Schone Kunsten

De echte schoonmakers hebben een pathologische afkeer van vuil, vlekken en wanorde. Tevens beschikken ze over een aangeboren gelatenheid, want elke dag, na gedane arbeid, wordt het resultaat van hun werk weer tenietgedaan door de smeerlappen van alledag. Ik kan me ook heel goed voorstellen dat als je dag in, dag uit tegen een vlek aankijkt, die je van je baas niet aan mag raken, je ongewild toch een keer door de remsporen schiet. Dat geeft een opgeruimd gevoel. Een schoonmaakster in het museum Ostwall in Dortmund is dat overkomen. Ze zag een wit-beige kalklaagje aan voor een vlek, kon het niet meer langer aanzien, ging door het afzetlint, poetste het weg en beschadigde daardoor een ‘installatie’ van de Duitse kunstenaar Martin Kippenberger. Het schijnt zo te zijn dat Hornbach geen vervangende plamuur in haar assortiment heeft, waardoor er zelfs sprake is van onherstelbare schade. Ze overtrad de instructie van de museumdirectie, dat schoonmakers minimaal twintig centimeter van een kunstwerk vandaan moeten blijven. Dit leidt tot de vragen: waar begint kunst en wie is die Martin Kippenberger eigenlijk? Het antwoord op de eerste vraag is voor iedereen anders, maar alles dat aanzet tot het verkrijgen van nieuwe inzichten met behulp van opgeroepen emotie, is in zekere zin kunst. Kippenberger (1953-1997) was een zeer controversieel figuur die graag de spot dreef met de kunstwereld. Zijn werk is tegendraads, cynisch en obsceen. Het vergrijp aan het object is eigenlijk een onderdeel van zijn uitdagende kunst. Plumeau!

4 november 2011
Robert

www.robertbeernink.nl