Schijn bedriegt…

Het eerste amendement in de Grondwet van de USA luidt aldus: Congress shall make no law respecting an establishment of religion, or prohibiting the free exercise thereof; or abridging the freedom of speech, or of the press; or the right of the people peaceably to assemble, and to petition the government for a redress of grievances.
Kortom, de vrijheid van meningsuiting, al dan niet in geschreven vorm. Ik moest hier opeens aan denken toen ik gisterenavond (2 november 2004) in het programma dat ging over de verkiezingsstrijd in de USA, een dame (werkzaam bij de Amerikaanse ambassade in Den Haag) hoorde verkondigen dat zij haar voorkeur voor Bush niet wilde onderbouwen met de door haar opgedane kennis van zaken omdat zij vreesde dat hier alleen maar ruzie van kwam; bovendien vreesde zij voor haar baan.
Mooie democratie is dat. Werk je op de Amerikaanse ambassade, ben je het visitekaartje van een natie dat het van de daken schreeuwt dat vrijheid van meningsuiting zo kenmerkend is voor dat land en dan kun je toch niet je vrije meningsuiting praktizeren omdat datzelfde amendement blijkbaar niet voor jou geld. Voor wie eigenlijk wel?
11 September was het moment waarop enerzijds onschuldige burgers werden opgeofferd aan een falend overheidsbeleid (want slechts 1 F-16 aan de Oostkust en 1 F-16 aan de westkust ter eventuele onderschepping van vijandelijke vliegtuigen en een manco aan besluitvaardig personeel kun je geen structureel veiligheidsbeleid meer noemen) en anderzijds hét moment om de vrijheid van meningsuiting (in eerste instantie die van de vrije pers; later ook die van individuele burgers) flink aan banden te leggen. Dit alles als wapen ingezet voor de oorlog tegen terreur. Alles moet daarvoor wijken. Want die oorlog kent ook vele voordelen voor een natie die slechts bestaat bij de gratie van conflicten (als Dick Cheney niet de baas zou zijn geweest van dat facilitair bedrijfje als gevolg waarvan militairen dagelijks worden voorzien van handige artikelen zoals voeding, munitie e.d., dan zou de wereld verstoken kunnen blijven van heel wat fysieke onrust – maar nu draaf ik natuurlijk ietsjes door want de rol van Amerikaanse inlichtingendiensten in het Midden-Oosten mogen we natuurlijk ook niet vergeten net zoals de bepaling van de grote lijnen en de regisering hiervan door de Bilderberg-organisatie waarin overigens een aantal illustere lieden elkaar gezelschap hielden en houden en waarvan de doelstelling weinig te maken heeft met – o.a. – dat eerste amendement). Dollars zijn duur en in de strijd tegen de teloorgang van het gedachtengoed van de Cheneys, de Bushes etc. (ook wel betiteld als het Amerikaans gedachtengoed) mag geen middel worden geschuwd: wurgcontracten aan arme landen, afpersing richting bondgenoten die af en toe een ander geluid willen laten horen, bevriezing tegoeden bij onwelgevallige overheidshandelingen etc. etc.

De keerzijde is toch wel dat wij hier in dit kikkerlandje betrekkelijke rust genieten en in betrekkelijk ruime mate ons zegje kunnen doen (als we tenminste ons niet laten verleiden tot een niveau dat de schuifdeuren ontgroeit). Zouden een Theo van Gogh en/of een Pim Fortuijn in de USA hetzelfde lot beschoren zijn geweest? Uiteindelijk mag je daar nog minder voor je mening uitkomen met gevaar voor je baan, je gezinsleven en/of je toekomst.

Begrijp me goed, ik houd geen pleidooi tegen de democratie; daarvoor is deze bestuursvorm mij te dierbaar, maar als ik die dame in dat televisieprogramma hoor orakelen dat zij haar mening voor zich houd omwille van haar persoonlijke belangen, dan is de eerder aangehaalde vrijheid van meningsuiting ook in de USA van een gehalte welke een bananenrepubliek niet zou misstaan. Het zegt ook iets over de Amerikanen (en eigenlijk ook iets over degenen die dit voorbeeld ter harte nemen, wij dus). Het volk krijgt nu eenmaal wat het wil en als dat volk nog niet toe is aan een volgroeide democratie, dan zij het zo. En als die Amerikaanse democratie zo’n voorsprong heeft op de onze, dan zien we thans de uitwerking ervan: een medewerkster van de Amerikaanse ambassade die niet voor haar mening durft uit te komen. Wat een geweldig vooruitzicht!