In een schaars vrij uurtje wil zij nog wel eens de televisie aanzetten. Of, als er niets bijzonders te zien is even op het internet surfen en ondertussen meteen de spruitjes afhalen. Altijd leuk om die topics en vooral de reacties te lezen. Minder leuk is dat het bijna altijd Lees meer…
Ik droom dat ik tegenover een hoge berg zit.Een hoge berg, met een witte sneeuwkamdie zijn smeltende sneeuw laat wegstromenin het zonnige ochtendlicht als een goudglinsterende waterval. Het vallende water stroomt langzaam in een rivieren voert de afgevallen herfstbladeren mee naar onbekende oorden.Herfstbladeren, gelijk mensen die van je afdrijven.kabbelen de Lees meer…
Treurig loop ik door mijn geliefde woonwijk alwaar ik opgroeide en als nozem mijn stempel zette. De wijk Nieuwland is niet meer wat het ooit was, nee erger nog: het lijkt nu wel een nieuw land. Nederlanders ontdek je er maar weinig. Kijkend naar de verpaupering ontgaat mij de herkenning maar dat heb ik al eens beschreven. Schiedam doet wel zijn best om de wijk er goed uit te laten zien door bijvoorbeeld nieuwbouw maar de treunis blijft nadrukkelijk aanwezig.
De huwelijkse staat is een verbintenis die tij en ontij kan weerstaan. Vertel mij wat. Maar toch is er iets dat een huiselijke samenleving in korte tijd op zijn kop kan zetten, namelijk: het optuigen van de kerstboom. Ik ging een kerstboom kopen en vriendin helpt dan even met uitladen. Lees meer…
Gewoon even een kerstbomenboer gaan zoeken. Zulks kan nooit moeilijk zijn. Toch? Maar dat dingen niet lopen zoals ik denk zal blijken want nergens in mijn buurt is zo’n knakker te vinden. Tenminste: niet op loopafstand. Spijtig kijk ik naar mijn onlangs aangeschafte scheurijzer en neem in gedachte de maatvoering Lees meer…
In de paskamer waarnaast ik een spijkerbroek pas staat een vrouw die met een schrille snerpende stem vanachter het hermetisch gesloten gordijntje haar man er op uit stuurt om andere kleren voor haar te zoeken, en bij haar te brengen. Hij doet dat ook nog: de lul. Winkelen met een Lees meer…
De regionale tv zender zend de laatste raadsvergadering uit waarin de zittende wethouders zitting hebben. Even de situatie schetsen zoals ik deze waarneem op het moment dat ik inschakel. Zij zitten erbij alsof er niets aan de hand is, en dat is er eigenlijk ook niet. Mannen met wild uitgedoste Lees meer…
Dood is dood! Een andere keuze is er niet. Daarvoor bestaan er zelfs geen woorden als doder of doodst in de Nederlandse taal. Wij moeten het er maar mee doen. Zelf zie ik dood niet anders dan dat je ’s avonds je bed instapt en diepe slaap valt. Je Lees meer…
Theofilus is een naam met een diepere betekenis. Van oorsprong is het een koppeling van twee Griekse woorden. Theos wat God betekent, en filos wat vriend betekent. Een Vriend van God dus.
Naderhand kwamen er meerdere varianten op deze naam zoals Theo en Thea, of Theofiel en Theodorus. Dorus wordt zo iemand dan al snel genoemd, en mocht je de waarheid niet spreken dan is er altijd nog Theoloog. Theoviel bestaat ook maar daarover later.
Wat in mij voer weet ik niet maar tijdens het graven in een vergeten lade kwam ik mijn lang niet gebruikte stanleymes tegen. Spiedend welke mesjes er ook alweer inzaten vind ik een mesje met een soort papegaaiensnavel. Typisch iets voor de vakman om vloerbedekking te snijden.
Oud jaar is het. 2012. Oudejaarsdag. Oudejaarsavond. Met knallende knullen die knallen veroorzaken. Totaal ongeïnteresseerd lopen ze door de straat.
Wij hadden een ‘juf’ op de lagere school, op de Prinses Marijke school in Schiedam. Een lekker ding, zo beoordeelden wij haar destijds als negen jarige mannen al. Riek Visser heette ze, en zij woonde in de Loefstraat op kamers. Ooit ben ik eens bij haar geweest op dat kamertje. Een glas limonade schonk zij voor mij in en zij praatte tegen mij, tegen dat kleine Prlwytskovsky’tje.