Raar is het, wat er met een mensenbrein kan gebeuren wanneer dit overloopt met veelal onnodige informatie voorzieningen. Het schijnt zo te zijn dat de twee hersenhelften toch écht met elkaar verbonden zijn. Ik vraag me af en toe af of dit bij mij dan ook het geval is. Ik heb meer het idee dat bij een begin van elk nieuw jaar ik ook de uiterste verkoopdatum nader. Die houdbaarheidsdatums worden ook steeds veiliger ingesteld en daarmee houdt het onomstotelijk verband dat het gebruik van de artikelen binnen die te korte periode steeds intensiever zou moet zijn.
Het vermoeden is dat mijn hersenpan deze stelling wel erg serieus neemt.

G en K, mijn vriendinnetjes, weten maar al te goed dat ik met kansspelachtige regelmatigheid een déjà vu heb en geheugenverzwakking tegelijkertijd. De vraag of ik dit al eens eerder ben vergeten is echter overbodig. Wanneer je “déjà vu” googled kom je al snel bij Wikipedia. Op deze site staat dat een déjà vu een kortsluiting is van de hersenen. Dit bewijst toch wederom weer dat die twee hersenhelften ergens nog verbinding met elkaar zouden moeten hebben. Gezien ik ook volledig mee ga in deze moderne technische tijd ga ik er vanuit dat bij mij die verbinding dan wel draadloos zal zijn. Draadloos, weinig gebruikt of soms buiten gebruik.. Verstandig om hier maar even niet naar te vragen bij de vriendinnetjes. Ik geloof niet dat ik hier het antwoord al op wil weten of een bevestiging van mijn vermoeden.

Wikipedia vermeld ook dat, omdat het een kortsluiting betreft, men zich dus ook niet kan herinneren wanneer en hoe men het eerder heeft meegemaakt, want al die informatie is niet opgeslagen.
Heb ik toch altijd gedacht dat het niet herinneren van dingen een nadeel was. Heel verhelderend. Alles weer helemaal opnieuw beleven! Wat een… verdomme hoe heet dat ook al weer! Nu ga ik van mijn geheugenverlies toch echt het voordeel zien. Hoewel het filteren van de juiste informatie in mijn geval nog wat te wensen over laat.
Enfin, dat denk ik dan weer. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat ook hier mijn elektriciteitsverbinding hapert of de hoogspanningskabel gruwelijk vonkt. (Hmm.. jammer dat het enkel de kabel betreft..)
Ik vraag mij dan ook geregeld af wanneer mijn overmatig gebruikte brein weer op de proef wordt gesteld en deze weer MOET gaan filteren, ‘wat’ er dan precies gefilterd wordt. Loopt mijn cerebellum nu over? Zo ja, wat wordt er dan over het randje gegooid? En ook niet onbelangrijk, wat gebeurt er nu met de informatie in het ‘overstortje’? Bij motoren wordt dat gewoonlijk op straat gegooid. Ik hoop bij Gods gratie dat dit in mijn geval niet gebeurt. Dát zou nog eens een chaos veroorzaken op straat. Daar is de dagelijkse verkeersoverlast op de A2 en Lummen nog niets bij!

Misschien is mijn kippenbrein wel gewoon vol en wordt er nog maar mondjesmaat informatie opgenomen. Zo ja, welke info wel en welke dan weer niet? Misschien weet ik het antwoord al wel maar ben ik dat natuurlijk weer glad vergeten. Goed bezig Lau! Maar verdomme weer erg herkenbaar!
Pfff, wederom hersenactiviteit, de hersenspinsels rijzen de pan uit en de rook komt zowaar uit mijn oren vanwege de overdreven veel overuren die dit broze ‘orgaan’ maakt.

Weg met de bordjes verboden te parkeren! Doe mij maar: “Niet storen, ik ben al gestoord genoeg!”

Categorieën: Algemeen

2 reacties

pepe · 23 april 2007 op 17:24

Grappig geschreven en verder wil ik er niet over nadenken hoe die hersenhelften (samen)werken, dat zou mijn brein aan kunnen tasten.

Jammer dat je voor G en K, niet namen hebt verzonnen, dat is mijn mening.

delta75 · 24 april 2007 op 12:13

Mijn hersenhelftjes gaan er van klapperen!:) :lach:

Geef een reactie

Avatar plaatshouder