In 1985 acht de huisarts dat nodig wanneer blijkt dat ik vaker dan de gemiddelde man een blaasontsteking heb; het schijnt bij vrouwen vaker voor te komen dan bij mannen.
Opgeruimd ga ik naar het ziekenhuis; per slot van rekening heb ik al eens eerder een onderzoek op deze röntgenafdeling gehad waarbij er een vloeistof in mijn arm werd gespoten dus dit zal wel net zo gemakkelijk gaan.
Het gaat allemaal goed tot het moment dat ik, volkomen horizontaal gelegen, word voorgesteld aan de uroloog die meteen na de kennismaking een slang in mijn penis begint te proppen. Dat had ik niet verwacht dus ik schrik er wel van.
Maar goed; die slang komt er uiteindelijk in en ze brengen contrastvloeistof in mijn blaas.
Dadelijk, tijdens het uitplassen van die vloeistof, gaan ze dan foto’s nemen waarop te zien is wat er eventueel aan schort.
Om tijdens het plassen goede foto’s te kunnen maken moet ik natuurlijk verticaal staan dus het geval waar ik op lig wordt 90 graden gekanteld zodat ik in een grote beker kan plassen.
Ik ben niet vast gebonden.
Of het nu komt door de schrik of door de kanteling van horizontaal naar verticaal; misschien is het een reactie op de contrastvloeistof of een combinatie van alles.
Maar wanneer ik weer bijkom ligt mijn hoofd in ieder geval in een onnatuurlijke positie en is een van mijn tanden gebroken en ligt (uiteraard) alle pis over de vloer.
Wat zijn jouw nare ervaringen in ziekenhuisland?
3 reacties
arta · 6 augustus 2013 op 13:57
Och arme…
De eerste zin lijkt alsof het een vervolg op iets is, klopt dat?
Oke, oke, mijn ervaring was van een ander kaliber: Terwijl ik in het ziekenhuis lag voor een trombosebeen, werd ik mijn bed uitgeplukt, naar een andere afdeling gedirigeert en werd mij een baby in mijn handen gedrukt.
Mijn ontkenning als zijnde de moeder werd benoemd als postnatale hormoonschommelingen. Erg bizar.
Blanchefort · 6 augustus 2013 op 14:07
De eerste zin sluit aan op de titel.
Ferrara · 6 augustus 2013 op 15:50
Hoewel het lang geleden is werpt dit schrijven bij mij zakelijke vragen op.
Ben je echt zo slecht voorgelicht dat je niet was voorbereid op die slang?
Is nog uitgezocht waar je van onderuit ging? Reactie op contrastvloeistof is het noteren waard in een dossier.
Kreeg je een nieuwe tand en wie heeft die betaald?
Mijn ziekenhuiservaring bestaat voornamelijk uit die naast het bed en hopelijk heb ik niemand al te nare ervaringen bezorgd.