Spuugzat ben ik het! En ik kan dan ook wel koken van woede wanneer ik start deze column te schrijven.
Ik doe de TV aan tijdens het eten om het nieuws te kijken en ik verslik me bijna in een stuk vlees wanneer ik hoor dat er afgelopen zondagnacht een 30-jarige vrouw om het leven is gekomen door een één of andere randdebiel eerste klas, die het blijkbaar leuk vind om bakstenen van de brug af te gooien, die vervolgens op of zelfs ín een auto belanden. Zelf ben ik ook jong, 16 jaar namelijk.
Een gewaagte grap uithalen vind ik op mijn leeftijd natuurlijk nog altijd leuk.
Maar ik kots op het tuig, dat dit soort misselijke grappen uithalen.
Stel je voor: Het is zondagnacht, je hebt net een vergadering gehad die aardig wat is uitgelopen, het ging tenslotte om je promotie. Je hebt je kinderen niet meer welterusten kunnen kussen en ook je man is net naar bed. Wachtend, totdat jij ook bij hem komt liggen.
Om thuis te komen kan je beter die drie kilometer even over de snelweg gaan, dit is tenslotte 3 minuten sneller. Je bent bijna bij het punt waar jij af moet slaan en plotseling krijg je de schrik van je leven.
Een baksteen valt midden door je ruit heen, waarna die jou op je hoofd treft.
Dood…

Dit, doordat een zieke geest even de kick wou hebben om een baksteen van een brug af te gooien, die misschien wel een auto kan raken!
En misschien deed ie het er ook wel om.
Vlak voordat deze grappenmaker deze kick had, gooide hij ook al een zak puin over een vrachtwagen heen op dezelfde plaats.
Je man, je kinderen, je vrienden, je familie en alle andere nabestaanden zullen geen fatsoenlijk afscheid van je nemen, en jij ook niet van hun.
Voorlopig zullen je kinderen het maar zonder je moeten klaren.
De dader zal wel niets van zich laten horen.
Maar ik hoop in het diepst van mijn hart, dat deze dwaas zo een ontzettende wroeging krijgt, dat hij dood gaat van verdriet.

Dit is uiteraard niet de reden waarom ik deze column schrijf, maar wel de druppel die de emmer deed overlopen.
Tegenwoordig zie ik steeds meer van dit soort berichten.
Het lijkt wel of er steeds meer moorden en andere misdrijven worden gepleegt.
Onder andere doordat een stel kleuters lol wil hebben en daarbij per ongeluk iemand vermoorden.
En het verbaast mijzelf nog dat ik er neerzet, per ongeluk.
Want per ongeluk vermoorden hoort en mág niet bestaan.
Het kán volgens mij niet eens bestaan.

Gelukkig ga ik niet om met dit soort misselijke geesten.
Maar mocht ik ooit zoiets als dit zien, dan wensen ze dat ik ze niet te pakken krijg.
Want voordat ik ze overhandig aan de politie zullen ze gemarteld worden en gepijnigt totdat ze om hun mamma roepen.
En nee, ik ben geen sadist, maar hier krijg ik kotsneigingen van.

Ik kook nu niet meer van woede, laten we hopen dat dit zo blijft.

[i]Het nieuws wat ik die avond zag, is [url=http://frontpage.fok.nl/nieuws/50124]hier[/url] te lezen.[/i]


11 reacties

Kees Schilder · 17 januari 2005 op 08:30

[quote]Maar ik hoop in het diepst van mijn hart, dat deze dwaas zo een ontzettende wroeging krijgt, dat hij dood gaat van verdriet[/quote]
Dat zeg je nogal makkelijk.

Wroeging prima. Maar dood gaan hoeft niet.
Juist door zo te denken wordt de maatschappij er niet beter van, al begrijp ik wel wat je bedoelt.

Ma3anne · 17 januari 2005 op 09:15

[quote]En ik kan dan ook wel koken van woede wanneer ik start deze column te schrijven.[/quote]

Deze zin komt gekunsteld over: kook je nou van woede of doe je alsof?
Nog niet echt geslaagd, deze column. Een beetje te veel van alles.

ReadMe · 17 januari 2005 op 09:41

Er zitten inderdaad wat onduidelijkheden in.
Maar ach, dit is ook pas mijn derde column.

pepe · 17 januari 2005 op 10:37

Het heeft je vast opgelucht…
Het is ook geen kwajongensstreek, maar doodslag en dat is niet acceptabel.

KingArthur · 17 januari 2005 op 11:01

Bekomen van mijn eerste woede wil ik graag een reactie geven op deze column. Je heb een onderwerp gekozen waar veel over te zeggen en schrijven valt. Dat is ook te merken in je tekst en ben ik het eens met de opmerking van Ma3. Hierdoor mist je tekst aan kracht.

Ook wil ik je adviseren een klein beetje meer tijd te nemen voordat je en tekst plaatst zodat je deze een aantal malen kan teruglezen. Hierdoor kan je storende foutjes, waar je in eerste instantie als schrijver makkelijk overheen leest, er nog uit halen. Ik begrijp het echter wel want zeker als je over actualiteiten schrijft wil je dit snel plaatsen om niet als mosterd na de maaltijd aan te komen zetten.

Mosje · 17 januari 2005 op 13:12

Altijd goed om emoties van je af te schrijven, maar schrijf met ingehouden woede, dan ontstaan er betere stukjes.

JAB · 17 januari 2005 op 13:22

Maar (m’n beste Pepe) dat is abortus ook en daarmee lopen we zelfs te koop in het buitenland (per boot) en toch is dat een algemeen geaccepteerd verschijnsel geworden welke nauwelijks nog enige wanklank treft. Hebben we het dan ook over schorem?
JAB

Dees · 17 januari 2005 op 18:27

Goede column, goed onderwerp, maar ik sluit me wel bij Mosje aan. Woede kan je beter laten blijken, dan expliciet beschrijven. Ben benieuwd naar je volgende!

Groet,

Dees

Louise · 17 januari 2005 op 20:17

Je mening is luid en duidelijk overgekomen in ieder geval en dat is soms helemaal niet verkeerd!

Mup · 17 januari 2005 op 21:20

[quote]Maar (m’n beste Pepe) dat is abortus ook en daarmee lopen we zelfs te koop in het buitenland (per boot) en toch is dat een algemeen geaccepteerd verschijnsel geworden welke nauwelijks nog enige wanklank treft. Hebben we het dan ook over schorem?[/quote]

Een vergelijking van niets, JAB. Hoewel ik zelf geen heil zie in abortus, geloof ik dat er in sommige gevallen wat voor te zeggen is. Drugsverslaafde moeders, verkrachtte moeders, tieners.

Mup.

Raindog · 17 januari 2005 op 23:15

Volgens mij is alles al gezegd….

Nutteloos commentaar zo.
So be it.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder