nu elke avond tien over rood te spelen. Ooit in een ver verleden heb ik nog wel wat gesnookerd en gepoold, maar echt biljarten dat begreep ik nooit. Nooit te oud om te leren, mag ik nu mee doen. Of is het bij gebrek aan een vierde speler, toch wel aardig als mis-stoot-mams mee doet? Ik ben met een bijna-raak-afwijking geboren, daar kan ik verder weinig aan doen.

En dus is het eerste potje spelen met de oudste zoon, gegarandeerd verliezen we dit potje, het tweede verlies ik ook, maar dan met de jongste zoon.
Zelfs als er een derde potje wordt gespeeld lukt het mij ook die te verliezen, ook al speel ik dan met de oudste man van het huis.

De zoons vinden het zielig, want alle potjes verlies ik.
Ze weten niet hoe een moederhart werkt. Ik zie liever het plezier in hun ogen als ze een keer winnen, daarvoor wil ik alles verliezen.

Het zelfde geldt met het stuk overgebleven taart wat we die avond na het spel bij de koffie hebben. Het is niet meer in vieren te delen, maar nog net in drie redelijke stukken.
Als moeder bedenk je dan plots dat je nu toch niet zo’n trek hebt in die overheerlijke taart. Dat je liever geniet van de smullende gezichtjes.

Categorieën: Algemeen

pepe

Vrouw, (schone)moeder, leerling-creatief schrijven en nog veel meer. Wil je meer lezen? Hier schrijven wij (meiden van Mary)www.meidenvanmary.wordpress.com. Ik mag één van deze meiden zijn. Schrijven is schrappen, het schrijven schrappen is geen optie.

10 reacties

Li · 10 januari 2004 op 17:29

Ja, herkenbaar Pepe! Hetzelfde heb ik met darten. Het plafond,de lamellen en de muur is net gatenkaas, en dat is mijn schuld!

Li

Mosje · 10 januari 2004 op 17:49

Pepe,

Als jij wilt dat die jongens van jou ooit nog man worden, leer ze dan ook om te gaan met tegenslag.
Oefenen dus op dat groene laken, tot je er bij neervalt. Win een keer, en trek er gerust een onschuldig, niet begrijpend, gezicht bij:
“Het ging echt per ongeluk jongens”.
Ze zullen er van leren.

Leuk geschreven verhaaltje,

Mosje

Mup · 10 januari 2004 op 18:14

Dat ik je column leuk vond, wist je al. Wilde even reageren op de reactie van Mosje. Volgens mij heeft ie gelijk, maar iets blijft knagen:-) zal dat moedergen wel zijn
😕
‘Ooit een echte man ontmoet.’
‘En hoe was dat?’

Groet Mup.

Tasz · 10 januari 2004 op 19:05

Leuke anekdote Pepe. Ben het eens met Mosje, verliezen is ook wel eens goed, dus oefenen, oefenen en nog eens oefenen…

Bye
Tasz

Kees Schilder · 10 januari 2004 op 22:19

Verliezen is helemaal niet goed.Strijden tot je er bij neervalt 😀
prachtig pepe

viking · 11 januari 2004 op 10:01

Sentimentele lariefarie… afmaken. Pepe the slayermum has done it again…

Op een dag zullen ze je ervan verdenken dat je ze altijd hebt laten winnen en een man speelt nu eenmaal om te winnen en voelt zich nu dus belazerd want hij heeft dus nog nooit van zijn bloody mum gewonnen. Dit gaat plaatsvinden wanneer de eerste puisterigheid en daaruitvoortkomende eerste baardgroei (lees: eerste peachfuzz on his weeny) samengaat met een eerste orgasme, dus mannelijkheid. Daarna is het hek van de dam en zul je het moeten doen met een stel klierende pubers tot ze het huis uit zijn.

Zelf schuld! 😛

pepe · 11 januari 2004 op 12:06

Dank jullie allen voor de reacties en maak je vooral geen zorgen om mij;-) Alles komt goed.

Er zijn nog heel wat andere spelletjes die ik wel tot in de puntjes beheers.
Ik laat ze niet winnen, ik verlies gewoon omdat als ik ballen zie mijn verstand verlies.
Biljarten op gevoel gaat niet goed

deZwarteRidder · 11 januari 2004 op 15:44

lieve column pepe..
(bijna)zoals gewoonlijk..
hij ging er weer in als…
taart?
Rich@Rd

pepe · 11 januari 2004 op 20:44

[quote]hij ging er weer in als… taart?[/quote]
Die had jij nu net verdient, dus zo zie je maar je krijgt wat je verdient!! 😉

Eftee · 11 januari 2004 op 23:43

Hij is weer hartstikke goed Pepe!
Ik zie je al helemaal biljartend, op zolder. En dan “je mannen” eromheen om je tips te geven hoe je de bal kan raken. “Mama, nu vet over rood”, “Mam, niet te dik raken met links effect.”
Leuk biljarten, zelfs als je er geen hout van kunt. Ik ben best wel een beetje jaloers, dat jullie een biljart in huis hebben.

Enne…. laat Pepe maar schuiven, die is echt in heel veel andere spelletjes echt heel goed.

groetjes en liefs van Eftee

Geef een reactie

Avatar plaatshouder