Nederlands is een van de moeilijkste talen en daarom hebben we/ze besloten het aan te passen. De laatste ingrijpende aanpassing was in 1995. Maar we passen ons al meer dan eens aan, elk jaar komen er namelijk steeds meer woorden bij. En om het nog even makkelijker te maken gooien we gewoon al die oude woorden weg die niemand meer gebruikt. Zo heeft de Nederlandse Taalunie het groene boekje ontworpen met een overzicht van de officiële spelling van Nederlandse woorden. Een tegenhanger hiervan het witte boekje is ontworpen door het Genootschap Onze Taal. Opgericht door taalliefhebbers die denken het beter te weten. Wat ik mij nu afvraag is, aan wie passen wij ons nu eigenlijk aan?
Wetende dat er steeds meer allochtonen bij komen. En geloof me dit is niet discriminerend maar het is nu eenmaal zo dat juist deze bevolkingsgroep zoveel moeite heeft met de Nederlandse taal. Ik weet het want ik hoor er nu eenmaal ook bij al ben ik van een tweede generatie, ook ik word beschouwt als allochtoon. Maar waar ik nu op doel is het feit dat we ons telkens aanpassen aan de bevolkingsgroep, waar dus ook steeds meer en meer allochtonen bij horen. De nederlandsche taal past zich steeds weer aan omdat een hoop mensen het nu eenmaal moeilijk vinden. Maar juist voor mensen die met deze taal zijn opgegroeid wordt het moeilijker gemaakt.
Een klein voorbeeldje wel vioolspelen maar geen gitaarspelen dat moet dan weer als volgt gitaar spelen. Nou snap jij het nog? Ik in ieder geval niet, als je het groene boekje erop naslaat staat er ook geen gegronde reden in waarom dit nou zo gaat. Iedereen weet dat je de Bijbel met een hoofdletter schrijft maar meerdere bijbels weer niet zo ook met de Koran maar, ook hier weer een koran dit zijn namelijk heilige boeken. Maar hoe zit dat dan met het groene boekje? Mijn docente Nederlands zou het gevoelsmatig met een hoofdletter schrijven zei ze waarop ik weer vroeg of ze het daadwerkelijk als een heilig boek beschouwd. Dit stelde haar wel voor vraagtekens. Zou dit dus betekenen dat de Nederlandse taal een kwestie van interpretatie is? Ik heb hier zowaar een maas in de nederlandse taal gevonden.
Ik denk dus dat het struikelblok der Nederlandse/Nederlandsche/nederlandse taal hoofdzakelijk bij onszelf ligt. Het klopt dat het lastiger wordt gemaakt omdat het telkens word aangepast en soms of misschien zelfs vaak kan ik door de bomen het bos ook niet meer zien. Maar wie maakt er nou eigenlijk een probleem van als er iets fout wordt gespeld? Juist! En daar ligt het struikelblok.
7 reacties
schoevers · 5 juli 2007 op 07:38
Je hebt gelijk, Sem.
Kennelijk moeten de ‘geleerden’ altijd iets hebben om over te vergaderen en nieuwe groene boekjes te maken. Van apekool naar apenkool!
lagarto · 5 juli 2007 op 08:08
Hey Sem,
We hebben er allemaal moeite mee. De een wat meer dan de ander. Het belangrijkste blijft dat we elkaar begrijpen, als dat zo foutloos mogelijk kan is dat mooi meegenomen. Groet Lagarto
SIMBA · 5 juli 2007 op 09:31
Ja! Nederlands is moeilijk, heel moeilijk. Ben ik helemaal met je eens.
Goed geschreven trouwens, beter dan je vorige twee!!!
Siebe · 5 juli 2007 op 10:47
Wat een leuke column. En ook nog een ‘with a bite’. Ik zag een paar spelfoutjes (echt maar een paar hoor!) en werd tenslotte nog te verstaan gegeven dat dat een struikelblok was dat bij mij schijnt te liggen?! Een erg leuke ‘bite’ dus, hoewel ik voorstander ben van een enigszins correcte spelling, al lukt mij dat ook niet altijd.
Volgens mij is het zo dat een taal zich ontwikkelt. Gevoed door cultuur, tijdgeest enzovoort. Dat andere culturen hier mede een rol in spelen lijkt me evident maar niet een oorzaak op zichzelf. Anders gezegd: ik denk niet dat de taal zich aanpast omdat bepaalde mensen of bevolkingsgroepen het anders te moeilijk zouden vinden.
Ik denk dat juist door de bedenkers van het groene boekje, de taal moeilijker wordt gemaakt zonder dat daar een bepaalde reden aan ten grondslag ligt, tenminste niet perse voortkomend uit cultuur, tijdgeest enzovoort. Voor zover ik het correct begrepen heb, is het groene boekje meer een wetenschappelijke exercitie dan eentje vanuit de dagelijkse praktijk. En daar hebben velen bezwaar tegen gemaakt. Het groene boekje lost problemen op die er niet zijn en schept ze daardoor juist. Vandaar de witte spelling, uit onvrede over het groene boekje. Omdat taal niet van grijsgeleerde mannen en vrouwen is maar van ons allemaal.
Niettemin heb je me wel op een idee gebracht. Ik ga dat groene boekje maar eens kopen denk ik en mezelf een extra struikelblok aandoen.
Leuke column Sem.
Gr.
S.
Mosje · 5 juli 2007 op 11:37
Niet iedereen weet dat je bijbel met een hoofdletter moet schrijven hoor. Mijn electronische versie van de Dikke van Dale schrijft het met een kleine. In de online-versie mag je zelfs kiezen.
Dat is dan wel weer mooi in ons taallandje: hoofdlettervrijheid als het om bijbelse zaken gaat.
Cherish · 5 juli 2007 op 13:31
Leuk onderwerp om een column over te lezen!
Zelf ben ik alleen van mening dat niet alle oude flarden van de echt oer-Hollandse taal verloren moeten gaan. Het is een feit dat er steeds meer allochtonen komen maar ik ben niet van mening dat we daarom de Nederlandse taal aan moeten blijven passen.
En Nederlands is inderdaad ook echt een heel moeilijke taal.. Voor vele grammatica -en spellingsissues bestaan er niet eens gegronde regels!
lisa-marie · 6 juli 2007 op 00:34
Leuk om het door jou ogen te mogen lezen hoe je de nederlandse taal ervaart.