Het was een broeierige zomernacht. Het eiland zinderde van bezieling en overmoed. Alle elementen vochten vol hartstocht om aanwezigheid.
“ Laten we doen om het hardst” zei hij en keek me uitdagend aan. “ Dan doen we wie hier het eerste terug is. En als ik dan win, trouw jij met mij”. Ik deed of zijn serieuze ondertoon mij ontging en grapte: “ Okay. We doen een rondje om de Brandaris, zullen we zien wie straks de sigaar is”.
Toch liep ik door. Maakte de ronde af. En daar zat hij, op zijn knieën. Nog nooit heb ik ogen gezien die zo straalden van vertrouwen. Vertrouwen in de liefde, vertrouwen in het leven. Het geloof in de echtheid van dat moment.
Hij keek me lachend aan en zei: “Nou?”
Even was ik stil. In gedachten zei ik ‘ja’. Ik zei ja tegen wat het was, het onbevlekte, het zuivere. De toren van ongemaaktheid.
Ik kuste zijn jonge lippen, proefde zijn gulzigheid, zijn verlangen en fluisterde zachtjes:
“ Blijf ”.
15 reacties
Dees · 17 juli 2013 op 18:31
Ahhh Terschelling. Ik zinder met je mee, je hebt er een meeslepend stukje van weten te maken. Zon, zomer, lust liefde. Op Schylge. Heerlijk.
Tessadus · 18 juli 2013 op 12:18
En aldaar soortvan waargebeurd.. Terschelling heeft het! ; )
Libelle · 17 juli 2013 op 18:39
Ik ga me niet verliezen in een diepgaande analyse, ik heb genoten en ik was zelfs een beetje ontroerd.
Tessadus · 18 juli 2013 op 12:17
Mmmm…nu maak je me nieuwsgierig.. ; ) En thanks!
Sagita · 17 juli 2013 op 20:43
Wat een heerlijk, ontroerend verhaal! Ik voel het zand branderig heet tussen mijn tenen terwijl ik over de tegels omhoog loop! Echt mooi!
groet Sa!
Tessadus · 18 juli 2013 op 12:18
Bedankt Sa!
Mien · 18 juli 2013 op 09:09
Prachtige column.
Niets meer aan doen.
Een gedicht, een lied, een ode …
Alles in een.
Pure poëzie.
De liefde springt, huppelt en zingt.
CvdM, absoluut.
Tessadus · 18 juli 2013 op 12:12
Wauw, multi bedankt! :shy:
En wat betekent CvdM? Of zijn dat initialen?
Harrie · 18 juli 2013 op 11:09
Leuke column. Alleen bij “blijf” dacht ik, wat als de hoofdpersoon nu een hond is. Dat leest ineens heel anders. Probeer maar eens. 😉
Tessadus · 18 juli 2013 op 12:19
*grinnikt*
Nachtzuster · 18 juli 2013 op 13:43
Heel mooi. Eens met Mien, CvdM (column vd maand).
Ook ik was ontroerd, door de liefde en de echtheid die ervan af spat. :yes:
Ferrara · 18 juli 2013 op 16:49
Ach wat mooi en de Brandaris zag dat het goed was.
Meralixe · 18 juli 2013 op 18:51
Nu moet ik eerst nog ‘welkom op column x’ schrijven. :drool:
En dan, C vd M? Zou kunnen…. 🙂
De toren van ongemaaktheid. Daar had ik een beetje moeite mee…. 🙂
Harrie · 20 juli 2013 op 18:30
Die vind ik juist de kern raken van dit verhaal. Toren staat symbool voor geslotenheid. 😉 Het zet het hele verhaal op losse schroeven. Het wringt. En dat geeft het verhaal broosheid. Het vertedert.
SIMBA · 19 juli 2013 op 15:11
Erg mooi!