Sietske

Het was weer eens zo ver. Sietske had de jas nog niet eens uit, ze stond nog in de gang en ze hoorde het geschreeuw al weer. Altijd waren haar vader en haar moeder ergens kwaad over en van de zeven dagen in de week waren er gemiddeld vijf dat ze elkaar de huid volscholden. Waarom die twee ooit met elkaar getrouwd waren… Vorig week op zaterdagavond was het weer goed raak. Pa was vermoeid van een week werken en hij had gedacht een rustige, genoeglijke avond te kunnen hebben, maar moeder was op het idee gekomen om eens even uitgebreid te gaan afwassen, want er was heel veel servies dat nooit gebruikt werd, maar dat volgens haar nu toch eens schoongemaakt moest worden. Zodat het in de open keuken naast de woonkamer een langdurig gekletter en gerommel van glazen, kopjes en borden was, afgewisseld met hardhandig geklap van keukendeurtjes, waarbij ma ook nog elke vijf tellen de kraan open en dicht draaide, wat een gebonk van jewelste in de leidingen gaf.

Het eerste uur had pa zich nog ingehouden, maar toen het na anderhalf uur nog een leven als het laatste oordeel was, barstte hij uit en had geroepen: “Ben je nou ook eens klaar, ik wil rust gvd.”
Waarop moeder had geschreeuwd, dat hij een vieze,vuile, luie kankerpit was die haar al het werk liet doen. Toen was pa vloekend en met de deuren slaand naar boven gegaan en ma had met haar dikke reet op de bank geslapen.

De hele zondag had ma rondgelopen met rode, tranende ogen en pa met een kop als een vergiet en ze hadden de hele dag geen woord gesproken. Sietske was maar zo veel mogelijk naar vriendinnetjes in de buurt gegaan. Op maandag was de bui al weer wat overgetrokken en op dinsdag leek alles weer koek en ei, pa gaf ma zelfs af en toe wel weer eens even een klapje voor de kont en dan giechelde mama zelfs…, ja, het leken wel verliefde tortelduifjes, maar Sietske wist wel beter…hoe jong ze ook was…

Nu kwam Sietske uit school en het was weer mis. Bij de voordeur hoorde ze de snauwende stemmen al. Waar zou de ruzie nu weer over gaan? Wat kon het haar ook schelen, ze ging maar niet eens de woonkamer binnen…Ze wilde de trap op lopen, maar wat hoorde ze nu…de bitse stem van haar moeder en haar vader die er woedend bovenuit schreeuwde: “Jij moest zo nodig Sietske adopteren, terwijl je gvd je niet eens kan redden met dat kleine beetje huishouding hier.” “Wat moest ik dan”, raasde moeder, “wou je het kind van mijn zus soms in een weeshuis stoppen, jij vuile klootzak?” Als versteend bleef Sietske enkele seconden staan…Toen stormde ze de trap op naar haar slaapkamer en stortte zich snikkend op bed…