Nadenken

Je kon het op je vingers natellen. En het gebeurde dan ook. In Amerika – waar anders – stond een dominee op om te verkondigen dat de aardbeving en tsunami onderdeel zijn van ‘god’s plan’. Wat een duivel moet die zogenaamde ‘god’ zijn om een dergelijk plan te bedenken en ten uitvoer te leggen, denk ik dan. Gelukkig voor ‘god’ dat hij niet bestaat, want het zal je maar in je hemelse schoenen worden geschoven dat je tienduizenden – en als ik die zelfverklaarde ‘godkenner’ mag geloven miljoenen zo niet miljarden! – mensen om zeep helpt.
Wat bezielt dergelijke mensenhaters toch dat ze een ‘god’ verzinnen en hem (altijd een hij!) groteske misdaden toeschrijft? Hebben ze een slechte jeugd gehad? Zat de pastoor of dominee in hun ziel en zo te roeren? Was hun vader een tiran en willen ze zo wraak nemen op die minkukel door de hele mensheid (minus een aantal uitverkorenen waaronder hijzelf uiteraard) met hel en verdoemenis te dreigen?

Ik heb meer meelij mét dan woede óm zo’n schaap dat zichzelf, de weg en zijn verstand kwijt is. Je zou toch hopen dat de ontwikkeling van de wetenschap is doorgedrongen tot zijn grijze cellen. Maar nee, meneer gelooft in de letterlijke tekst van de bijbel. Dat mag, ieder worde zalig op zijn eigen manier, maar geef mijn portie maar aan Fikkie.

Veel belangrijker, realistischer en gevaarlijker dan die geflipte Amerikaanse dominee is de realiteit. Tienduizenden doden. Steden en dorpen, fabrieken en stations, vliegvelden en wegen verwoest. Met als klap op de vuurpijl radioactief onheil met op zijn minst twee kerncentrales. Toen de bijbel werd geschreven waren er nog geen kerncentrales, dus de Japanners zullen ook dit probleem weer zelf moeten oplossen. Misschien moesten ze ook maar eens over alternatieve energiebronnen gaan nadenken.