Toen ik gisteren een kersverse nieuwe medewerker moest inwerken ging de telefoon. De hoogblonde dame naast mij nam de telefoon aan. Ik drukte op ‘speaker’ aangezien ik wel moest horen hoe haar gesprekken precies gingen. De klant was Engels… Mijn nieuwe collega duwde de telefoon gelijk mijn kant op. “Nee, dat kan je best!” fluisterde ik terwijl de klant een heel verhaal vertelde zonder dat 1 van ons luisterde. De klant moest doorverbonden worden uiteraard. Hoe moeilijk kan het zijn? Je vraagt naar de naam van de klant en verbind hem door. “What is your behind-name?” vroeg de (inmiddels wist ik het zeker) van nature blonde dame. Ik sloeg mijn hand voor mijn mond en hield met wanhoop mijn lach in. “What about my behind?” vroeg de klant. Ik pakte toen toch maar de telefoon en besloot de klant zelf door te verbinden. “What is your surname?” vroeg ik en een paar blonde ogen keken mij met pure onschuld aan. “Surwhat?” vroeg de klant die blijkbaar ook niet goed was in engels. “Your last name please?”. Toen ik de klant had doorverbonden leek mijn nieuwe collega zeer opgelucht “Zie je wel? Het lag echt niet aan mij!”

Categorieën: Diversen

12 reacties

PaulJansen · 18 mei 2008 op 12:22

Wel een grappig voorval. Het komt nogal eens voor dat je je best probeert te doen een andere taal te spreken en vervolgens de meest idiote dingen blijkt te zeggen.

Als column vind ik het een geslaagd stukje, maar wel erg aan de korte kant. Ik ben benieuwd naar je volgende tekst!

Prlwytskovsky · 18 mei 2008 op 13:05

Welkom op CX.

Ik hoop dat je volgende verslaggeving langer is want het leest lekker.
Pracht humor. 😉

Dees · 18 mei 2008 op 14:55

Geinig voorval… Een tijd geleden in een of andere Australische backpacker’s hostel, verkondigde mijn reisgenote: We will have mais for dinner, mais with butter. I love mais. De Aussies gruwelden bij het vooruitzicht van de Hollandse specilaiteit: lekkere dode muizen met boter…

Maarreh, geinig dus, leuke anekdote. Maar je hebt naar mijn smaak te weinig gedaan om er meer dan dat van te maken. Om er echt een leuk stukje van te maken zul je iets meer uit de kast moeten trekken aan omlijsting, een twist, een lijn om er een verhaal van te maken… Vind ik dan. De ingredienten heb je, nu nog koken, beetje zout, beetje boter erbij 😉

arta · 18 mei 2008 op 18:34

Inderdaad overstijgt dit stukje de noemer ‘anekdote’ niet.
Wel een erg grappig geschreven anekdote overigens!
🙂

Li · 18 mei 2008 op 18:53

Je schrijfstijl is vlot en humoristisch.
Ga lekker door met schrijven en neem bovenstaande feedback ter harte. :lach:

Li

Fem · 18 mei 2008 op 19:01

kort, krachtig en grappig… leuk!

R@@F · 18 mei 2008 op 21:19

No shit, gewoon goed!

Bock · 19 mei 2008 op 16:38

Van de week vroeg Estelle Gullit om een ‘divorce’ bij de kapper 😆

Ja ik weet het, ik kijk teveel shownieuws…

SIMBA · 19 mei 2008 op 16:55

@Bock: een divorce in the middel or on the left?
😆
(hoe onnozel kun je zijn…. 😀 )

Neuskleuter · 19 mei 2008 op 19:55

Ik ben dol op dit soort anekdotes en als anekdote vind ik het dan ook geslaagd. Als column mist het een kop, stevige body en staart. Maar wie weet, bouw er de volgende keer een fictief stuk om heen en verras me maar.

Trouwens, er bestaat ook een heel boek over dit onderwerp. Ik ben de titel helaas vergeten. Maar het gaat volkomen over de Hollandsismen (is dat een woord?) in de Engelse taal, door Nederlanders.

@Dees en Bock: whoeehaha! Geweldig!

Dutchie · 19 mei 2008 op 21:18

dank jullie zeer voor jullie feedback.

Ik ga ermee aan de slag! 🙂

Trouwens een erg leuk boekje over steenkolenengels : I Always Get My Sin. (volgens mij stond deze variant op surname er nog niet in, maar misschien de volgende editie??)

Neuskleuter · 20 mei 2008 op 14:01

Ja! Dat was dat boek dat ik bedoelde. 😀

Geef een reactie

Avatar plaatshouder