Singlereis

Maanden geleden heb ik een reis geboekt naar Marokko. Nu het bijna zover is, heeft de organisatie besloten om de mogelijkheid tot reserveren te sluiten. De samenstelling van de groep is definitief. In de praktijk houdt dit in dat ik als enige man op pad ga met 8 single vrouwen, in de leeftijd tussen de 30 en 52 jaar. De voorpret verandert in faalangst.

Hoe gaat dat straks? Diverse scenario’s passeren de revue, door mijn hoofd. Ik ben onrustig en een aankomende zware verkoudheid hangt in de lucht. Alhoewel…wellicht is het een teken van zelfprotectie om alsnog als reiziger af te vallen. In tijden ben ik niet zo bang geweest. Nog 15 dagen heb ik de tijd voor een perfecte voorbereiding. De eerste indruk die ik straks maak op mijn medereizigsters, moet perfect zijn. Fouten worden niet getolereerd en genadeloos afgestraft. Kortom: Ik moet er bloedgeil uitzien. Die meiden moeten bij wijze van spreken de kleren van mijn lijf willen scheuren.

Over twee weken zit ik in de vertrekhal van Schiphol te wachten op het moment dat ik het vliegtuig mag betreden. In de hal aanschouw ik 8 paar zoekende ogen naar medereizigers. Maar vooral naar dat ene mysterie dat meegaat: M.A.N. Wie is het? Veel mannen in de vertrekhal zitten naast of aan een vrouw. Die zullen het waarschijnlijk niet zijn. Plotseling schrik ik op van opgewonden geroezemoes. Ik ben ontdekt door twee medereizigsters en bespeur vertedering in de ogen. “Ach gut! Dat is hem dus!” hoor ik één van de twee fluisteren tegen de ander. Ze wenkt naar de andere dames die op een drafje aangerend komen om de attractie met eigen ogen te aanschouwen. Ze staren naar mij alsof ik een bijna uitgestorven soort ben!

Hoe gaat het verder? Ben ik de trofee van de reis? De geitenkaas op de Briouat? De bonus, misschien? Word ik verloot binnen de groep? Moet ik altijd galant zijn? De koffers en tassen de hotels in en uit kruien? Boos kijkende Marokkanen en hun broers verjagen? Een Land Rover repareren als deze onverhoopt stil komt te staan in de Sahara? Is dit nou die verdiende ontspannen vakantie? De druk neemt alleen maar toe.

Misschien word ik volledig genegeerd binnen het theekransje van de dames. Gunnen zij mij geen blik waardig! Zijn ze op hun hoede voor “Het Gevaar” en leggen ze ieder woord, dat ik zeg, op een weegschaal. Vinden ze het overdreven als ik mij, in mijn overlevingsdrang, aanpas door met ze te beginnen over breien, het bakken van taarten? De Nutella Cheesecake is momenteel erg populair (ik doe mijn huiswerk graag goed). “Bij ons hoef je echt niet aan te komen met dat geslijm, hoor!”

Kan ik beter mijn stoere kant tonen? Door thuis al geplastificeerde cijfers te maken en die tijdens de reis uit te reiken? Ik moet dan niet vergeten erbij te zeggen dat nummer 1 niet het beoordelingscijfer is, maar dat de dame, die het nummer uitgereikt krijgt, de eer heeft om met mij tijdens de eerste nacht van de reis het bed te delen. Tien dagen verblijf ik in Marokko… dus zullen twee ladies twee nachten met mij door mogen brengen. Welke twee zijn de lekkerste? Misschien is het juist goed om een pauze in te plannen. “Drie nachten op…één nacht af”, of zoiets. Dilemma’s, dilemma’s…Goed nadenken Bert. Dit keer misschien toch een keer zonder je hersenen te gebruiken.

Wat ook nog mogelijk is, is dat ik aan het einde van de vakantie er 8 zusjes bij heb. Boze stiefzusters en lieve soulsisters. Gezien mijn reputatie met vrouwen vrees ik hier een beetje voor. Ik zal niet kunnen kiezen waardoor ik lief ben voor alle meiden binnen de groep. Ik word een maatje, een broertje en dat is niet ideaal maar wel veilig.