Een kogel kreeg ze. Recht door haar hoofd. Uit dat hoofd kwam de waarheid. De waarheid over Tsjetsjenië en de oorlog daar. Ze schreef ook de echte waarheid over Poetin. Waarheid die uiteindelijk kostbaar bleek te zijn. De dader is onbekend en het Kremlin glimlacht in haar vuistje. Anna Politkovskaja is dood. De waarheid legde haar uiteindelijk om. Novaya Gazeta, misschien wel de enige nog onafhankelijke krant in Rusland, moet weer een journalist missen. Anna is de derde van die krant die door het schrijven van kritische artikelen het leven liet. Bijna tegelijkertijd toert de oude vice-president van de Verenigde Staten door ons land met de boodschap dat we binnenkort verzuipen. Al Gore kreeg ooit de meeste stemmen en George Bush de meeste kiesmannen. Het was het jaar dat het tellen van stemmen uiteindelijk erg moeilijk bleek, in de grootste democratie ter wereld. Maar Al is helemaal back to business en milieu is zijn nieuwe toverwoord. In ieder geval een lastig woord want eerder heeft hij het nooit uitgesproken. Oefenen moest. En omdat ons kikkerlandje onder NAP ligt leek hem een waarschuwing aan ons adres wel op zijn plaats. Al luchtvervuilend vloog hij naar Nederland om zich hier te verplaatsten in veel te grote en zware auto’s. Maar hé, alles voor een goed doel. Misschien heeft Al wel een paar bomen geplant ter compensatie.

Het is ook de week van een Koreaan. Ban Ki-moon de minister van Buitenlandse Zaken van het zuidelijke Korea wordt de opvolger van Kofi Annan en daarmee secretaris-generaal van een van de machtigste instituten van de wereld, de Verenigde Naties (VN). Ki-moon moet dan wel de beste kandidaat zijn. Nou nee. Eerder de minst omstreden en vriendje van de leden van de Veiligheidsraad. Maar de beste? Nee, zeker niet. Er zijn tientallen mensen in de wereld die de VN beter kunnen leiden dan de (bijna) nieuwe secretaris-generaal. Wie trouwens dacht dat de VN democratisch was heeft het natuurlijk mis. Verre van zelfs. De VN wordt gedicteerd door de leden van de Veiligheidsraad, waarvan er vijf leden vast zijn. En die vijf hebben een vetorecht. Dus tel uit je winst. Geen vriendjes, geen baantje.

Diezelfde vijf vaste leden en houders van nucleaire wapens hebben zojuist ook Noord-Korea veroordeeld voor het in bezit hebben en testen van een atoombom. Tja, dat is iemand verbieden te blowen met een stickie in je mondhoek. De good guys – Verenigde Staten, Rusland, China, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk – duhh, veroordelen de bad guy, Noord-Korea dus, voor iets wat ze zelf al jaren doen. Dreigen wie de grootste heeft. En nu het kleine jongetje ook wat presteert is er stront aan de knikker.

Het is een raar wereldje, zeg maar gerust verdomd raar. Het gaat niet om de waarheid, of de beste zijn. Nee, deze wereld draait om vrienden. Anna Politkovskaja had vrienden genoeg, alleen niet op de juiste plek. Want dat vergat ik even. Je vrienden moeten wel macht hebben anders heb je niets aan ze. Het zijn ook geen echte vrienden. Dit soort vrienden verwacht iets van elkaar. Evenwicht moet er zijn. Het kan nooit zijn dat de ene vriend alleen iets doet voor de ander. Nee, het is hier neuken én geneukt worden. Want anders wordt je goed genaaid.


3 reacties

Nick · 14 oktober 2006 op 21:46

Zolang half Holland missieloos in een SUV rondrijdt, heb ik geen problemen met dat héle kleine stukje milieuvervuiling van Al Gore, die hier komt met een immens belangrijke boodschap.
Goede column die tot nadenken stemt. Hij leest weg als een atoombom, ik voel hem nog wel een poosje nastralen. Maar dan positief. Knap, dat je dat kunt met een ‘paar woorden’.

KawaSutra · 15 oktober 2006 op 16:40

Een soort van ‘Keek op de week’. Je weet de pijnpunten goed te raken.

KingArthur · 16 oktober 2006 op 09:49

Ja zo schijnt het wereldtoneel al jaren te werken. Maar hoe is het tij te keren?

Geef een reactie

Avatar plaatshouder