Mijn werkplek

Hoe kan het toch zijn dat altijd alle bobo’s het voor het zeggen hebben, en dat je als gewone werknemer geen poot hebt om op te staan.
Iedere werknemer laat zich onderkrijgen door het zgn. management. Niemand durft zijn bek open te trekken over dingen die hun werkelijk bezig houdt op een werkvloer.
Is het zo dat iedereen maar ‘ja en amen’ moet zeggen, bang dat ze zijn om hun baan kwijt te raken? Dat is toch een verdomd kromme wereld op deze manier.

Ik zelf heb een baan ( nog steeds sta ik op de loonlijst) maar omdat ik om een werkplekonderzoek gevraagd heb, is het ineens mogelijk om me op een andere reden de laan uit te sturen. Wel krijg ik een zogenaamde oprotpremie mee.

Ik heb 5 maanden mogen zeuren om een werkplekonderzoek, wat toch een legaal arbo gebeuren zou moeten zijn. Maar overal heb ik nul op rekest gekregen. Een arbo dienst die bang is om het ziekteverzuim van dit bedrijf te missen, die dus geen stappen onderneemt, maar alleen loze beloftes maakt.
Een ondernemingsraad die bang is voor het management en natuurlijk voor hun eigen hachie binnen het bedrijf, die beloftes maakt en waar verder niks mee gebeurt. Een directe teamleidster, die zegt achter je te staan, maar als puntje bij paaltje komt, toch over huichelt met het management. Het management zelf, wat nog geeneens reageert op diverse verzoeken van je.
Na het constante negeren, heb ik toch maar de stoute schoenen aangetrokken en heb een mail aan de directeur van het betreffende bedrijf geschreven. Dat was een laatste redmiddeltje voor mij. Ik heb mijn zaak uiteen gezet, en plots stond iedereen op zijn achterste pootjes. Ineens kwamen de mails binnen rollen van het management. Nu ineens kon er aandacht aan besteed worden. De reacties op de werkvloer waren niet van de lucht. Iedereen vond me ineens een griet met ballen. De ballen die ze zelf missen dus, bang als ze zijn, dat hun baan op de tocht kwam te staan.
En terecht blijkt nu.

Want inderdaad, wat blijkt nu? Ineens word er onder een andere noemer een ontslagprocedure voor me aangevraagd.
Toch lastige mensen, die het voortouw durven nemen voor de rest van het personeel. Die kun je maar beter kwijt als rijk zijn.
Zo iemand als mij kun je in dat geval beter een oprotpremie aanbieden in de hoop dat ze het accepteren zal en verder haar mond zal houden. Want stel je voor dat uit het hele werkplekonderzoek zou blijken dat je de werkplekken zou moeten aanpassen omdat dingen verouderd zijn en er nu andere richtlijnen gelden? En als zou uitkomen dat het management zelf nalatig is geweest door mijn klachten niet serieus te nemen?

Mijn werkplekonderzoek is er gekomen, hoewel dat ook een lachertje was. Er is iemand een kwartiertje komen kijken, zonder verder iets na te meten of iets dergelijks van dien aard. Zijn conclusie was dat mijn beeldscherm een 20 cm. naar voren mocht, dan zouden al mijn klachten verholpen zijn. Dat dat werkplekonderzoek gedaan werd door het bedrijf wat het ziekteverzuim van mijn werk regelt, is een kleine bijkomstigheid. Wat heet onafhankelijk?

Nou ja, nu ligt er dus een ontslagaanvraag bij de kantonrechter voor mij. Op een andere manier was het niet mogelijk om mij de laan uit te sturen. Natuurlijk ga ik niet akkoord hiermee. Want de hele ontslagaanvraag is gebaseerd op iets wat totaal niet relevant is in dit geval. Maar kun je iemand ontslaan omdat ze een werkplekonderzoek aanvragen? Tuurlijk niet!! Dat is het management duidelijk en mij eveneneens.
Dus het wordt nog een leuke veldslag.
Maar ondertussen zal het voor mij weer solliciteren worden, want dat er brood op de plank moet komen is ook duidelijk.
🙂