Er zijn van die momenten, dat ik de onbedwingbare behoefte voel opkomen de natuur in te trekken. Ver van de grote boze mensenwereld. Ik ga wel vaker naar het bos, de heuvels of de rivieren hier in de buurt voor een lekkere wandeling, maar dat is wat anders. Nee, dit gaat verder. Ik ben me dan bewust van de droomtoestand waarin ik dagelijks verkeer. De droomtoestand die we ‘de werkelijkheid’ noemen. Het blinde rondhollen in ‘de maatschappij’. Werk, huishouden, sociale verplichtingen, vrijetijdsbestedingen; het komt me dan ineens allemaal zo onwerkelijk voor. Is that all there is?
In de natuur kan ik het allemaal even van me afgooien en tot de kern van mijn bestaan geraken. Altijd vind ik wel een plek waar ik me alleen op de wereld mag wanen en mijn leven vanuit een ander perspectief kan beschouwen. Leunend tegen een boom in de beschutting van veel groen, langs de waterkant met alleen het geluid van vogels en wijdse luchten, of aan de voet van een dijk, met zicht op een ruig ooibos. De natuur heeft in deze contreien veel verrassend mooie plekjes, waar zelden mensen komen.
En dan overvallen me gedachten, waar ik anders niet zo snel aan toekom. Soms zie ik mezelf als gepokt en gemazeld door het leven, met een schat aan ervaringen. Soms voel ik me een hulpeloos kind, dat verdwaald is op deze planeet en zich afvraagt, waar ze nou eigenlijk echt thuishoort. Soms is er geen denken en staan enkel alle zintuigen open om al het moois in me op te nemen.
Het is Pasen. Waarom weet ik niet, maar rond Pasen voel ik altijd een enorm energieveld om me heen. De natuur die uitbarst in haar volle rijkdom. Nieuw leven aan de andere kant van de winter. Verwachting, hoop. Het ligt voor het oprapen.
Gisteren overviel me dat Paasgevoel onverwacht, toen ik aan het water zat. Zodra ik tot mezelf kwam en los van de dagelijkse dingen. Even leek ik de essentie van alles te begrijpen en voelde me bevrijd van alle druk en lasten uit mijn dagelijkse, ‘onwerkelijke’ bestaan. En even voelde ik me diep gelukkig. Waarom? Ik weet het niet. Zomaar, omdat ik begreep, waarom ik ben.
Ik kan het gevoel nog maar als een vage herinnering boven halen en nauwelijks meer beschrijven. Maar is dat jammer? Welnee. Ergens diep van binnen heeft het een snaar geraakt en me weer bewust gemaakt. Zo’n moment van volmaakt geluk zal zeker weer komen op zijn tijd.
Het is Pasen. Zoals elk jaar voor mij een nieuw begin. Het boompje voor mijn raam opent juist vandaag zijn eerste roze bloesems. De natuur verwoordt mijn Paasgevoel, waar mij woorden tekortschieten…
10 reacties
Ma3anne · 16 april 2004 op 11:02
Goeie column Ma3! ga zo door! *schijnheilig kijken*.
Shitonya · 16 april 2004 op 11:18
Als ik aan pasen denk, denk ik aan irritante huppelende mensen in een paas haas pak die zich volproppen met eieren, maar nu ik jou stukje heb gelezen, heb ik nu weer wat mooier om aan te denken met Pasen.
Goeie column!
Bakema_NL · 16 april 2004 op 13:13
Ik hoop niet voor jou dat ze precies dat bos waar je wel eens zit tot het smulbos gaan maken…………zou een harde landing zijn.
Kees Schilder · 16 april 2004 op 16:49
Een feest om te lezen.
pepe · 16 april 2004 op 19:17
hmhm, echt een ma3-column heerlijk, ik voel met je mee.
Mijn handen hebben afgelopen week heerlijk in de grond gegraaid ik kan er weer niet genoeg van krijgen.
Alle beesies die weer rondkrioelen en de vogels die al tegen 4 uur beginnen te zingen, ik bloei op.
Zeker nu ik net de goede uitslag heb gekregen 🙂
Top-column
Mosje · 16 april 2004 op 19:43
Mooi beschreven Ma3anne…
Maarre,[quote]Leunend tegen een boom in de beschutting van veel groen[/quote]Je moet met je borsten en buik tegen die boom leunen, en er tegen praten ook, snap je?
Zelf heb ik niets met bomen. Nou ja, pootje optillen dan 🙂
Farfalla · 17 april 2004 op 09:06
Heerlijk om te lezen. Ik hoop dat je een fijn Pasen hebt gehad!
deZwarteRidder · 17 april 2004 op 15:41
Het is duidelijk..
there is more between heaven and earth….
frisse column
Ma3anne · 17 april 2004 op 18:56
[quote]Als ik aan pasen denk, denk ik aan irritante huppelende mensen in een paas haas pak die zich volproppen met eieren, maar nu ik jou stukje heb gelezen, heb ik nu weer wat mooier om aan te denken met Pasen.[/quote]
Dat vind ik nou echt leuk, Shitonya 🙂
Bakema: vind je het erg als ik je reactie niet begrijp?
[quote]Alle beesies die weer rondkrioelen en de vogels die al tegen 4 uur beginnen te zingen, ik bloei op.[/quote]
Peep: Heerlijk! Hoe is het met de viooltjes dit jaar? Euh… welke uitslag bedoel je???
[quote]Je moet met je borsten en buik tegen die boom leunen, en er tegen praten ook, snap je?[/quote]
Mosje: Schrijf ik dan ergens dat ik dat niet heb gedaan? 😛
[quote]Ik hoop dat je een fijn Pasen hebt gehad![/quote]
Ja zeker! Ik hoop, jij ook Farfalla?
[quote]there is more between heaven and earth….[/quote]
Ridder: for sure.
Tasz · 17 april 2004 op 19:15
Mooie column. Zo zou het paasgevoel altijd moeten zijn. Mooi opgeschreven.
Tasz