De wetenschap staat voor niets en evolueert voortdurend. Dat weten ook de olympische sporters al eeuwen. Steeds vaker worden medische en technische hulpmiddelen ingezet om sporters tot hoge prestaties te stuwen. Soms helpen ook schietgebedjes bij het veroveren van eeuwige roem en goud. De oude Grieken losten het echter anders op. Namelijk door list en bedrog. Zo waren de allereerste Olympische Spelen al bezoedeld nog voordat de eerste lauwerkrans werd omgehangen. De eerste spelen vonden niet plaats ter ere van Zeus maar ter ere van Pelops. Deze beroemde wagenmenner uit Anatolië werd in de 7e eeuw voor Chr. vermoord door zijn vader en als feestmaal aan de goden gevoerd. Behalve godin Demeter, die uit verdriet om haar dochter Pelops’ linkerschouder opvrat, trapte niemand van de goden in de val. De goden wekten Pelops uiteindelijk weer tot leven. Uit schaamte verving Demeter Pelops’ schouder door een ivoren exemplaar.

Pelops trok naar Griekenland waar hij dong naar de hand van Hippodemia, dochter van koning Oinamaos van Pisatis. Hij moest wel eerst Oinamaos verslaan met wagenrennen. Dat was nog niemand gelukt. Pelops liet Myrtilus, de wagenmenner van Oinamaos, de wagen van Oinamaos saboteren. De wielen kwamen tijdens de wedren los en Oinamaos werd door zijn eigen paarden de dood in getrokken. Pelops won. Ter gelegenheid van deze overwinning werden de eerste Olympische Spelen georganiseerd. Een mieters mythische gebeurtenis, mogelijk gemaakt door medische wetenschap, list en bedrog, luidde aldus de eerste Olympische Spelen in.

Nu is het juli 2012 en staan we aan de vooravond van de Olympische Spelen te Londen. Ook daar zal wetenschap, list en bedrog zorgen voor goddelijke en onmetelijke prestaties. Opgefokte raspaardjes staan al met regelmaat ongeduldig te trappelen in koudwaterbaden. Schijnt goed te zijn voor de gouden hoefjes. Godin Ankie fluistert haar paarden moed in. Kleine oranje prinsesjes zijn haar grootste fan. Hoe kan het anders. Het doet haar watertanden, en juist ja, u raad het al, bij het koudwaterbad zelfs klappertanden. Goud blinkt reeds in de verte.

Haar paarden hoeven geen wagen te trekken. In Ankie’s discipline is het de muziek die de toon maakt. Zolang haar eigen paardje maar niet de kuren krijgt komt het allemaal goed. Gelukkig is ze bevriend met paarden-DJ Jo Lastig (geen familie van). Jo verzorgt de muziek tijdens de Olympische dressuur. Op speciaal verzoek van Ankie heeft hij bijzondere kürmuziek gemaakt voor de concurrentie. Deze zal hij inpluggen zodra de concurrerende paarden de piste betreden. En dan maar afwachten welke capriolen ze gaan uithalen. Misschien storten ze wel in Spaanse draf terre à terre. Misschien verslikken ze zich wel in courbettes en croupades. Maken ze foute pirouettes op passages van piaf. Ankie ne regrette rien. Alles voor de medailles. Oranje boven. Leve het goddelijk paard. Zwart zout zorgt ongetwijfeld voor goud.

Categorieën: Sport

Harrie

Tijdreiziger

8 reacties

pally · 14 juli 2012 op 11:03

Ik vind het wel leuk geschreven, deze met een knipoog leerzame geschiedenis van vooral de paardenspelen, Harrie.

groet van Pally

Mup · 14 juli 2012 op 15:27

Ah, de paardenspelen, waarbij de paarden het wel aankunnen maar de ruiters…

Groet Mup

arta · 14 juli 2012 op 19:26

Erg leuk geschreven, Harry!

Harrie · 15 juli 2012 op 00:33

Mmm, niet helemaal goed gelezen Artie, Tis Harrie! 😀 Maartoch bedankt.

Harrie · 15 juli 2012 op 00:34

Die dieren zijn altijd zwaar onderschat. Belachelijk eigenlijk, want ze zijn niet voor niets edel.

Harrie · 15 juli 2012 op 00:36

Een beetje paardenepo zorgt altijd voor fantastische paardenepossen.

Sagita · 16 juli 2012 op 12:05

Ach Ankie! Een column die ergens over gaat. Stukje geschiedenis en dan toegewerkt naar het paardenspel. Goed geschreven!

Harrie · 16 juli 2012 op 13:21

Bedankt voor het compliment!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder