Regen
Een monotone beweging
Leven of dood
Water of droogte
Tranen
Een dubbele keerzijde Twee gezichten
In één druppel
Langzaam verdampend
Een kwestie van tijd
Alles wat ik geworden ben
Gevangen in langzaam
Verdampend water
En mijn essentie
Verliest aan betekenis
Als regen
Langs ramen
Dalend op straten
Twee gezichten
In één druppel
Een reflectie
Mijn essentie
Een kwestie van tijd
9 reacties
senahponex · 20 april 2006 op 11:00
Weer een andere Troy en ik moet zegen weer indrukwekkend wanneer verschijnt de bundel ?
[quote]Twee gezichten, In een druppel ,Een reflectie, Mijn essentie, Een kwestie van tijd[/quote]
En hoeveel gezichten heeft Troy ook al is het een reflectie in een druppel.
Shitonya · 20 april 2006 op 11:12
Ik vind het niks … gewoon mijn eerste indruk, want ik heb geen verdere beargumentatie
WritersBlocq · 20 april 2006 op 20:55
Ja, die druppels, die weten wat! Als die verhalen konden schrijven……. 😉
KawaSutra · 21 april 2006 op 01:52
Prachtig gedicht Troy.
Anne · 21 april 2006 op 14:36
Nieuwe rubriek is misschien wel een idee: poezie.
Nou ben ik ook een zeer kritische poezielezer Troy, dus ik heb wel wat op- en aanmerkingen.
Op de eerste plaats: Voor mij was de eerste strofe (dat is de poezie-parallel voor alinea toch?) genoeg geweest. Dat je meer wil zeggen begrijp ik heel goed, maar dan moet je volgens mij meer gedichten maken. Want voor het gedicht geldt hetzelfde als voor het stukje: in de beperking schuilt de ruimte.
Op de tweede plaats: Niet teveel grote woorden gebruiken, zoals essentie, betekenis, leven en dood. De werking en de betekenis van die woorden moet door het gedicht zelf gedragen worden, door de tekst en de beeldspraken of juist door leegte, net wat nodig is. Die woorden toch gebruiken doet naar mijn idee paradoxaal genoeg juist af aan de mate waarin een gedicht werkelijk kan doordringen omdat het gras wegmaait, voor mijn voeten als lezer, en voor jouw voeten als schrijver, in die zin dat het te weinig eigen is.
Een gedicht is voor mij de literaire vorm die het dichts komt bij zijn ruimtelijke eqivalent: de sculptuur. En dat betekent ook dat om tot een gedicht te komen vergelijkbare stappen nodig zijn die gezet moeten worden: zoeken naar persoonlijke motieven voor het schrijven gekoppeld aan vorm die toch multi-interpretabel is, zonder dat dit de eigenheid aantast; die feitelijk juist opwaardeert. Een heel lastige route.
Hoe dan ook: Ik verwelkom elk nieuw gedicht hier. Dus jouw gedicht ook.
Welkom gedicht van Troy!
groet van Anne
KingArthur · 21 april 2006 op 15:00
Van “De druppel” naar “Regen” is mijn eerste gedachte. Gedichten/ poëzie, altijd lastig om daar op te reageren. Je vind ze mooi of hebt er niets mee, een tussenweg lijkt vaak niet mogelijk.
Ik vind het moedig dat je ze plaatst, want je zegt zo verschrikkelijk veel met zo weinig woorden. Ik laat mijn analyse daarom hier achterwege maar ga zeker door.
Troy · 21 april 2006 op 15:40
@Senaphonex: Bedankt voor je mooie reactie.
@Shitonya: Ook jij bedankt, over smaak valt nu eenmaal niet te twisten.
@WB: We zijn allebei nogal in een regenachtige bui de laatste tijd, geloof ik :kiss:
@Anne: Bedankt voor je bruikbare adviezen. Dit gedicht is een oudje om eerlijk te zijn. Het stamt nog van voor mijn korte verhaal periode, waar ik toch meer mee heb dan met het schrijven van gedichten. Ik zie nu wel in in dat een gedicht voor zichzelf moet spreken, en dat de grootsheid van bepaalde woorden juist nadrukkelijker naar voren komt door ze kleiner te maken of metaforischer te gebruiken. In die zin geef ik je helemaal gelijk, mocht ik ooit weer een gedicht schrijven dan ben ik me daar de volgende keer vast en zeker bewuster van. Jouw reacties zijn toch vaak van het soort waar je iets aan hebt, heel goed.
@King Arthur: Ook jij bedankt. Ontleden heeft niet altijd zin, en ik ben blij dat je de tekst voor zichzelf laat spreken.
Troy gaat weer verder met het schrijven van verhalen, maar tussendoortjes blijven leuk, met name de reacties 🙂
WritersBlocq · 21 april 2006 op 23:06
[quote]@WB: We zijn allebei nogal in een regenachtige bui de laatste tijd, geloof ik[/quote]
Kusje terug, en een knuffel erbij, maar ik begrijp je niet? Ik ben weinig meer op CX te zien dus kan je een mail of pb’tje sturen als je dat wilt. Liefs, Pauline.
Troy · 21 april 2006 op 23:42
WB: zie jouw laatste column, dan wordt het je vast duidelijk;-) Tot gauw!