“Had ik jou wat gevraagd?”, gilde de moslima totaly out of control naar me. Ik kijk haar verbaasd aan. Eerlijkheidshalve moet ik hier negatief op antwoorden, maar herhaalde ik: “Ik geloof dat je die oude mevrouw verkeerd begrepen heb, hoor”probeerde ik haar nog vriendelijk duidelijk te maken, wijzend op de vrouw in haar invalidenwagentje die heel beduusd en verward naar het tafereel keek, waar ik onvrijwillig deel uit maakte. “Owwww je bedoelt dus dat jij denkt dat jij beter Nederlands praat als ik?” Automatisch verbeter ik haar “dan ik” mompel ik. “Owww je gaat zo beginnen?” Vuur spuwde uit haar ogen. Ik was totaal verbouwereerd. Iedereen keek naar ons, terwijl zij schreeuwend haar gelijk probeerde te halen. Het enige wat ik mevrouw De Moslima duidelijk had proberen te maken is dat de invalide vrouw in haar wagentje niets tegen haar had gezegd. Er was namelijk wat onduidelijkheid waar de rij voor de kassa begon en voor welke rij die mevrouw moest staan.
Daar stond ik dan, midden in Super De Boer met een hele boze mevrouw met hoofddoek tegenover me. Haar twee kinderen stonden stilletjes naast haar. Voor me stonden drie Marokkanen, die ook een duit in het zakje wilde doen, maar mijn blik sprak schijnbaar boekdelen, want zij liepen toch maar door. “Zie je nu wel, gilde het hoofddoekje, je discrimineert me!” Ik kijk onwillekeurig om me heen en ik moet bekennen dat ik opeens zag dat 90% van de winkel uit burka’s en hoofddoeken bestond. Angst bekroop me. Je hoorde toch wel heel vaak dat in zulke situaties gevochten werd en laten we eerlijk zijn die kutmarokkaantjes trekken zo maar een mes of een pistool.
Ik vermande me en keek haar met mijn meest hooghartige blik aan “Het zijn types zoals jij, die jullie volk een slechte naam geven, mevrouw” beet ik haar toe. Dit werd de moslima te veel. Hysterisch begon ze te schelden. “Lelijke kaaskop dat je er bent”. Ik kon het niet helpen maar mijn mondhoeken gingen als vanzelf omhoog bij dat ouderwetse scheldwoord en daar stonden we dan, mijn vriendin en ik, blauw van het lachen lagen we dubbel op de boodschappenband. Dit werd de vrouw te veel en zij gilde helemaal overstuur haar laatste bedreiging dat ons het lachen snel zou vergaan.
Ik besloot de vrouw te laten voor wat ze was en rekende af. De Moslima deed nog een poging om de oude invalide vrouw te intimideren door met wat woorden te gooien als “respect” en dat zij het allemaal niet meer pikte.
Als ik met mijn boodschappen onder mijn arm naar buiten wil lopen, zie ik de oude vrouw vertwijfeld bij de kassa zitten. De tranen biggelde over haar wangen en we konden het niet over ons hart verkrijgen het mensje daar zo achter te laten. Samen met mijn vriendin helpen we haar haar boodschappen in de wagentje te zetten en snikkend vertelde ze ons dat haar man zes maanden geleden was overleden en als hij er nog was geweest, hij haar had geholpen. Het verdriet van de oude vrouw was zo voelbaar, zo tastbaar dat ook ik de tranen in mijn ogen voelde schieten en tegen mijn vriendin mompelde “Daar sta ik dan met mijn stem op GroenLinks, dit zijn momenten dat alles in me schreeuwt om een zeer rechtse partij”.
Ik werd nu pas echt boos. Boos op die stomme Marokkaanse muts maar ook op mezelf. Hoe heb ik Wilders niet serieus kunnen nemen. Het is toch ook te gek dat ik bang werd puur om het feit dat die winkel voor 90% uit moslims bestond. Daar stond ik dus met mijn linkse gedrag, toch maar stemmen op de PVV? Een volmondig “Ja” hoor ik mijn gevoel zeggen tot mijn verstand het tijd vindt worden om in te grijpen en in een echo hoor ik mezelf zeggen “Het zijn types als mevrouw De Moslima die haar volk een slechte naam geven”.


13 reacties

Avalanche · 2 november 2009 op 08:20

Dit stuk dwingt deze eveneens GL-stemmer tot nadenken. Pijnlijk herkenbaar dilemma en dapper dat je dit hier durft te verwoorden.

SIMBA · 2 november 2009 op 08:38

[quote]“Owwww je bedoelt dus dat jij denkt dat jij beter Nederlands praat als ik?[/quote]

Nee hoor, kijk maar… 😀

[quote]“Ik geloof dat je die oude mevrouw verkeerd begrepen heb,[/quote]

Weet je wat in zo’n situatie altijd lekker relativerend werkt: “goh meid heb je je dag niet, ongesteld ofzo?” 😆 (kan trouwens ook als een rode lap op een stier werken)

Emiliever · 2 november 2009 op 10:22

Wat een schokkend stukje tekst. Nee, niet omdat een mevrouw brutaal tegen je was, toevallig genoeg overkam mij dat afgelopen zaterdag ook in de supermarkt. Er zijn helaas nogal wat mensen die niet (meer) weten wat het woord beschaving inhoudt. Jammer. Maar het werkelijk schokkende vind ik dat iemand die dat klaarblijkelijk wèl denkt te weten, medemensen categoriseert als ‘burka’s’ en ‘hoofddoekken’. Wilders heeft kennelijk meer invloed op jouw wereldbeeld dan je zelf beseft.

pally · 2 november 2009 op 11:52

Ik snap best dat het een vervelende ervaring was, Bitchy en dat het tamelijk onhebbelijke gedrag van die mevrouw jou irriteerde. Toch had ik moeite met jouw toon,(het hoofddoekje b.v.) die moslims wel erg over een kam scheert en de rigoureuze conclusie die je er tenslotte aan verbindt. Voor mij toch te kort door de bocht. Wel stof tot discussie, omdat je het zo scherp stelt.

groet van Pally

DriekOplopers · 2 november 2009 op 17:09

Je legt de vinger op de zere plek. Dat mag wat mij betreft ook zónder fluwelen handschoentje. Prima column dus.

Prlwytskovsky · 2 november 2009 op 18:47

Compliment voor jullie, om die oude vrouw te helpen. Goed verwerkte emotie Bitchy, ik zit al op het kookpunt.

@Avalanche: Hoezo “durven” schrijven? Bitchy hoeft zich niet te laten overdonderen door ongenuanceerd hysterisch geschreeuw van wie dan ook. Toch?

DreamOn · 2 november 2009 op 20:33

Goed geschreven, moedig geschreven.

Helaas kom ik onderweg van mijn werk naar huis regelmatig langs een ‘Zwarte School’, een middelbare school, waar de jongeren helaas alle vooroordelen die er maar bestaan helemaal waar maken.
Als ik langs loop, dan komt het woord ‘kanker’ zo al zo’n tien keer voorbij.

Het maakt mij echt niet uit, of iemand zwart, wit of geel is. Het maakt mij echt niet uit, of iemand in Allah, God of in niks gelooft.

Wat jammer is, dat zijn de mensen die hun eigen ‘soort’ te schande maken. Mensen die vinden, dat andere mensen net zo moeten leven en denken als zij. En het woord ‘discriminatie’ is zo’n beetje het meest misbruikte woord in Nederland. Heerlijk, om je achter te kunnen verschuilen.

“Een bekeuring? Wie ik?? Omdat ik door rood reed? Man, je doet dat alleen maar omdat ik een Marokkaan ben. Discriminatie!”
Deze zin kwam pas nog letterlijk voorbij in een aflevering van de serie ‘Blik op de weg.’
Daar staat je verstand toch bij stil?

Goed gedaan, Bitchy! 😉

Ma3anne · 2 november 2009 op 22:15

Als je het gelaten had bij de aanvaring met ‘mevrouw de Moslima’ dan had het een goed verhaal kunnen zijn voor de CX-supermarktbundel.

Voor mij ga je de mist in doordat je deze persoonlijke aanvaring op een heel volk afwentelt. Het stuk krijgt voor mij daardoor een heel nare bijsmaak.

Bitchy · 3 november 2009 op 05:48

@Avalanche Dank je wel, maar het is m.i. niet dapper. Ik was boos, boos op die mevrouw. Als ik echt dapper was geweest was die mevrouw huilend de zaak uitgelopen in plaats van die oude mevrouw.

@Sima Aan jou kan ik het altijd overlaten om een foutje te vinden, grijnzzzzz. Hmmm ik dacht trouwens wel aan die opmerking, maar in het kader, breng haar nou niet helemaal over de rooie, liet ik die maar even voor wat het was.

@Emiliever Het spijt me dat jij het als schrokkend hebt ervaren. Maar ik denk dat juist in een column zaken op deze wijze neer geschreven kunnen worden. Ik heb die mevrouw niet als *brutaal* ervaren, pubers zijn in mijn ogen brutaal, volwassen mensen horen respect voor elkaar op te kunnen brengen. Respect is iets wat je moet verdienen en door haar gedrag ging zij alle grenzen te buiten. Ik voelde mij dus ook niet geroepen om met respect over haar te schrijven.
Het generaliseren wat ik idd doe door over burka’s en hoofddoeken te schrijven is om duidelijk te maken dat deze gevoelens Nederland beheersen, want natuurlijk loopt niet iedere Marokkaan met een pistool of mes op zak.
Je hebt gelijk als je stelt dat Wilders invloed heeft op de mens in het algemeen. Hij heeft namelijk niet alleen maar *domme* stellingen, in sommige kan ik me zelfs vinden (al krijg ik het bijna niet mijn keeltje uit). Het gevaar zit hem in het feit dat hij de angstgevoelens ook voedt, en dat is wat ik heel duidelijk omschrijf.
@Pally Zoals ik boven al schreef, heb ik bewust voor deze versie gekozen, omdat het voor veel mensen herkenbaar is, de boosheid en toch ook angst. Wat ik wel heb geprobeerd te doen is het te relativeren door in de laatste paar zinnen duidelijk te maken dat je je niet moet laten leiden door boosheid en/of angst.

@Driek Ik heb weinig tot niets met een fluwelen handschoen, ben meer het typje van zachte heelmeesters maken stinkende wonden 😉

@Prlw Geloof me, als ik het zelf nog een keer terug lees, kook ik nog steeds!

@Do Helemaal mee eens.

@Ma3anne Door jou heb ik het stuk nog een keer gelezen en gelezen en gelezen 😉 Mijn gevoel op dat moment wentelde ik idd op een heel volk af, maar ik relativeer het in de laatste alinea heel duidelijk door de opmerking die ik tegen mevrouw De Moslima ook tegen mezelf te zeggen. Types zoals zij geven haar volk een slechte naam.

Allemaal dank jullie wel voor jullie reacties!

dashuri · 3 november 2009 op 09:07

Fuck them all! 😀

DACS1973 · 3 november 2009 op 11:53

In dit verhaal zijn ‘Marokkaan’ en ‘moslim’ inwisselbare begrippen, maar dat klopt niet. Je kunt niet zeggen dat die troela in de supermarkt als moslima haar [i]volk[/i] een verkeerde naam geeft, want moslims zijn geen volk, maar aanhangers van een religie.

Anne · 3 november 2009 op 15:41

Ik denk dat emoties snel heel hoog op kunnen lopen, zowel aan autochtone als aan allochtone kant. Vergis je niet, bij Marrokanen en andere buitenlanders zitten heel veel onverwerkte frustraties, opgebouwd tijdens hun jarenlange verblijf in een voor hún buitenland.

Waar ik misschien iets meer van weet door mijn jarenlange omgang met een in Nederland volkomen geïntegreerde buitenlander, een Bosniër, komend uit een moslimcultuur, (wat mij nou eenmaal op dat meer intieme, persoonlijke vlak meer kennis en inzicht geeft dan de gemiddelde Nederlander) is de air van superieuriteit die veel Nederlanders uitstralen. Áfstralen misschien eerder, als kleine onzichtbare kernraketjes. Een superieuriteit die alleen wordt gerechtvaardigd door economische voorspoed, niet door de warmte van het volk, of de (dus ontbrekende) fijngevoeligheid in het sociale verkeer. Het is ondermeer die discrepantie tussen (af)gedwongen/geëist respect enerzijds en het niet waarmaken/niet verdienen daarvan anderzijds op het menselijk vlak, die veel buitenlanders als buitengewoon kwetsend ervaren. Zodra je dat beseft als Nederlandse/Nederlander kijk je vanzelf anders naar alle mensen om je heen. Je eigen volk. En ander volk.

Overigens, je laatste regels relativeren totaal niet je eerdere tekst. Daarvoor hadden ze toch uitgebreider moeten zijn. Net zo uitgebreid als die eerdere woorden.

Dees · 4 november 2009 op 12:12

Je komt een geschift wijf tegen en wil PVV gaan stemmen omdat ze toevallig een hoofddoekje omgeknoopt heeft? Ga je dan SGP stemmen als je de volgende keer een geschift wijf tegenkomt dat toevallig fulltime werkt en ongetrouwd is en niet weet hoe het woord aanrecht gespeld moet worden?

Of?

Geef een reactie

Avatar plaatshouder