Ramp zalig

Ik ben een aardig mens. Begripvol en gezegend met het nodige inlevingsvermogen. Door merg en been gaat het dan ook wanneer ik geconfronteerd word met de gevolgen van oorlog, aardschok of overstroming; de confrontatie met mensen die huis, haard en gezinsleden hebben verloren. Dat moet vreselijk zijn. Een ramp. Na het zien van dat soort dramatische beelden of na het lezen van gruwelijke ooggetuigenverhalen vindt u mij apathisch voor mij uitstarend. Tranen in mijn ogen. Ik trek het mij aan. Niet zelden wordt die apathie echter links en rechts gepasseerd door de energieboost die ik krijg van goed doend Nederland. Daar word ik enorm actief van. Geïrriteerd actief. Goed doend Nederland. Alle begripsdeuren gaan in een keer op slot, portefeuilles sluiten zich en de zapper wordt gehaast gezocht op het moment dat goed doend Nederland zich via de televisie aan mij opdringt. Zapp! Goed doend Nederland. Help !

We zijn van start. De geoliede rampenPR die de economie van het goed doen op de been moet houden draait weer. De maffia van de georganiseerde troost heeft weer een nieuwe godfather naar voren geschoven. De emotionele trekpoppen, burgermeesters van Wezel en bodemloze putten, ze staan paraat. De korte termijn winnaars van het lange termijn onvermogen. Trots en strijdbaar. Wij moeten wat doen! U moet wat doen! De bekende Nederlander, die in hetzelfde reclameblok én tandpasta én de ramp promoot, spreekt tot u. U moet meedoen. Niets doen is geen optie. De hulpverleners staan te trappelen… het enige dat nog nodig is dat is uw geld. Nu. Help ons dan kunnen wij hen helpen. Uw bijdrage is aftrekbaar wist u dat?

Het is het blinde collectieve gekrakeel dat op leed geen ander antwoord weet dan geld en show. De kritische noten die niet gepruimd, laat staan gespeeld worden. Het is de platheid van het luidruchtig doneren. Doneren want wie geeft is goed. Wie geeft heeft het gelijk aan zijn zijde. Het is de economie van het goed doen. Die economie doet goed voor velen. Zij groeit. In de goed doen economie gaat veel geld om. Als er veel om gaat is er, naast een verlicht gemoed, ook veel te verdienen. Bovendien kent goed doen een politieke bijvangst. Het betekent macht, invloed en gelegitimeerde aanwezigheid in streken waar niet alleen te brengen maar uiteindelijk ook te halen valt. De VOC mentaliteit meneertje. De particuliere initiatieven zijn niet bij te houden. We zijn een ondernemend volk.

Ik wind me op. Niet omdat ik een Pakistaan geen huis of eten gun, integendeel. Ik misgun niemand iets. Geen Pakistaan, Chinees, Afghaan, Soedanees, Rus, indiaan, Irakees of Congolees. Ik gun ze evenals mijn vrouw, kinderen, vrienden, vriendinnen, buurman, buurvrouw en collega’s allemaal het beste. Nu en in de toekomst.

Ik ben namelijk een aardig mens. Begripvol en gezegend met het nodige inlevingsvermogen. Over het algemeen, maar soms ook even niet.