Ridder Dion schiet te hulp

Vanochtend om kwart voor zes sloeg ik met slaperige ogen het Volkskrant Magazine open. Mijn dag had niet beter kunnen beginnen, want wat las ik? De redding van Nederland is nabij. Geert Wilders heeft een partij opgericht: Groep Wilders-Partij voor de Vrijheid. Nu is deze partij zelf niet de sleutel tot een beter Nederland, maar kandidaat-Kamerlid Dion Graus wel! Als kind al wist Graus dat hij een bekende Nederlander zou worden. Nu lijkt dat dan toch uit te komen. Eerder zette hij zich in voor de dieren, want Nederland is hufterig geworden door niet meer aan beesten te denken. Hij had ook een regionaal televisieprogramma voor dieren in Limburg: Beesten met Dion. De roem die dit programma hem leverde, mensen adoreerden hem namelijk, offert hij op om zich voor het landsbelang in te zetten voor de politiek.

Dion Graus legt uit dat ze een heel breed programma hebben, fijn om te weten dat het ook met deze partij nog alle kanten op kan. Toch zijn er een aantal duidelijke partijplannen, zo willen ze het ministerie van Economische Zaken afschaffen, doffe onzin in deze tijd natuurlijk ook, zo’n ministerie. Ook wil Graus het liefste dat de grenzen van Nederland tien jaar dicht gaan. Wilders zegt vijf jaar, maar gelukkig is Dion wat radicaler. ‘We moeten ons land beschermen, onze cultuur moet dominant blijven. Dat wil het volk, en ik strijd voor het volk, als een soort ridder. Ridder Dion, dat ben ik. Ik leek als kind ook heel erg op Floris, dat zei iedereen.’
Behalve voor de dieren, komt Ridder Dion ook op voor oudere mensen. Aangezien dat een grote doelgroep is, verspreidt hij het partijprogramma onder de oudjes in ontmoetingscentra. ‘Ik heb ze Joyce! We gaan groot worden, ik voel het!’ roept hij naar zijn vriendin als hij een stem aan een oudje heeft ontfutseld. ‘Je hebt een goede uitstraling’ antwoordt ze, waarop Graus driftig knikt.

Toch heeft de politiek ook zijn minder positieve kanten. Graus ontvangt dreigementen en boze telefoontjes. Ook woont hij niet meer in zijn eigen huis, dat is te gevaarlijk. Maar hij gaat door, Ridder Dion is niet bang te sterven.
Wat hij van partijleider Wilders vindt? ‘Wilders is excentriek, ik houd van excentrieke mensen. Ik ben zelf ook excentriek.’ Dat is hij zeker, met een koffer vol verschillende brilmonturen.

We moeten hem een kans geven, hij is Dion en hij heeft lef, durf en moed. Als politicus heeft hij grote plannen. Hij wil bijvoorbeeld de wereld verbeteren door het internet aan te pakken en een einde maken aan de anonimiteit ervan. Maar Graus kan meer dan politiek, hij is ook aan een boek begonnen, dat pas zal verschijnen na het volbrengen van zijn missie. Het zal zijn levensverhaal zijn, waar ook zijn seksuele ervaringen in te lezen zijn. Wat een opluchting.
Gelukkig vergelijkt hij zichzelf, geheel onverwacht, nog even met zijn Grote Voorbeeld: Pim Fortuyn.

Mochten we trouwens bang zijn dat de PVV, net als de LPF, ten onder gaat, Dion Graus stelt ons alvast gerust: ‘ Er is één trekje dat Fortuyn had en wij, de Wildersmensen allemaal niet:’

‘Narcisme.’