Zomer, winter, doordeweeks of weekend, ik probeer mijn kinderen elke dag om acht uur op bed te hebben liggen. Niet alleen om hen in een ritme te houden, maar ook omdat ik het zelf dan wel weer gehad heb met ze. Als vroege slaper wil ik na een drukke werkdag ook een uurtje voor mezelf. Natuurlijk proberen ze tijd te rekken. Tot voor kort trapte ik daar niet in. 19.40 uur. “Jongens, tanden poetsen!” Elke avond vaste prik. Keurig worden de tanden gepoetst. Een toiletbezoek is de volgende fase. Daar gaat het mis. Op de één of andere manier houden ze hun natuurlijke behoefte op tot dit moment.
20.00 uur. Bram zit nog steeds gezellig op het toilet. Mijn dreigementen worden krachtiger. “Je hebt nog één minuut, anders vertel ik vanavond geen verhaaltje.” Op zijn gemak komt Bram een minuut later van het toilet. Marie staat inmiddels te springen. Ze loopt het toilet in en begint gelijk te roepen: “Ik ga echt niet in zijn stank zitten, hoor!” Vijf minuten met de toiletverfrisser rondspuiten lost dit probleem op.
20.10 uur. Marie zit op het toilet, kijkt mij onschuldig aan, terwijl ze glimlachend meedeelt: “Ik moet ook poepen.” Ik stop mijn handen diep in mijn broekzakken, om mijn agressie alleen verbaal te blijven uiten. Mijn verstand zegt me dat ik geen poepverbod kan opleggen. Mijn gevoel schreeuwt dat ik haar van die pot moet sleuren en in bed moet smijten, zonder verhaaltje en liefst ook zonder kus.
20.25 uur. Marie verlaat op haar gemakje het toilet. Mijn geduld is inmiddels op. Vloekend en tierend sommeer ik ze naar boven te gaan. Het woord ‘poepverbod’ is, geheel tegen mijn verstand in, al minstens tien keer gevallen. Geen verhaaltje en een snelle kus zijn hun straf.
20.45 uur. Mijn gemoederen zijn bedaard. Natuurlijk moeten ook zij af en toe ook hun behoefte doen. Dat ze daar een rotmoment voor kiezen is niet hun schuld. Ze eerder op bed leggen werkt niet, weet ik uit ervaring. Ze komen om acht uur gewoon uit bed om alsnog te poepen. Ik moet me gewoon niet zo opwinden.
20.55 uur. Zachtjes gaat de deur open. “Mam, ik moet weer.” Elke avond toch weer verbaasd kijk ik Marie aan. “Je bent net geweest!” Boos kijkt ze me aan. “Jij staat zo tegen me te gillen dat het niet goed lukt. Ik moet het even afmaken.” Alle gezakte woede komt in drievoud terug. Ik probeer het te onderdrukken. Voorzichtig loopt ze langs me heen. Bij haar terugkeer naar boven kan ik het niet laten. “Shitkind,” mompel ik tegen haar.
“Nee, jij bent zeker poeplief,” hoor ik nog net voordat de deur naar boven achter haar sluit.
16 reacties
WritersBlocq · 23 juli 2007 op 18:22
Ze hebben echt kak aan je hè. Wijfie, neem ze mee hier naartoe, plakken we ze achter het behang met wc-rolletjesdessin 😡 😉 :oeps: 😮
vanlidt · 23 juli 2007 op 21:10
shitkind, ook wel genoemd: strontjong 😉
DriekOplopers · 23 juli 2007 op 21:31
Ach ja, kroost heeft gewoon een eigen willetje. En een eigen uurwerk vanbinnen…
Fijn om weer wat van je te lezen!
Liefs,
Driek.
Li · 23 juli 2007 op 22:29
Weet je dat het poepprobleem zich vanzelf verplaatst naar een ander tijdstip Arta? Wacht maar tot ze groot genoeg zijn om mee te helpen met de avondafwas. Wedden dat ze dán ineens nodig moeten poepen? 🙄
Li
lagarto · 24 juli 2007 op 09:05
Jah mann….Die was goed.
Lagarto
dj_Eddy · 24 juli 2007 op 10:10
Misschien wordt het tijd voor een supernanny? 🙂
axelle · 24 juli 2007 op 19:59
herkenbaar
als tante dan eens weer vergeet dat meisje naar het toilet moet VOOR ze in haar bedje gaat
is het 5 minuten later gegarandeerd prijs! “tanteeeeeeuuuuhhhhh”
arta · 25 juli 2007 op 09:38
@ WB: Goed plan!
@ Van Lidt: 😆
@ Driek: Dank je!
@ Li: Jaaaa, ik laat ze gewoon afwassen, dan is het slaapprobleem gelijk opgelost! Nu maar hopen dat ze afwassen, net als hun moeder, ook haten! 🙂
@ Lagarto: Tnx!
@ Eddy: Misschien moet ik haar maar eens bellen, ja! Of zal ik gewoon gelijk maar een strafhoekje creeëren?? 😆
@ Axelle: Deden ze het maar bij hun tante! 😀
Dank voor de reacties!
Anne · 25 juli 2007 op 10:19
Heerlijk geschreven Arta…enne, euh, herkenbaar… 😀
dj_Eddy · 25 juli 2007 op 12:28
Nou, mijn broer en zijn vrouw zijn zeer tevreden over het strafhoekje voor hun kinderen. Die supernanny’s weten soms heel aardig de spijkers (en niet de kinderen…) op hun kop te slaan! :lach:
Discoverme · 25 juli 2007 op 14:17
[quote]Mijn dreigementen worden krachtiger. “Je hebt nog één minuut, anders vertel ik vanavond geen verhaaltje.”[/quote]
[quote]Vloekend en tierend sommeer ik ze naar boven te gaan. Het woord ‘poepverbod’ is, geheel tegen mijn verstand in, al minstens tien keer gevallen. Geen verhaaltje en een snelle kus [d]zijn[/d] is hun straf.[/quote]
[quote]Alle gezakte woede komt in drievoud terug. Ik probeer het te onderdrukken. Voorzichtig loopt ze langs me heen. Bij haar terugkeer naar boven kan ik het niet laten. “Shitkind,” mompel ik tegen haar.[/quote]
Strafhoekje? Volgens mij worden ze al genoeg gestraft. Probeer eens een beloon(hoekje)moment.
[quote] “Jij staat zo tegen me te gillen dat het niet goed lukt.[/quote]
Ondanks het feit dat dit ongetwijfeld manipuleer gedrag is, zodat ze wéér uit bed kan komen, vind ik haar reactie ook alleszeggend en begrijpelijk.
Ik vind het daarom ook niet echt ‘leuke-reacties’ waardig, zegt ook weer veel over de reactie-papa’s en mama’s hier. Klaag vooral door, maar dan zou ik klagen in de spiegel en nadenken over jouw aandeel in het geheel.
DreamOn · 25 juli 2007 op 19:53
Leuke column Arta! Kinderen zijn schatten, maar soms wil je ze ook wel eens even kwijt. Mijn moeder zei altijd: Het is maar goed, dat er scholen en bedden zijn!
Toen begreep ik dat niet niet zo erg, maar nu wel.
Ik ben blij, dat ik weer een computer en internet heb en dus ook weer jouw leuke columns kan lezen!
Liefs DO.
arta · 26 juli 2007 op 09:23
@ Eddy: Je hebt gelijk, hoor! Ooit heb ik het programma eens gezien en hoe die vrouw het woordje ‘naughty corner’ alleen al uitsprak… bij het horen ervan zou ik als volwassene al ‘braaf’ worden.
@ Anne: dank je!
@ Discoverme: [quote]Ik vind het daarom ook niet echt ‘leuke-reacties’ waardig, zegt ook weer veel over de reactie-papa’s en mama’s hier. Klaag vooral door, maar dan zou ik klagen in de spiegel en nadenken over jouw aandeel in het geheel.[/quote]
Uhm…ik geloof dat jij een best belangrijk onderdeel van dit stukje gemist hebt, waarschijnlijk omdat je zelf geen ouder bent, en dat is dat het sterk overdreven is. Overal om mij heen zie en hoor ik verhalen over engeltjes en voorbeeldkinderen. (zelf heb ik op die wijze ook een aantal columns geschreven) Juist daarom vond ik het weleens grappig om een totaal andere kinder-column te schrijven. Absoluut op waarheid berustend, maar niet als aanstootgevend of als klacht bedoeld. (ik moet zelfs bekennen dat ik mijn kinderen nog nooit ‘shitkind’ heb genoemd en dat het vloeken en tieren voornamelijk in mijn hoofd plaatsvindt…)
@ Do: Dank je wel en leuk dat je er weer bent!
🙂
pepe · 30 juli 2007 op 09:07
Ik vind het heerlijke poepies die kids van jou!
En deze column is poeplief 😆
lisa-marie · 6 augustus 2007 op 16:17
Lekker humoristisch geschreven 😆
LouisP · 25 maart 2009 op 10:01
A.
mooi!
L.