Slapen

Zeg kleine vriend, luister eens even goed naar je vader.
Het is al laat, je had al moeten slapen.
Je zus ligt in haar bed, zij is wel in dromenland.
De dag was te lang en je nacht is te kort.
En voor je het weet wordt het weer licht buiten.
Dus ga nog even lekker slapen.
Maar als ik je dan zo zie huilen omdat je de slaap niet kan vatten
En ik zie je blik en je verlangen naar een knuffel van mij.
Op dat moment weet ik weer dondersgoed waarom ik zoveel van je houden kan.
Je wordt veel te snel ouder en groter.
Straks pas je mijn schoenen.
Blijf alsjeblieft nog even klein.

Ik hou zo van slaaptekort door jou.
En van tijd verliezen met jou.
Blijf nog maar even wakker, dan kom ik even bij je liggen, totdat je weer slaapt.

Voor nu, ga lekker slapen, kleine vriend.
Je bent veel meer dan dat ik verdien.
Jij en je zus.
Zo klein als je bent, kom je altijd op voor je grote zus.
Jullie zijn hetzelfde bloed en dulden geen geouwehoer.

Van klein naar groot, dat gaat vliegensvlug.
Een keer knipperen met mijn ogen en je bent weer gegroeid.
En als je eenmaal groot bent kun je niet meer terug.
Dus blijf nog even wie je bent. Blijf nog even klein.
Maar weet je kleine heer. Ik ben moe, ik kan niet meer.
Zullen we gaan slapen?