Poederneus

Witte neusvleugels steken in de lucht. Net als zijn handen. Een heel klein stroompje bloed drupt uit zijn neus. Suf staart hij voor zich uit. Wezenloos. Een klein flesje wordt onder zijn neus gehouden. De ether schiet linea recta naar de hersenen. Zijn ogen springen wijd open en de pupillen tollen even.

De man die voor hem staat laat zijn handen zakken. Even slaat hij de twee handen tegen elkaar en wrijft daarna nerveus met zijn linkerhand onder zijn neus. Het bloed is gestelpt. Een klein dotje wat hangt uit zijn neusgat. Een slokje water met een rietje nog en dan is het wachten op de bel. Hij is er weer klaar voor. De begeleiding stapt snel uit de ring.