Ratjetoe

Ik & mijn vriendengroep. Neem de vooroordelen over Marokkanen, schud ze door elkaar en je krijgt mijn oudste broer eruit. Alles wat hij doet is typisch Marokkaans, zijn haar, zijn rijstijl, zijn gedrag, ALLES is Marokkaans, en hij is er trots op. Mijn beste vriendinnen; een Indonesisch race-aapje, een huisTurk en een Nederlandse Mama. Dan hebben we ook nog onze grote knuffel Marokkaan, een gekke Iranees en mijn jongere (natuurlijk Nederlandse) broertje. Om deze mensen draait mijn leven. Mijn leven staat in het teken van mijn vrienden, ik hou zoveel van ze alsof het mijn eigen familie is. We zien elkaar elke dag bij mij thuis, na het werk ga ik meestal samen eten met mijn race-aapje, zij zit (sinds dezelfde dag als ik) ook sinds kort op kamers dus we helpen elkaar er samen door heen. Door elkaar komen we nog aan onze dagelijkse portie vitamientjes en voedingswaarden. Gaat zij of ik bij de oude lui eten dan heeft de ander automatisch haar blik gezet op junkfood. Samen komen we er wel, maar apart gaat het lastiger. Als we dan 5 minuten thuis zijn gaat meestal de bel al en dan staat mijn oudste broer voor de deur. Als hij een beetje geluk heeft staat één van mijn huisgenootjes dan net te koken zodat hij zijn Mocro versier skills op haar kan uitoefenen. Als we lekker hebben gegeten ,het is natuurlijk maar net de vraag wat je lekker vindt, komt huisTurk langs, zij assisteert bij het opruimen&schoonmaken van de hele boel. Al kan ze soms ook heel diva-like, haar nagels gaan doen terwijl ze zit te kijken hoe ik schoonmaak. Als de rest van de bende dan ook is gearriveerd kunnen we naar buiten. Aah eindelijk denk ik dan, na het werk wil ik altijd zo snel mogelijk naar buiten. De hele dag geteisterd door het raam kijken naar het mooie weer lijkt vaak een marteling. Dan begint de rit, maar waar naar toe? Dat is elke keer weer de vraag. Uiteindelijk eindigen we toch op een van onze vaste “hangplekken” om daar maar gewoon lekker te chillen. Als je aan het einde van de dag lekker in de auto stapt, naar een lekker strandje rijdt en daar de waterpijp opbouwt, ja dan is het het allemaal waard geweest.

Daar zit ik dan met mijn vrienden, lekker op een strandje in het oosten van het land te genieten van de Arabische geneugten van het goede leven. We zijn een rare mix, Nederlanders, Turken, Marokkanen, Iranese, Indo’s en alles wat er tussen deze windstreken ligt. We leren elkaars talen, gebruiken en culturen. Hoezo problemen met de intergratie? Zo moeilijk is het niet hoor, gewoon goed naar elkaar luisteren en de mooiste dingen van elkaar overnemen.

Een multiculturele samenleving krijg je niet, je creëert deze. Luisteren naar elkaar is essentieel zo ook respect voor elkanders mening & gevoelens. Het klinkt standaard maar waarom gebeurd het dan zo weinig?

Integratie is hét onderwerp tegenwoordig, en ik word er eerlijk gezegd een beetje moe van. Waarom? Juist ómdat het geen issue is, het is niet moeilijk, het is juist verrijkend.