Niets om het lijf

Het was te warm om binnen te zitten. Het strand zijn we gauw zandzat, dus werd het de sauna. Ik was bovendien jarig, dus dit was een prima excuus voor onze afwezigheid. Kleren maken de man, maar ik kan u verzekeren dat niet-kleren dat ook doen. Vooral in de zomer knelt kleding, hoe licht en luchtig hij ook is. Poedelnaakt in de zon onder een parasol leek ons wel wat, dus zorgden we ervoor dat we vroeg aanwezig waren. Twee ligstoelen, drankjes, allebei een boek; ik had bovendien een aantekenboekje en pen bij me voor het geval een haiku door mijn hoofd zou vlinderen. We waren god en godin in Frankrijk, nee, twee Stille Zuidzee goden op een onbewoond eiland. Dat godendom had niets om het lijf en we waren niet de enigen, maar het gaat om het idee. Gefilterd zonlicht zorgde voor de juiste stemming. Zo nu en dan doken we (nou ja, schuifelden we) een sauna in waar ons het zweet uitbrak alsof er een vulkaanuitbarsting was. Ik wist niet dat je poriën zo wijd open konden. Daarna uiteraard afkoelen, een koude douche gevolgd door een sprong in ijskoud water en hup, weer lekker liggen. En dat nog een paar keer, uiteraard afgewisseld met een hapje, een drankje, een wandelingetje, lezen, een haiku vangen, een glimlach. Mijn liefje, wat wil je nog meer?

Ineens wordt in een van de saunacabines gevraagd te zingen voor de jarige. Dat Big Brother bijna alles van je weet wist ik, maar niet dat hij je zelfs in de sauna volgt! Maar het gehooraantastende gekras bleek een andere jarige te betreffen. Zo beroemd was ik dus niet…

© Jan Bontje 2009