Mijn tandarts heeft een bijzondere hobby. Hij trekt behalve tanden in werktijd, kurken in zijn vrije tijd. Hij is zo fanatiek dat hij cliënten steevast vraagt om kurken mee te nemen. Bij voorkeur wijnkurken. Wit of rood, maakt niet uit. Met beide kleuren heeft hij iets. Rosé is ook geen probleem.
Wat doet hij met zijn kurken? Wat niet? Hij is blijven hangen in de zeventiger jaren. Kurk was toen een levenswijze. Mensen hadden interieurs van kurk en sommigen keken ook als kurk. Droog, erg droog. Vooral de ouders deden dat. Zurig kurk zelfs. En de jeugd die droeg een steentje bij aan het chagrijn. Ze consumeerden thuis alle wijn.
Mijn tandarts hield er een leuke hobby aan over. Kurkentrekken.
0 reacties