Ik lig met mijn kin op de rails en hoor de trein aankomen.
Dan verschijnt de trein in de verte en hij trekt aan zijn stoomfluit … pwieeeeew–pwieeewww puf-puf-puf-puf, ten teken dat ik opzij moet gaan.
Ik blijf gewoon liggen als de locomotief eraan komt denderen. Als hij te dichtbij komt dan houd ik met mijn vinger de locomotief tegen en sta op.
Ik heb het hier dus over mijn modelspoorbaan.
Er deden zich wat probleempjes voor met de stroomopname dus heb ik de rails licht opgeschuurd en nu rijdt alles zoals het hoort zonder ongelukken en vooral op tijd.
Totdat er een geluid hoorbaar wordt en niet veel later wordt de hele trein onzichtbaar voor het oog, uit de rails getrokken doordat er een wagon was ontspoord.
Ik kan je meedelen dat dit spoorwegongeval plaatsgreep net in een tunnel onder een plaat hout in de hoek zodat ik er niet bij kon, uitgerekend daar dus.
Mijn schroefboormachine ligt gelukkig nog onder handbereik en ik begin eerst de rails van de bovenplaat te verwijderen, hierna schroef ik de bovenplaat los en zie de ravage maar persoonlijke ongelukken deden zich hier niet voor, hoewel ….
Ik moest onder de tafel doorkruipen om aan de andere kant te kunnen komen en stond net iets te vroeg op.
Boink .. krrrrakk … gllloeiende-gloeiende; daar kon de andere trein die even verderop stond te wachten ook niet tegen en hij viel waarschijnlijk van schrik, spontaan om.
Eerst deze trein weer op de rails zetten maar wel op een plek waar ik elk moment bij kan komen; dan de boel weer dichtschroeven en de rail terugleggen.
Vervolgens kroop ik onder tafel naar het volgende spoorwegongeval om aan het ander einde weer boven te komen zonder ergens tegenaan te stoten.
Ik wilde de trein weer op de rails plaatsen en heb daar een wielengeleider voor die de locs en de wagonnetjes op de rails leid zodat ik ze niet zelf op de rails hoeft te pielen maar die lag net aan de andere kant van de baan.
Dus ik stroopte voorzichtig langs de objecten en stak m’n arm uit.
Weer lawaai.
Nu niet van ontspoorde treinen maar ik bleef met mijn mouw ergens achter hangen en trok een heel stuk rails mee.
Het zat me niet mee vandaag.
Ware ik grof gebekt dan had ik nu waarschijnlijk hartgrondig gevloekt maar ik hield mij in en gebruikte krachttermen als: grote griebeltjes en goeie grutjes.
Rustig als ik ben, zette ik fluitend alles weer in elkaar en draaide de knop om van de trafo om de trein te laten rijden.
Er gebeurde niets.
Ik rammelde hier en daar eens aan maar nee, geen beweging kwam erin.
Ik had nu zin in nog een treinramp maar dan eentje die ik zelf wilde veroorzaken.
Ik beheerste mij en ging op onderzoek uit.
Alles zat aangesloten zoals het hoorde maar er kwam heel eigenzinnig, geen beweging in.
Totdat mij opviel dat er een oranje stekker in het verlengsnoer zat die er niet in hoorde namelijk die van de schroefboor.
Ik verwisselde de stekkers.
Ik draaide de knop van de trafo nogmaals open en de treinen begonnen als vanzelf te rijden.
Met een diepe zucht van tevredenheid zette ik beide treinen stil op hun speciale eigen plek.
Ik trok de stekker er uit en overzag het nogmaals het geheel.
Leuke hobby, modeltreinen; geeft je net die nodige ontspanning.
Prlwytskovsky.
8 reacties
prikkels · 15 februari 2006 op 23:29
Tja ook modeltreinen hebben dus wel eens een ongelukje waardoor ze niet op tijd kunnen rijden. Ah hoe schoon is toch de techniek.
KawaSutra · 16 februari 2006 op 01:55
[quote]Ik heb het hier dus over mijn modelspoorbaan.[/quote]
Tja Prlwytskovsky, dat had ik nog niet begrepen. Misschien had je een wat bedekkender titel kunnen verzinnen. Je schrijft wel met een soort onderhuidse liefde over je hobby. Dat mag ik wel.
Probeer wat minder zinnen met ‘ik’ te beginnen. Zinnen samenvoegen in alinea’s en die scheiden met witregels verhoogt de leesbaarheid. 🙂
Salmo91 · 16 februari 2006 op 08:07
[quote]Totdat mij opviel dat er een oranje stekker in het verlengsnoer zat die er niet in hoorde namelijk die van de schroefboor.[/quote]
heerlijk, soms is het probleem simpeler dan gedacht. alleen het vinden van het probleem is soms moeilijk
Ma3anne · 16 februari 2006 op 08:16
Sja, dat ‘spannende’ begin valt helemaal weg door de titel. Jammer.
Verder wilde ik ook zeggen, wat Kawa al gezegd heeft.
Inhoudelijk een grappig verhaal weer.
Mup · 16 februari 2006 op 13:29
Ik maak er weer een polonaise van, sluit me achter Ma3 aan, die Kawa de weg wijst:-) Ik heb zelf ook last van ge-ik, en merk ook dat ik me ‘stoor’ aan columns of brieven die met ik beginnen, ouderwets, maar daar heb ik de leeftijd voor:-) Ik blijf je modeltrein avonturen volgen, vind ze erg leuk,
Groet Mup.
Prlwytskovsky · 16 februari 2006 op 18:15
Hartsikke bedankt voor jullie reacties en voor de moeite die jullie nemen om mijn belevenissen te lezen, of die nu waar zijn of niet.
Naar Kawa en Mup: hoe moet ik dan een regel anders schrijven waarin ‘ik’ als onderwerp vertel over ‘ik’, bijvoorbeeld: ik ga nu eten omdat ik trek heb waarna ik moet afwassen en als ik tijd over heb dan schrijf ik nog iets op columnX.
‘Ik’ hoop van jullie te horen.’
😉
Li · 16 februari 2006 op 18:58
[quote]ik ga nu eten omdat ik trek heb waarna ik moet afwassen en als ik tijd over heb dan schrijf ik nog iets op columnX.[/quote]
Het is etenstijd en mijn maag knort, daarna moet de afwas gedaan worden en als er nog tijd over is dan schrijf ik nog iets op columnX 😀
Li
Prlwytskovsky · 16 februari 2006 op 20:06
Bedankt Li, merkwaardige metamorfose heb je ondergaan. Met de vorige scoorde je hoger bij mij.
En dat zonder ‘ik’.
😛