Ruïnes
Niet van steen zijn resten achtergelaten
in mijn gedachten.
Ik ben metselaar met specie in de kuip, een troffel en spijker voor
het restauratiewerk.
Minimaal vijfentwintig jaar, schat ik zo.
Zie dan mijn levenswerk, verloren dromen, vertrokken liefdes, schoonheid, beschaving, momenten van vreugde
mijn gang naar de kelders van zelfmedelijden,
vooral dat laatste.
Ingestort, overwoekerd en voorbijgelopen, dat liet ik toe
Mijn hunkering naar balans en koorddansen in mijn geest
Ik schat de afstand naar de vaste grond onder mijn voeten
Wanneer ik spring vanaf deze ruïne, uit mijn puinhoop,
daar ben ik nog in conflict
met mijn verwarde geest,
nog niet ontrafelt
Hoeveel botten breek ik nog
zonder springen?
Categorieën: Overig
Nummer 22
Verwarde, inmiddels (na alle jaren hiervoor) Anno 2022- Juli 3 minder verward, en mede oprichter van het Absurdistisch Verbond met als mede lid en co oprichter Kees Schilder "Paco Painter"en zijn andere alter ego's. (De inmiddels emeritus) Prof.dr.mr.ir. R. Leijdecker (1955) van het O.I.L. Onderzoeks Instituut Leijdecker waarnemer, beschouwer en publicist over maatschappelijke ontwikkelingen met een knipoog. Een flinke knipoog! Reiziger over onze aarde (4 x helemaal rond ) kijker en luisteraar naar anderen. Eigenlijk, de Eigenheimer onder de eigenheimers, maar dat alles geheel terzijde.
1 reactie
Mark van Roosmalen · 5 april 2022 op 09:21
Ik vind dit een mooie overpeinzing vanwege het zelfinzicht waarvan Nummer 22 getuigt en waarmee hij vooralsnog genoegen neemt. Daar hij metselaar is en niet klaagt over gebrek aan grondstoffen waarmee ijverig ruïnes worden opgetrokken die hem, zacht uitgedrukt, weinig voldoening geven.
Nummer 22 gebruikt voor mij aansprekende beelden om gestalte te geven aan de ervaring van onvrede en de onmacht daar vrede mee te hebben. Het is geen poëtische klaagzang daar de zelfspot niet ontbreekt.
In de vraag die in de laatste twee zinnen gesteld wordt zit de kiem voor een volgend gedicht…toch?