De dag waarop Mama overleed, is de dag die mijn leven vanaf nu grijzer verft. Niemand zal nog weten hoe ik als kind kon spelen en niemand zal ooit nog mijn vroegste verleden met mij delen. Nu is de dag gekomen waarna ik nooit meer kwetsbaar en klein mag zijn, de dag waarna ik nooit meer kind zal zijn. Nu zal ik nooit meer Mama kunnen zeggen.
Het heengaan van een moeder is het eerste verdriet dat men zonder haar beleeft. Een moeder sterft altijd te vroeg, al wordt zij nog zo oud.
Allerliefste Mama, sinds je dood sta ik op eigen benen, maar de navelstreng is niet afgesneden. Eeuwig zal ik je kind zijn.
2 reacties
Mien · 6 augustus 2009 op 09:33
Iedere moeder is voor en in de eeuwigheid altijd aanwezig.
Mien troost
dashuri · 6 augustus 2009 op 10:35
Het verliezen van een ouder is altijd een beetje doodgaan. Sterkte ermee.
Dashuri reflecteert