Paasvuur

Toen Mr. Moshavot, kantonrechter in ruste en persistente hekelaar van babbelguigjes, zijn huis binnenstapte, was Laura daar juist in de weer met wat paastakken.
“Is dat nou nodig,” bromde hij. “Dat geëxalteerde gedoe?”
“Nodig niet Meester,” reageerde Laura. “Gezellig wel.”
Met een schouderophalen zakte Moshavot in zijn fauteuil en keek naar zijn 25 jaar jongere huishoudster. Zij bezat de perfecte drie-eenheid: een welhaast volmaakt uiterlijk, een buitengewone intelligentie, en een grote bereidheid om op submissief erotische wijze zijn zinnen te prikkelen.
“Hoe ga jij de paasdagen doorbrengen?” vroeg Mr. Moshavot.
“Niet zoals de vorige paus het wilde,” grimlachte Laura. “Die Benedictus hekelde de materialistische manier van Pasen vieren. Hij deed zijn uitspraak ooit tijdens een toespraak op het Sint-Pietersplein en uitte vooral kritiek op volwassenen die hun kind een materialistisch voorbeeld geven. Kinderen worden de doodlopende straten van het consumeren in geleid, zo oreerde onze puntmuts die, godbetert, huist in de meest consumentistische, toeristische cul-de-sac van Europa: Vaticaanstad. Daar kun je geloof innemen tot je erbij neervalt.
Mr. Moshavot lachte. “Dus een materialistische Pasen voor jou?”
“Ach Meester,” antwoordde Laura. “Als je om je heen kijkt zou je een sombere kijk op Pasen krijgen: het lijkt alles commercie wat de klok slaat. Maar toch, hoewel in supermarkten de paaseieren je om de oren vliegen en paasgemutste verkopers goede zaken doen, is het al te eenvoudig Pasen af te doen als een commerciële hoogtijdag. Geschenkjes kopen, het huis versieren, aparte dingen doen: het zijn hedendaagse rituelen die de aloude paastraditie voortzetten. We moeten er niet te zwaar aan tillen dat de oorspronkelijke boodschap wat op de achtergrond is geraakt, of wordt aangeboden als zoetwaar dat makkelijk verteert zodat niets de sfeer bederft. Zo zijn onze tijden.
“Pasen, een feest van secularisering,” orakelde Mr. Moshavot.
“Ik houd wel van het wereldlijke,” zei Laura en met behendige bewegingen ontdeed zij zich van haar voorjaarsjurkje, pakte enkele paaseitjes en hield deze voor haar vulva divinum.
“Eieren zoeken Meester?” grapte zij op verleidelijke toon.
“Juvat inconcessa voluptas,” sprak Mr. Moshavot. “Laura, jij doet het heilige vuur in mij ontvlammen.